مسیر پر پیچ و خم تکواندو در راه کسب سهمیه المپیک/ همه چیز قبل از فینال گرندپری نهایی می‌شود؟
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، کشتی ایران در وضعیتی نیست که بتواند شانس زیادی برای کسب مدال طلا داشته باشد و در نهایت باید نگاهش به حسن یزدانی باشد. در وزنه‌برداری هم کاهش سهمیه‌ها و اینکه فقط دو وزنه‌بردار می‌توانند به المپیک اعزام شوند و در حال حاضر هم بهترین وزنه‌بردار ایران به دلیل آسیب دیدگی در بدترین شرایط خود قرار گرفته است نمی‌توان توقع زیادی به این دو رشته داشت؛ به همین دلیل حالا همه نگاه‌ها به سوی تکواندو و کاراته رفته است.
تکواندو ضلع سوم رشته‌های مدال‌آور ایران در بازی‌های المپیک، از سال ۱۹۹۶ وارد رقابت‌ها شد و هادی ساعی با کسب ۲ مدال طلا و یک برنز تبدیل به پرافتخارترین المپین ورزش ایران شد. اما در شرایط فعلی آیا تکواندو در کنار کاراته می‌تواند بار همه ورزش ایران را به دوش بکشند؟
تکواندو در چند سال اخیر با توجه به تصمیم عجیب فدراسیون جهانی که مسیر کسب سهمیه را از طریق رنکینگ و کسب امتیاز با حضور در تورنمنت‌ها و گرند پری‌ها اعطا می‌کند، با وضعیت پیچیده‌ای برای مجوز حضور در المپیک روبرو شده است.
حضور در گرندپری، گرند اسلم، جام جهانی و مسابقات قهرمانی جهان و حتی مسابقات قاره‌ای هر کدام امتیازات خاص خود را دارد و این امتیازات فقط به ورزشکارانی می‌رسد که بتوانند به مدال برسند و یا عنوان خوبی کسب کنند.
یک رقابت سخت و دشوار که در نهایت بعد از یک ماراتن چهارساله منجر به کسب سهمیه المپیک توسط ۵ نفر نخست رنکینگ خواهد شد. همین موضوع باعث شده است که بسیاری عقیده داشته باشند کسب سهمیه در تکواندو برای خودش یک المپیک است.
در این مسیر اگر تکواندوکاری فقط یک تورنمنت را از دست بدهد، آنگاه برای جبران امتیازات از دست رفته باید مشقت‌های فراوانی را تحمل کند. به طور مثال میر هاشم حسینی که ویزای حضور در مسابقات قهرمانی جهان برای او صادر نشد و امتیازات این مسابقات را از دست داد، باید برای جبران این اتفاق در رقابت‌های متعددی حضور داشته باشد. البته در این میان باید او و کادرفنی نیز روی ریکاوری نیز نظر داشته باشند تا بدن این ورزشکار برای مسابقات سخت و دشوار بازی‌سازی شود.
در حال حاضر میرهاشم حسینی به همراه آرمین هادی‌پور، فرزان عاشورزاده، سروش احمدی، سجاد مردانی و سعید رجبی راهی گرندپری ۲۰۱۹ - ژاپن می‌شوند تا برای رسیدن به سهمیه یک گام نزدیک‌تر شوند.
مسابقات ژاپن برای تیم ملی تکواندو بسیار حائز اهمیت است. دو گرندپری دیگر بعد از ژاپن در بلغارستان و روسیه برگزار می‌شود که مسابقات فینال گرندپری (روسیه) بسیار مهم است. با توجه به رنکینگ تکواندوکاران ایران اگر نتیجه در ژاپن به نحوی پیش برود که با موفقیت در بلغارستان کار کسب سهمیه تمام شود، دیگر همه چیز به فینال گرندپری گره نخواهد خورد.
آرمین هادی‌پور در وزن ۵۸- کیلوگرم در رده پنجم رنکینگ قرار دارد، اما او لب مرز است و یکی از افرادی است که موفقیتش در توکیو بسیار مهم و حائز اهمیت است تا بتواند این جایگاه را بهبود ببخشد.
در وزن ۶۸- کیلوگرم میرهاشم حسینی نفر دهم است که اگر به منچستر رفته بود الان وضعیت بهتری داشت. در همین وزن سروش احمدی نفر چهاردهم رنکینگ است.
در وزن ۸۰+ کیلوگرم نیز سجاد مردانی هم شرایطی مشابه به آرمین را دارد. او هم به رده پنجم تکیه داده، ولی می‌تواند این وضعیت را بهبود ببخشد.
در وزن چهارم، سعید رجبی با ۱۴۰ امتیاز، بیست و نهم است که کارش برای رسیدن به سهمیه المپیک بسیار سخت است.
باید منتظر ماند و دید درنهایت تکواندوی ایران با چند نماینده در المپیک ۲۰۲۰ حضور پیدا می‌کند.
