تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۶۱

[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01']

إِذَا رَأَتۡهُم مِّن مَّکَانِۭ بَعِیدٖ سَمِعُواْ لَهَا تَغَیُّظٗا وَزَفِیرٗا ۱۲
چون آتش دوزخ آنان را از مکانى دور ببیند خروش و فریاد وحشتناک دوزخ را از دور به گوش خود مى شنوند

وَإِذَآ أُلۡقُواْ مِنۡهَا مَکَانٗا ضَیِّقٗا مُّقَرَّنِینَ دَعَوۡاْ هُنَالِکَ ثُبُورٗا ۱۳
و، چون آن کافران را در زنجیر بسته به مکان تنگى از جهنم درافکنند در آن حال همه فریاد وا ویلا از دل برکشند

لَّا تَدۡعُواْ ٱلۡیَوۡمَ ثُبُورٗا وَٰحِدٗا وَٱدۡعُواْ ثُبُورٗا کَثِیرٗا ۱۴
(و به آن‌ها عتاب شود که) امروز فریاد حسرت و ندامت شما یکى دو تا نیست بلکه بسیار از این آه و واویلا‌ها از دل برکشید

قُلۡ أَذَٰلِکَ خَیۡرٌ أَمۡ جَنَّةُ ٱلۡخُلۡدِ ٱلَّتِی وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَۚ کَانَتۡ لَهُمۡ جَزَآءٗ وَمَصِیرٗا ۱۵
بگو: آیا این بهتر است یا بهشت ابدى که به متّقیان وعده دادند که آن بهشت پاداش و منزل ایشان است

لَّهُمۡ فِیهَا مَا یَشَآءُونَ خَٰلِدِینَۚ کَانَ عَلَىٰ رَبِّکَ وَعۡدٗا مَّسۡـُٔولٗا ۱۶
که در آن بهشت هر چه خواهند و آرزو کنند بر آن‌ها حاضر است و آن مقام همیشگى آنهاست، وعده اى است بر خدا که مؤمنان از او درخواست کرده اند و او اجابت فرموده است

وَیَوۡمَ یَحۡشُرُهُمۡ وَمَا یَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَیَقُولُ ءَأَنتُمۡ أَضۡلَلۡتُمۡ عِبَادِی هَـٰٓؤُلَآءِ أَمۡ هُمۡ ضَلُّواْ ٱلسَّبِیلَ ۱۷
و روزى که این مشرکان را با معبودانى که به جاى خدا مى پرستیدند به عرصۀ قیامت محشور گرداند، آن گاه بدان معبودان گوید: آیا شما بندگان مرا از راه بردید یا خود به راه ضلالت شتافتند؟

قَالُواْ سُبۡحَٰنَکَ مَا کَانَ یَنۢبَغِی لَنَآ أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِکَ مِنۡ أَوۡلِیَآءَ وَلَٰکِن مَّتَّعۡتَهُمۡ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ نَسُواْ ٱلذِّکۡرَ وَکَانُواْ قَوۡمَۢا بُورٗا ۱۸
آن‌ها گویند: پاک و منزه پروردگارا، ما خود را هرگز سزاوار آن نمى دانستیم که جز تو کسى را دوست خود اختیار کنیم، و لیکن تو این کافران و پدرانشان را متمتّع (به دنیا و نعمتهاى آن) گردانیدى تا آنکه ذکر تو (و قرآن عظیم تو که سرمایۀ سعادت بود) را فراموش کردند و مردمى شقى و تبه روزگار بودند

فَقَدۡ کَذَّبُوکُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسۡتَطِیعُونَ صَرۡفٗا وَلَا نَصۡرٗاۚ وَمَن یَظۡلِم مِّنکُمۡ نُذِقۡهُ عَذَابٗا کَبِیرٗا ۱۹
پس آن معبودان، شما مشرکان را در آنچه گویید تکذیب کردند (و در اثر آن به عذاب ما گرفتار شدید) پس نه شما توانید آن عذاب را برطرف گردانید و نه یارى خود توانید کرد، و هر کسى از شما بندگان (با شرک آوردن) ظلم و ستم نماید ما او را به عذابى بزرگ گرفتار مى گردانیم

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَکَ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِینَ إِلَّآ إِنَّهُمۡ لَیَأۡکُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَیَمۡشُونَ فِی ٱلۡأَسۡوَاقِۗ وَجَعَلۡنَا بَعۡضَکُمۡ لِبَعۡضٖ فِتۡنَةً أَتَصۡبِرُونَۗ وَکَانَ رَبُّکَ بَصِیرٗا ۲۰
و ما هیچ رسولى پیش از تو به خلق نفرستادیم مگر آنکه آن‌ها هم (مانند تو) غذا مى خوردند و در میان بازار‌ها راه مى رفتند (پس امّت به این عذر تکذیب رسالت تو نتوانند کرد)، و ما بعضى از شما بندگان را سبب آزمایش بعضى دیگر مى گردانیم تا آیا صبر (در طاعت خدا) خواهید کرد؟ و پروردگار تو (به احوال و اعمال همۀ خلق) بیناست