«یک روز خوب» روایتی خواندنی از زندگی یک پدر و پسر

مازیار حاتمی در گفت‌وگو با پیرامون مضمون کتاب «یک روز خوب» گفت: کتاب «یک روز خوب» برای کودکان فراهم شده است و برگرفته از خاطره آخرین دیدار شهید عباس ورامینی با خانواده اش در شهرک ابوذر است.

وی همین راستا ادامه داد: این کتاب برای گروه سنی کودکان نوشته شده است، ماجرا به زمانی باز می‌گردد که شهید عباس ورامینی در آخرین بازگشت خود به خانه که در منطقه نزدیک محل خدمتش بوده سفری را به همراه پسرش به شهر دارد تا مواد مورد نیاز منزل را تهیه کنند، این زمان لحظاتی زیبا و جذابی را برای فرزندش میثم به همراه دارد، او احساس خوبی دارد زیرا فکر می‌کند برای مدتی طولانی پدر را در کنار خود دارد.

حاتمی کتاب «یک روز خوب» را مورد بررسی قرار داد و ابراز کرد: این کتاب شاید کوتاه و مخصوص گروه سنی کودکان و نوجوانان نوشته شده است، اما پیام‌های ارزشمندی را در خود نهفته داشته و در عین حال جذابیت بسیاری برای مخاطب کودک دارد و تا حدودی آنان را با حال و هوای کودکان دوران جنگ آشنا می‌کند.

وی درباره جذاب‌ترین بخش کتاب «یک روز خوب» بیان کرد: کتاب «یک روز خوب» خاطره میثم ورامینی است، او هنگامی که متوجه می‌شود پدر به خانه آمده خوشحال می‌شود و برای اینکه دوستان خود را نیز خوشحال کند از دوستان خود می‌خواهد تا هنگامی که در دفعه بعد میثم به همراه پدرش راهی خرید به شهر نزدیک محل سکونت می‌شوند با آن‌ها همراه شوند.

حاتمی در همین راستا ادامه داد: مسافتی که شهید عباس ورامینی همراه فرزند برای خرید به شهر با هم طی می‌کند لحظات زبیایی برای این پسر بچه‌ها است. گفت‌وگو‌های پدر و پسر و بازی‌ها و شیطنت‌های آن‌ها لحظاتی شیرین برای میثم که در آن زمان کودک بوده و با ماشین پدرش به خارج از منطقه خانه‌های سازمانی رفته بود را در بر دارد.

وی به شیوه نگارش کتاب «یک روز خوب» اشاره کند و تصریح کرد: شیوه نگارش کتاب «یک روز خوب» به سبک داستانی نگاشته شده که جذابیت بسیاری را برای کودکان دارد این داستان درس‌های گرانبهایی را در خود نهفته دارد. من پیام کتاب «یک روز خوب» را هرگز مستقیم به کودک بیان نکردم و تمام آنچه را که باید مشخص می‌نمودم را در در بطن کتاب به زبانی کودکانه و در خلال داستان ارائه کردم.

حاتمی از نوعی شکر گذاری که در بطن کتاب بیان شده سخن گفت و تصریح کرد: کتاب «یک روز خوب» به کودکان نشان می‌دهد که همیشه رفاه و آرامش وجود ندارد، در زمان هشت سال دفاع مقدس کودکانی بودند که تنها به تعداد انگشتان دست خود موفق می‌شدند با پدر دیدار داشته باشند و حس داشتن پدر را درک کنند، پدران آنان رفتند تا بقیه کودکان احساس داشتن پدر را درک کنند این یک سعادت برای کودک است که از وجود والدین خود در دوران کودکی و بزرگسالی بهرمند باشد پس باید آن را غنیمت دانست.