نکات مهم درباره دکسترومتورفان

19:50 - 01 فروردين 1399
کد خبر: ۶۰۷۳۷۰
این دارو برای درمان سرفه‌های خشک استفاده می‌شود.

به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، این دارو برای درمان سرفه‌های خشک و بدون خلط استفاده می‌شود. سرفه‌های ناشی از سینوزیت، سرماخوردگی و آنفولانزا هم کاربرد دارد. این دارو برای سرفه‌های ناشی از سیگار یا برونشیت استفاده نمی‌شود.

نکات مهم درباره دکسترومتورفان

نحوه مصرف:

شربت:

برای بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا: ۳۰ میلی گرم هر ۶ تا ۸ ساعت

برای کودکان ۶ تا ۱۲ سال: ۷ میلی گرم هر ۴ ساعت یا ۱۵ میلی گرم هر ۶ ساعت

برای کودکان ۴ تا ۶ سال: ۵ میلی گرم هر ۶ تا ۸ ساعت

نوار حل شونده:

روی زبان بگذارید و بعد از این که کاملا در دهان حل شد، آن را ببلعید.

قرص جویدنی:

قبل از بلع حتما جویده یا در دهان ذوب شوند.

محلول سوسپانیون:

دارو را قبل از مصرف، خوب تکان دهید.

احتیاط ها:

  • دارو‌های ضد افسردگی و آرام بخش با دکسترومتورفان تداخل دارویی دارد.
  • این دارو برای کودکان زیر ۶ سال توصیه نمی‌شود.
  • اگر در گذشته طی مصرف از این دارو، متوجه حساسیت شده اید، از آن دیگر استفاده نکنید.
  • اگر به آسم یا هر گونه بیماری تنفسی مبتلا هستید، پزشک خود را از بیماری خود مطلع سازید. دکسترومتورفان باعث کندتر شدن نفس می‌شود.
  • این دارو ممکن است برای سرفه‌های مزمن مناسب نباشد. قبل از مصرف این دارو، با پزشک مشورت کنید.
  • اگر بعد از خوردن دارو، دچار ناراحتی و درد معده شدید، دارو را با شیر یا غذا مصرف کنید.
  • برای اندازه گیری دوز مصرفی، از قاشق آشپزخانه استفاده نکنید. از قاشق اندازه گیری دارویی یا سرنگ دارویی استفاده کنید.
  • مرتب و طبق تجویز پزشک، از دارو مصرف کنید، تا سریع‌تر بهبود یابید.
  • از مصرف دارو‌های قدیمی، اجتناب کنید.
  • خودسرانه دوز مصرفی را افزایش ندهید. استفاده اشتباه از دارو می‌تواند موجب عوارض جدی و مرگ شود.
  • اگر بعد از یک هفته مصرف، بهبودی حاصل نشد یا علائم بدتری نظیر تب و لرز، گلو درد و سردرد ظاهر شد، به پزشک مراجعه کنید.
  • این دارو برای کودکان زیر ۴ سال مناسب نیست و اگر برای کودکان ۴ تا ۱۱ ساله از این دارو استفاده می‌کنید، با احتیاط مصرف کنید.
  • به کودکان دکسترومتورفان بزرگسالان را ندهید و نوع مخصوص کودکان استفاده کنید.
  • اگر از مهار کننده مونوآمین اکسیداز‌ها استفاده می‌کنید، از دکسترومتورفان مصرف نکنید. مونوآمین اکسیداز‌ها شامل ایزوکاروباکسیدید، فنلزین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین و ترانسیل سیپرومین می‌باشد.
  • اگر از مکمل‌های گیاهی و مکمل‌های گیاهی یا ویتامین‌ها استفاده می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
  • اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، بهتر از قبل از مصرف این دارو، با پزشک مشورت کنید.
  • احتمال انتقال این دارو از طریق شیر مادر به نوزاد وجود دارد. اگر شیرده هستید، به پزشک خود بگویید.
  • اگر یک دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض یادآوری، آن را مصرف کنید. اگر زمان یادآوری نزدیک زمان مصرفی بعدی بود، از مصرف نوبت فراموش شده، صرف نظر کنید.
  • اطلاعات دقیقی درمورد تاثیر این دارو روی افراد مسن وجود ندارد. اما برای احتیاط، دوز پایین تری تجویز می‌شود.
  • یک رژیم کم سدیم، کم قند و کم شکر در زمان مصرف این دارو به شما کمک می‌کند.

محل نگه داری:

به دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی، دور از نور، گرما و رطوبت و در ظرف دربسته‌ای نگه داری شود.

عوارض:

عوارض جانبی شایع:

سرگیجه، خواب آلودگی، عصبی بودن، حالت تهوع، استفراغ، دل درد، مشکل در ادرار، بی قراری، راش و اسهال.

عوارض جانبی نادر:

گیجی، یبوست و سر درد.

اگر عوارض جانبی مذکور برایتان پیش آمد و به طور موقت نبود، به پزشک مراجعه کنید.

علائم مصرف بیش از اندازه:

حالت تهوع، استفراغ، خواب آلودگی، احساس تهی بودن، تب، سرگیجه، عدم تعادل، مشکل در تنفس، تپش قلب، توهم، تشنج و اختلال در بینایی.

در صورت بروز علائم بیش از حد، سریعا به بیمارستان مراجعه کنید.

اگر دوز مصرفی بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی گرم باشد، احساس سرخوشی خفیف به مصرف کننده دست می‌دهد.

اگر دوز مصرفی بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم باشد، باعث احساس سرخوشی شدید و توهم می‌شود.

اگر بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ میلی گرم باشد، باعث از دست دادن هماهنگی بدن و اختلال در بینایی می‌شود.

اگر دوز مصرفی بین ۵۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم باشد، مصرف کننده حس می‌کند که روح از بدنش جدا شده است.


برچسب ها: دارو درمان

ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *