شرف از که آموختی از ...

به گزارش کروه سیاسی چند روز پیش بود که سخنی از زبان یکی از شخصیت های سیاسی طیف اصلاح طلب در رسانه ها منتشر شد. گمان کردیم که شاید او چنین سخنی نگفته و از سخنان او اشتباه برداشت شده باشد یا حداقل پس از پخش آن جمله در فضای رسانه ای کشور یک عذرخواهی و ابراز ندامت خشک و خالی از کسانی که به آنها اهانت کرده است کوچکترین انتظاری بود که می  رفت.

اما همچنان اتفاقی نیفتاد و او هیچ واکنشی نسبت به جمله منسوب به خودش نشان نداد. برخی از رسانه ها به نقد آن پرداختند که البته به جا و به حق هم است. البته همین نقدها هم باید به دور از اهانت باشد.

شاید جمله ای که از زبان آقای حسین مرعشی که در دوران دولت کارگزاران استاندار کرمان بود و در دولت اصلاحات ریاست سازمان گردشگری را بر عهده داشت خوانده یا شنیده باشید اما دوباره آن را بخوانید؛ «اگر کسی از تکرار دولت‌های نهم و دهم، تنش نلرزد و متأثر نشود یک ایرانی با شرف نیست!»

در انتخابات ریاست جمهوری سال 84 که نامزدهای زیادی در عرصه انتخابات ریاست جمهوری حاضر شده بودند، پیروز این رقابت محمود احمدی نژاد بود. او درمقابل شخصیتی پیروز شد که شاید خیلی ها تصورش را نمی کردند که چنین شود.

احمدی نژاد و هاشمی رفسنجانی در مرحله دوم به رقابت تنگاتنگ پرداختند و از دل صندوق های رأی نام محمود احمدی نژاد بیرون آمد. او با بیش از 17 میلیون رأی مردم رئیس جمهوری دوره نهم کشور شد و آیت الله هاشمی رفسنجانی با بیش از 10 میلیون رأی نفر دوم این رقابت بود.

البته رقابت این دو در سال 84 به مسائل دیگری کشید که هنوز هم ادامه دارد. شاید شکست سنگین آقای هاشمی رفسنجانی در مقابل فرماندار و استاندار سابق خودش، سخت و سنگین بود و پذیرش آن دشوار!

دور دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد هم با آن شرایط ویژه برگزار شد و اصلاح طلبان، آن فتنه را به پا کردند و بار دیگر فضای آرام کشور را به تنش انداختند. دروغ بزرگ تقلب ادعایی بود که باعث خسارات سنگینی به کشور شد.

دولت دهم احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری سال 88 با بیش از 24 میلیون رأی بار دیگر رئیس جمهوری شد که با رأی مستقیم مردم انتخاب شده بود.

اکنون به این موضوع که در دوران دولت های احمدی نژاد چه اتفاقاتی افتاد یا عملکرد او خوب بود یا بد کاری نداریم، موضوع اهانتی است که از سوی فردی اصلاح طلب و کارگزارانی است که در پرونده این طیف سیاسی از این دست اهانت ها به مردم دیده می شود.

سیاست های حزب کارگزاران بر اساس دیدگاه های سرمایه داری است و در قاموس چنین تفکری مردم جامعه ارزش آنچنانی ندارند و این سرمایه و پول است که می تواند ارزش و بها داشته باشد.

اگر یادتان باشد در زمان دولت آقای هاشمی رفسنجانی پس از پایان دوران دفاع مقدس سیاست های اقتصادی آن زمان باعث بسیاری از مشکلات برای مردم شد و حتی از زبان شهردار وقت این سخن جاری شد که باید عرصه را آنقدر بر مردم تنگ کرد که تهران را ترک کنند و چنین تفکری حتی قائل به این است که مردم اگر زیر چرخ های توسعه اقتصادی له شوند هم اشکالی ندارد و این له شدن زیر چرخ به اصطلاح توسعه، هزینه پیشرفت است!

اینها بازگو شد تا با فضای فکری چنین افراد و شخصیت هایی که در طیف سیاسی اصلاح طلب حضور دارند کمی آشنا شوید و آنگاه درباره آن سخن تعمق و تفکر کنید که آیا می توان از نظر اخلاقی، انسانی، اسلامی و مردم سالاری دینی که در ایران اسلامی جاری است، 17 میلیون مردمی که به نامزد خود در سال 84 و 24 میلیون نفری که در سال 88 به نامزد مورد نظر خود رأی دادند از تعبیر بی شرف استفاده کرد؟!

دو دور ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد و دولتش به پایان رسیده و از آن بیش از دو سال هم می گذرد. خوب و بد آن هم بارها بازگو شده و بر کسی هم پوشیده نیست که هر دولتی هم عملکرد خوب دارد و هم بد اگر هم نقدی هست که هست، چرا باید به مردم توهین شود. بارها بزرگان نظام و مسئولین ارشد کشورمان بر نقد منصفانه و عالمانه تأکید کرده اند و همگان را از نقد تخریبی همراه با توهین و تهمت و افترا بازداشته اند.

پرخاشگری شخصیت های سیاسی که زمانی مسئول بوده اند یا اکنون هم هستند اتفاق گوارایی نیست که اگر در حوزه اهانت به مردم و رأی آنها که حق الناس است باشد، بسیار ناگوارتر هم خواهد بود.

شاید چنین افراد و شخصیت هایی تصور می کنند که صندلی ریاست جمهوری در پاستور ملک شخصی و مادام العمر برای آن ها است و اگر کس دیگری وارد آن شود، یا تقلب در انتخابات شده و یا این که مردم رأی دهنده به آن فرد شرف نداشته اند؟

این تفکر تمامیت خواه، از یک چیز نشأت می گیرد و آن هم محروم شدن چنین افرادی از برخی مناصب و دسترسی هایی بوده که تا پیش از این در اختیار داشتند اما یک فرد سیاسی باید آنقدر آستانه تحمل و سعه صدر بالایی داشته باشد که چنین سخنان و افاضاتی را بر زبان نراند. چنین بیانی و تعبیری از مردم و دولت های گذشته احساس کمبود و کینه ای است که از آن وجود دارد که با این بیان به دشمنی می پردازد.

اتفاقاً چنین مواضعی باعث می شود مردم کشورمان با حال و هوای طیف های سیاسی کشور در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی بیشتر آشنا شوند و بدانند که کدام طیف سیاسی چنین دیدگاهی نسبت به مردم و رأی آنها دارد و تا چه اندازه به شخصیت مردم احترام می گذارد.

اینگونه افراد و طیف های سیاسی که بارها برای کشور هزینه تراشیده اند، اعتقادی به مردم سالاری دینی، دموکراسی و رأی مردم ندارند، اما هر گاه مردم به تفکر آنها اقبال نشان دهند، این مردم نمونه و بهترین مردم دنیا خواهند شد!

عذرخواهی و طلب بخشش از مردم کشورمان کمترین اقدامی است که توهین کننده به مردم می تواند انجام دهد فقط به توجیه سخن خود نپردازد.

انتهای پیام/