آشنایی با ناشنوایی که با نقاشی روستا معروف شد

- والتر جیکی، نقاش و طراح ناشنوای اسکاتلندی در ۹ نوامبر ۱۷۹۵ در ادینبورگ اسکاتلند دیده به جهان گشود. در ۲ سالگی بر اثر تب شنوایی‌اش را کاملا از دست داد از کودکی بیشتر وقت‌ها در انزوا به نقاشی می‌پرداخت و با این روش به آرامش می‌رسید.

اغلب با گچ بر روی کف اتاق، در‌ها و دیگر سطوح صاف تصویر‌هایی را ترسیم می‌کرد.

همچنین علاقه به ساختن اجسام با مقوا و کاغذ داشت وبه این طریق، توانایی‌ها و خلاقیت خود را نشان داد.

پدرش که داروساز و عطار بود، همواره مراقب او بود و در رشد او می‌کوشید. از این رو، در ۹ سالگی در نقاشی مناظر و اشیای بی جان چیره دست شده بود. پدرش، آرچیبالد جیکی با توجه به استعداد والتر اطلاعاتی از روش آموزشی توماس برایدوود موسس اولین مدرسه دانش آموزان ناشنوا در بریتانیای کبیر را به دست آورد و آموزش خواندن و نوشتن را به پسرش آغاز کرد. دکتر چارلز استوارت انسان خیرخواهی اهل دونیرن و پیرو برایدوود اطلاعات خود درباره روش دکتر واتسون در اختیار پدر والتر قرار داد و به او آموزش تفهیم کلمات با انگشتان را پیشنهاد داد.

آموزش عمومی جیکی در منزل و با پشتکار پدرش برای به کار بردن روش واتسون به خوبی پیش رفت موفقیت‌های پدروالتر موجب شد که پیشنهاد تاسیس مدرسه‌ای به وی داده شود.

اما این پیشنهاد را نپذیرفت و نوه آقای برایدوود این مسئولیت را بر عهده گرفت و والتر را به عنوان نخستین شاگرد خودپذیرفت.

جان برایدوود بسیار زود متوجه شد والتر برای آموزگاری مناسب‌تر از دانش آموزی است، اما او پس از مدتی به آمریکا رفت و مدرسه تعطیل شد.

سپس جیکی در یک دبیرستان خصوصی برای یادگیری ریاضیات و خوشنویسی ثبت نام کرد. برادر کوچکتر کنارش می‌نشست و در یادگیری نکات و برداشت‌ها به وی کمک می‌کرد.

در می ۱۸۱۲ جیکی در یک دانشکده نقاشی پذیرفته شده این دانشکده به دست اعضای هیات امنا تاسیس شده بود مدرسه‌ای که به دلیل تربیت هنرمندان اسکاتلندی شهرت بسیاری دارد نخستین طرح جیکی تصویری از جان بارلیکورن برگرفته از طرح‌های دیوید لاینگ بود پس از آن لاینگ سفارش دیگری از سوی انجمن باناتاین به جیکی داد در اوایل ۱۸۱۵ وی نزدیک به یک صد طرح از حیوانات اهلی، کلبه‌ها و مناظر فروشگاهی شهر ترسیم و از بین این مجموعه، طرح‌هایی را به دقت انتخاب و بر روی مس حکاکی و قلم زنی کرد. او بعضی از آن‌ها را در مدت زندگی‌اش فروخت، ولی بیشتر آن‌ها بعد از مرگش به فروش رسید.

شهرت وی بیشتر در تصویر و ترسیم زندگی روستایی و سنت‌های طبقه کارگر در اسکاتلند بود. از این رو طراحی و حکاکی‌های وی مجموعه ارزشمند و گویای سنت‌های متداول در اسکاتلند در اوایل قرن نوزدهم است.

طرح‌های کمدی او از زندگی روستاییان توجه عمومی را مجذوب کرد. شاید به دلیل این استقبال‌ها بود که او این هنر را به حکاکی و قلم زنی بر روی مس ترجیح می‌داد.

تصاویر جیکی در بعضی از آثار رابرت برنز شاعر ملی اسکاتلند، نظیر تام شانتر و گدایان شاد چاپ شد.

جیکی در ۱۸۳۰ با همکاری ماتیو برنز و الکساندر بلک وود چهل تن از دوستان ناشنوایش را برای یادگیری انجیل نزد برادر کشیش خود جمع کرد. سرانجام، جلسات یکشنبه آن‌ها به شکل گیری انجمن خیریه کر و لال‌های بزرگسال ادینبورگ منجر شد حتی برای تشویق ناشنوایان به دیدار آن‌ها درمنزلشان می‌رفت و با آن‌ها همکاری می‌کرد.

او هر یکشنبه بر پایه کتابی به نام نکاتی از انجیل، اثر بارنس با زبان اشاره به وعظ می‌پرداخت. کتاب جیکی، به نام طرح‌های روشنگر شخصیت‌ها و مناظر اسکاتلندی پس از مرگش منتشر شد. دوستش توماس دی. لاور در مقدمه این کتاب به این نکته اشاره می‌کند که جیکی حافظه دقیق و جامعی داشته است؛ به گونه‌ای که می‌توانسته چهره و حالت افراد را به خاطر بسپارد و بعدا طراحی کند نقاشی‌های رنگ روغن او به خوبی طراحی‌هایش نبودند.

یک مجموعه از نقاشی‌هایش را کنت هپاون خریداری کرد تصویر منظره کلبه نیز در نگارخانه ملی اسکاتلند نگهداری می‌شود.

او بیش از هزار طرح از خود بر جای گذاشت که بیشتر آن‌ها در دانشکده سلطنتی اسکاتلند نگهداری می‌شود. جیکی در ۱۸۲۱ به عنوان معاون و در ۱۸۳۴ به عنوان دستیار آموزشی این دانشکده برگزیده شده بود. او تا آخرین روز‌های زندگی به نقاشی و طراحی ادامه داد. اما با مرگش، برخی کارهایش ناتمام ماند. مهمترین کتاب درباره او، کتابی به قلم برادرش است.