تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۴۰۳

[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01']

وَیَسۡتَعۡجِلُونَکَ بِٱلۡعَذَابِ وَلَوۡلَآ أَجَلٞ مُّسَمّٗى لَّجَآءَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ وَلَیَأۡتِیَنَّهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا یَشۡعُرُونَ ۵۳
منکران (به تمسخر) از تو تقاضاى تعجیل در نزول عذاب مى کنند، و اگر وقت معین آن (در علم ازلى، قیامت) نبود عذاب حق بر آن‌ها مى رسید، و البته ناگهانى در حالى که غافل و بى خبر باشند بر آنان خواهد آمد

یَسۡتَعۡجِلُونَکَ بِٱلۡعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةُۢ بِٱلۡکَٰفِرِینَ ۵۴
(و این کافران) از تو به تعجیل عذاب مى طلبند در صورتى که شرارۀ عذاب جهنم به کافران احاطه نموده است

یَوۡمَ یَغۡشَىٰهُمُ ٱلۡعَذَابُ مِن فَوۡقِهِمۡ وَمِن تَحۡتِ أَرۡجُلِهِمۡ وَیَقُولُ ذُوقُواْ مَا کُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ ۵۵
(اینان را متذکر ساز به آن) روزى که عذاب خدا از بالا و زیر پا آن‌ها را فرو گیرد، و (خدا یا منادى حق) گوید: (امروز) بچشید کیفر آنچه (در دنیا) عمل مى کردید

یَٰعِبَادِیَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ أَرۡضِی وَٰسِعَةٞ فَإِیَّـٰیَ فَٱعۡبُدُونِ ۵۶
این بندگان با ایمان من، زمین من بسیار وسیع است در این صورت (اگر از جور کفار در سرزمینى به تنگ آمده و به کفر مجبور شوید از آنجا به دیار دیگر هجرت کنید و هر کجا باشید) مرا منحصرا به اخلاص پرستش کنید

کُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۖ ثُمَّ إِلَیۡنَا تُرۡجَعُونَ ۵۷
هر نفسى (طعم ناگوار) مرگ را خواهد چشید، و پس از مرگ شما را به سوى ما باز گردانند

وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ ٱلۡجَنَّةِ غُرَفٗا تَجۡرِی مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِینَ فِیهَاۚ نِعۡمَ أَجۡرُ ٱلۡعَٰمِلِینَ ۵۸
و آنان که ایمان آوردند و به اعمال نیکو پرداختند البته آن‌ها را به عمارات عالى بهشتى که زیر درختانش نهر‌ها جارى است منزل دهیم که در آن زندگانى ابدى کنند، آنجا پاداش نیکویى براى نیکوکاران عالم است

ٱلَّذِینَ صَبَرُواْ وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ یَتَوَکَّلُونَ ۵۹
آنان که (در راه دین خدا) صبر و شکیبایى پیشه کردند و بر پروردگار خود توکل مى نمودند

وَکَأَیِّن مِّن دَآبَّةٖ لَّا تَحۡمِلُ رِزۡقَهَا ٱللَّهُ یَرۡزُقُهَا وَإِیَّاکُمۡۚ وَهُوَ ٱلسَّمِیعُ ٱلۡعَلِیمُ ۶۰
و (در کار رزق به خدا توکل کنید نه بر سعى خود که) چه بسیار حیوانات که خود بار روزى خود نکشند، خدا (بدون هیچ کوشش) به آن‌ها و هم به شما روزى مى رساند، و او شنوا (ى دعاى محتاجان) و دانا (به احوال بندگان) است

وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ لَیَقُولُنَّ ٱللَّهُۖ فَأَنَّىٰ یُؤۡفَکُونَ ۶۱
و اگر از این کافران مشرک سؤال کنى که آسمان‌ها و زمین را که آفریده و خورشید و ماه مسخر فرمان کیست؟ به یقین جواب دهند که خدا (آفریده)، پس چگونه (با این اقرار، از توحید و معرفت خدا) روى گردان مى شوند؟

ٱللَّهُ یَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن یَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ وَیَقۡدِرُ لَهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِکُلِّ شَیۡءٍ عَلِیمٞ ۶۲
خداست که هر کس از بندگان را خواهد وسیع روزى و یا تنگ روزى مى گرداند، که همانا او به هر چیزى (از مصالح خلایق) داناست

وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَحۡیَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ مِنۢ بَعۡدِ مَوۡتِهَا لَیَقُولُنَّ ٱللَّهُۚ قُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِۚ بَلۡ أَکۡثَرُهُمۡ لَا یَعۡقِلُونَ ۶۳
و اگر از این کافران مشرک سؤال کنى که آن کیست که از آسمان باران نازل سازد تا زمین را به آن پس از (فصل خزان و) مرگ (گیاهان، باز به نسیم جانبخش بهار) زنده گرداند؟ به یقین جواب دهند که آن خداست بگو: ستایش مخصوص خداى یکتاست آرى و لیک اکثر این مردم عقل خود را به کار نگیرند (تا این حقیقت را دریابند)