تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۱۵۵

[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01']

قَالَ ٱدۡخُلُواْ فِیٓ أُمَمٖ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِکُم مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ فِی ٱلنَّارِۖ کُلَّمَا دَخَلَتۡ أُمَّةٞ لَّعَنَتۡ أُخۡتَهَاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا ٱدَّارَکُواْ فِیهَا جَمِیعٗا قَالَتۡ أُخۡرَىٰهُمۡ لِأُولَىٰهُمۡ رَبَّنَا هَـٰٓؤُلَآءِ أَضَلُّونَا فَـَٔاتِهِمۡ عَذَابٗا ضِعۡفٗا مِّنَ ٱلنَّارِۖ قَالَ لِکُلّٖ ضِعۡفٞ وَلَٰکِن لَّا تَعۡلَمُونَ ۳۸
خداوند گوید: شما هم با آن گروه از جن و انس که پیش از شما بودند به دوزخ داخل شوید در آن وقت هر قومى که به دوزخ شوند قوم دیگر (از هم کیشان خود) را لعن کنند، تا آن گاه که همه در آتش دوزخ فراهم شوند زمرۀ آخرین دربارۀ فرقۀ اول (یا مرءوسان دربارۀ رئیسان) گویند که خدایا، اینان ما را گمراه کردند، پس عذابشان را از آتش افزون و مضاعف گردان خدا گوید: همه را عذاب مضاعف است و لیکن شما آگاه نیستید

وَقَالَتۡ أُولَىٰهُمۡ لِأُخۡرَىٰهُمۡ فَمَا کَانَ لَکُمۡ عَلَیۡنَا مِن فَضۡلٖ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا کُنتُمۡ تَکۡسِبُونَ ۳۹
و گروه مقدم به طایفۀ مؤخّر پاسخ دهند که شما را بر ما برترى نباشد (ما و شما در گناه یکسانیم) پس (به آن‌ها خطاب کنند که) بچشید عذاب را به کیفر آنچه از اعمال ناشایسته مرتکب مى شدید

إِنَّ ٱلَّذِینَ کَذَّبُواْ بِـَٔایَٰتِنَا وَٱسۡتَکۡبَرُواْ عَنۡهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمۡ أَبۡوَٰبُ ٱلسَّمَآءِ وَلَا یَدۡخُلُونَ ٱلۡجَنَّةَ حَتَّىٰ یَلِجَ ٱلۡجَمَلُ فِی سَمِّ ٱلۡخِیَاطِۚ وَکَذَٰلِکَ نَجۡزِی ٱلۡمُجۡرِمِینَ ۴۰
همانا آنان که آیات ما را تکذیب کردند و از کبر و نخوت سر بر آن فرود نیاوردند هرگز درهاى آسمان به روى آنان باز نشود و به بهشت در نیایند تا آنکه شتر در چشمۀ سوزن در آید (یعنى داخل شدنشان به بهشت بدان ماند که شتر به چشمۀ سوزن رود و این در عادت محال باشد) و این گونه گنهکاران (متکبّر) را مجازات سخت خواهیم کرد

لَهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٞ وَمِن فَوۡقِهِمۡ غَوَاشٖۚ وَکَذَٰلِکَ نَجۡزِی ٱلظَّـٰلِمِینَ ۴۱
بر آنان از آتش دوزخ بستر‌ها گسترده و سراپرده‌ها افراشته اند و ستمکاران را چنین مجازات سخت خواهیم کرد

وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَا نُکَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَآ أُوْلَـٰٓئِکَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِیهَا خَٰلِدُونَ ۴۲
و آنان که ایمان آوردند و (به قدر وسع) در کار نیک و شایسته کوشیدند زیرا ما کسى را بیش از وسع تکلیف نکنیم آن‌ها اهل بهشت و جاودان در آن متنعمند

وَنَزَعۡنَا مَا فِی صُدُورِهِم مِّنۡ غِلّٖ تَجۡرِی مِن تَحۡتِهِمُ ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ وَقَالُواْ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِی هَدَىٰنَا لِهَٰذَا وَمَا کُنَّا لِنَهۡتَدِیَ لَوۡلَآ أَنۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُۖ لَقَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُ رَبِّنَا بِٱلۡحَقِّۖ وَنُودُوٓاْ أَن تِلۡکُمُ ٱلۡجَنَّةُ أُورِثۡتُمُوهَا بِمَا کُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ ۴۳
و زنگار هر کینه (و حسد و خوى زشت) را از آیینۀ دل آنان بزداییم و در بهشت بر زیر قصرهایشان نهر‌ها جارى شود و گویند: ستایش خداى را که ما را بر این مقام رهنمایى کرد، که اگر هدایت و لطف الهى نبود ما به خود به این مقام راه نمى یافتیم، همانا رسولان خدایمان به حق آمدند (و ما را بر این مقام رهبرى کردند) و اهل بهشت را ندا کنند که این است بهشتى که از اعمال صالح شما را به ارث داده اند