تا دیر نشده اختراع دوباره چرخ را متوقف کنیم

به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، ۱۸ روز از ورود کرونا میهمان ناخوانده چینی به کشور می‌گذرد و ما هنوز چگونگی دست شستن و رعایت بهداشت را به مردم می‌آموزیم و روز به روز به آمار قربانیان کرونا در کشور افزوده می‌شود.

اما سوال اینجاست آیا اقدام دیگری می‌توان کرد؟ حتما می‌توان. کافی است به محل تولد این میهمان ناخوانده نگاهی بیندازیم...

چین که توانمندی ساخت بیمارستان یک هزار تختخوابی را در ۱۰روز دارد؛ حتما دارای تجربیات گران بهایی در مدیرت بحران است که می‌تواند در بزنگاهی که به این تجربه نیاز دارد چنین اقدامی انجام دهد.

نمونه مدیریت بحران چینی‌ها را می‌توان در زلزله ۸ ریشتری شهر چنگدو در ایالت سیچوان در ۱۲ مه ۲۰۰۸ مشاهده کرد که پس از زمین لرزه تانگشان در سال ۱۹۷۶ با ۲۴۰ هزار کشته بی‌سابقه بود.

در این زلزله که در منطقه‌ای با ۱۲ میلیون جمعیت رخ داد بیش از۴ میلیون ساختمان تخریب شد؛ ۲۳۰۰ ایستگاه تلفن همراه و برق از بین رفت؛ فرودگاه شهر چانگدو از کار افتاد و همه جاده‌های منتهی به شهر آسیب جدی دیدند.

صد‌ها قطار در خطوط وایستگاه‌ها متوقف و ده‌ها هزار مسافر سرگردان شدند. بیش از نیمی از شهر در تاریکی مطلق فرو رفت و حرکت زلزله موجب تخریب و ترکیدگی لوله‌های آبرسانی شد.

تخریب دو کارخانه شیمیایی باعث به دام افتادن صد‌ها نفر از کارکنان و نشت ۸۰ تن ماده سمی آمونیاک مایع شد و در مجموع ۳۹۱ سد که بیشتر ان‌ها کوچک بودند اسب دیدند و نیروگاه آبی زیپینگ در ۲۰ کیلومتری شرق کانون زلزله تخریب شد و در کل خسارتی بالغ بر ۳۰ میلیارد دلار برجای گذاشت.

اما سیستم مدیریت بحران چین در ایالت سیچوان دست به کار شد. همان ابتدا هوجینتایو رییس جمهور چین قول داد عملیات مقابله با بحران به سرعت انجام شود ۲ ساعت بعد از زلزله وزیر کشور که دارای مدرک ژیومکانیک بود برای نظارت بر عملیات به منطقه پرواز کرد.

وزیر بهداشت چین از اعزام ۱۰ تیم اورژانس پزشکی و فرمانده نظامی منطقه از اعزام ۵۰ هزار سرباز وپلیس مسلح برای کمک رسانی خبر دادند.

عملیات امداد و نجات به سرعت آغاز شد به طوری که فرودگاه چنگدو تنها پس از ۷ ساعت به روی پرواز‌های امدادی بازگشایی شد.

همان ساعات اولیه ۲۰ فروند بالگرد برای ارسال غذا و تخلیه مجروحین به کار گرفته شد و روز بعد تعداد بالگرد‌ها به ۱۴۵ فروند رسید.

پلیس سه کیلومتر آخر جاده منتهی به شهر را به خودرو‌های امدادی اختصاص داد.

در کمتر از ۲۴ ساعت پس از زلزله ۴ خط از ۵ خط اصلی مسدود شده راه اهن بازگشایی شد و ۱۸۷ رام قطار حاوی اقلام امدادی شامل ۵۰ هزار چادر و یک قطار سوخت رسان به همراه ۱۳۰ قطار نظامی و۱۰۰ قطار غیر مسافری به منطقه اعزام شدند.۱۰۰ چتر باز هم در مناطق کوهستانی فاقد دسترسی فرود آمدند.

۴.۸ میلیون نفر در پناهگاه‌های موقت اسکان داده شدند. همه امکانات برای مداوای مصدومین؛ تدفین اجساد؛ اسکان موقت و راه اندازی تاسیسات وبازسازی اولیه بسیج شدند.

این تنها یک نمونه از قدرت چشم‌گیر چین در مدیریت بحران است.

جمعیت ۱.۴ میلیارد نفری؛ اقتصاد شکوفا وقوی؛ ارتشی منظم وآماده؛ روحیه وظیفه شناسی و همیاری ملی در کنار تحمل شرایط سخت و تجربه فراوان در مقابله با حوادث طبیعی توانایی کم نظیری را برای این کشور در مدیریت بحران ایجاد کرده.

حدود ۴۰ روز پیش هم این کشور با سابقه درخشان درمقابله با حوادث؛ گرفتار بحرانی به نام کرونا شد.

درست در همان روز‌های ابتدایی خبری منتشر شد که نه تنهابرای مخاطب حتی برای مسولان مدیریت بحران کشور ایران هم عجیب به نظر می‌رسید.

اینکه ووهان چین با جمعیتی حدود ۱۲ میلیون نفر قرنطینه شد. اتوبان‌های خالی از خودرو؛ خیابان‌های خالی از جمعیت؛ و شهری شبیه شهر ارواح که فقط نمونه آن را می‌توان در فیلم‌های هالیوودی یا سریال‌هایی همچونمردگان متحرک (walking dead) دید.

اینکه این اقدام درست بود یا غلط یا تاثیر داشت یا نه اما همگان به وضوح دیدند که سیستم مدیریت بحران چین با چنین ابتکاری جان میلیون‌ها نفر از مردم کشورش را نجات داد و به گفته مقامات بهداشتی ووهان حالا میزان سرایت کرونا در این شهر نزدیک به صفر رسیده.

این یعنی سازمان مدیریت چین در کنار مقامات وزارت بهداشت موفق به شکست غول ۲۰۲۰ شدند و همین روزهاست که جشن پیروزی بگیرند.

پس چه خوب است در ایران خودمان پیش از اینکه دیر شود به جای تصمیمات ناشی از فشار افکار عمومی همچون تغییر ساعات کار اداری یا لغو ممنوعیت تردد در جاده‌های منتهی به استان‌های درگیر و ... یکبار برای همیشه تصمیمی شجاعانه بگیریم تا کشور بیش از این در بحران خودساخته سوءمدیریت فرو نرود.

کافی است به تصاویر مردم عصبانی در ورودی شهر‌ها نگاهی بیندازیم تا عصبانیت را در چهره آنان ببینیم و مسئولان ببینند تصمیمی که درجلسات گرفته نشد چگونه مردم کف خیابان می‌گیرند. پس برای یکبار هم که شده چرخ را دوباره اختراع نکنیم ما که همه چیزمان چینی است مدیریت بحرانمان را هم چینی کنیم.

منابع:
- مدیریت بحران ناشی از تهاجم - علی اکبر پوری رحیم - ۱۳۹۲- انتشارات دانشگاه امام حسین (ع)
ویکی پدیا - زمین‌لرزه ۲۰۰۸ سیچوان
سیاست ودولت چین - مقاله - ۲۰۱۱

: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.