خاطرات یک نجات یافته در کتاب «سال‌های عطا»
- کتاب «سال‌های عطا» نوشته فیاض قادری مهرآباد، سرگذشت زندگی عطاءالله قادری مهرآباد، یکی از بهائی زادگان استان آذربایجان غربی است که ضمن تعریف خاطراتش، به چگونگی بهائی شدن روستا‌های اطراف، خانواده و شمار بسیاری از مردم از سوی مبلغان بهائی میپردازد.
ماجرای این داستان از جایی آغاز می‌شود که این فرقه، با هدف رسوخ در لایههای درونی جامعه ایران، مبلغانی به دورافتادهترین نقاط کشور گسیل میدارد؛ تا از هر طریق بر شمار بهائیان بیفزاید. بهائیت، که در زمان پهلوی اوضاع را مساعد دیده بود، به شکلی برنامه ریزی شده اعضا را پایبند می‌کند و با مشغول کردن آنان به فعالیتهای ریز و درشت، سیطره بر جان و مال اعضا، تعیین تکلیف در مسائل شخصی از قبیل ازدواج، درس، شغل، محل زندگی و...، آزادی فردی را به طور کامل نقض می‌کند؛ تا همه بهائیان طفیلی تشکیلات باقی بمانند.
قادری، به‌رغم سختیهای فراوان، سالها در شهر‌های مختلف به بهائیت خدمت کرد و تا سالها پس از انقلاب همچنان بهائی بود و خدمات گستردهای برای پیشبرد اهداف تشکیلات ارائه کرد.
