اردوی مجانی صنعت نفت در تهران/ تیم آبادانی در انتظار ناجی

- تیم فوتبال صنعت نفت آبادان در حالی اردوی خود را در تهران برگزار کرده است که حضور این تیم در پایتخت باعث شد برخی تصور کنند نفتی‌ها برای برپایی این اردو بودجه دریافت و از جیب هزینه کرده‌اند. این تصور پس از ادعای منطقه آزاد اروند مبنی بر اختصاص ۱۰ میلیارد تومان کمک به باشگاه صنعت نفت رقم خورد به طوری که برخی فکر کردند این پول منطقه آزاد است که به باشگاه تزریق شده است. این شایعات باعث شد بازیکنان نیز معترض شده و هم خواهان پول فصل قبل شوند و هم درصدی از قرارداد سال جاری را طلب کنند.

طلبکار‌ها همچنان منتظر باشند

در پی این اتفاق نه تنها بازیکنان طلبکار از فصل قبل، بلکه سایر طلبکاران این تیم نیز مدعی و خواهان مطالبات خود شدند. باشگاه صنعت نفت که به زمین و زمان در شهر آبادان بدهکار است ناگهان با حجمی از طلبکاران از سوپر مارکت، کترینگ، هتل، سالن‌های ورزشی و همه همه رو به رو شد. این در حالی است که آن‌ها مدعی هستند پولی نگرفته‌اند و طلبکاران باید همچنان منتظر تزریق پول به این باشگاه باشند.

اردوی مجانی در تهران

در اصل تیم صنعت نفت با کمک‌های لجستیک شرکت نفت در تهران اردو زده است. این تیم که قرار بود در کردان بالا و در کمپی مجهز اردو بزند بر خلاف تصورات در هتل فردوسی میدان امام خمینی تهران که تحت حمایت شرکت نفت است، مستقر است. تمرینات این تیم در زمین پژوهشگاه نفت در جوار ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود و پرواز این تیم نیز توسط این مجموعه تامین شد. در واقع باشگاه صنعت نفت برای این اردو از جیب هزینه نکرده و حتی از استخر و سالن بدنسازی هتل برای برطرف کردن نیازهایش استفاده می‌کند.

وعده دهنده‌ها کی پول می‌دهند

با این شراط هر ارگان و نهادی که تا کنون مدعی کمک به این باشگاه شده است، فقط ادعا می‌کند قصد کمک به این تیم را دارد و هنوز هیچ پولی به این باشگاه تزریق نشده است. به این ترتیب هم طلبکاران و هم بازیکنان این باشگاه اگر در پی تسویه حساب با باشگاه صنعت نفت هستند باید منتظر بمانند و پس از این که ۱۰ میلیارد منطقه آزاد اروند به این باشگاه تزریق شد و کمک ۸ میلیاردی وزارت نفت از طریق اداره کل به این باشگاه رسید شاید به بخشی از مطالبات خود برسند.

چرا وعده‌ها به تاخیر می‌افتد؟

در کنار همه این موارد جای تاسف است که این باشگاه علی‌رغم تمام وعده‌ها و در آستانه شروع مسابقات همچنان بدون پول اداره می‌شود. تیمی که به دریافت ۱۸ میلیارد تومان برای تامین هزینه‌های سرسام‌آور خود راضی است، هنوز ریالی دریافت نکرده. نه این که شیوه پرداخت بی جیره و مواجب پول از وزارت نفت به این باشگاه مورد تایید باشد، اما در شرایطی که اغلب تیم‌ها به نوعی از ذخایر دولتی استفاده می‌کنند؛ تقابل این تیم با دیگران آن هم در بدترین شرایط مالی فاصله شدید طبقاتی و نبردی نا عادلانه در لیگی با عنوان برتر را نمایان می‌کند.

بدون شک اگر این بودجه هر چند محدود در اختیار آبادانی‌ها قرار می‌گرفت، آن‌ها با وجود این که می‌دانستند پول کمی در اختیارشان است، اما حداقل بر اساس همین پول برنامه‌ریزی کرده و برای جذب بازیکن، خرید لباس و استفاده از امکانات سخت‌افزاری برنامه‌ریزی می‌کردند.

در چنین شرایطی قانون و شرایط تیمداری در باشگاه‌های لیگ برتری به نوعی باید بار دیگر مورد بازبینی قرار گیرد.