حرکت به سمت پوشش همگانی سلامت برای همه
به گزارش گروه جامعه ، سمیه نصیری درخصوص پوشش سلامت همگانی، اظهار داشت: روز جهانی سلامت به عنوان فرصتی برای افزایش توجه و آگاهی مردم و جلب توجه جهان به موضوع سلامت تلقی می‌گردد و همه ساله سازمان جهانی بهداشت تلاش میکند با تمرکز بر یکی از مسائل اساسی مرتبط با سلامت مردم، همگرایی و هم افزایی جهانی را برای تحقق پویش یکپارچه سلامت در تمامی کشور‌های دنیا ایجاد نماید.
"پوشش همگانی سلامت، برای همه در هر مکان" چشم اندازی است که در سال ۲۰۱۹ دولت‌ها و تمامی سازمان‌های محلی، منطقه‌ای و بین المللی برای تحقق آن تلاش خواهند کرد، این چشم انداز در شرایطی مطرح می‌شود که در حال حاضر از سویی میلیون‌ها نفر در جهان هنوز به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی ندارند و از سوی دیگر به دلیل محدودیت منابع مجبورند بین خرید خدمات سلامت و تامین نیاز‌های اولیه زندگی مثل خوراک، پوشاک، مسکن دست به انتخاب بزنند. این وضعیت زمانی پیچیده‌تر می‌شود که افراد بصورت موقت یا دائمی به دلیل انواع بیماری‌های جسمی، معلولیت‌ها، اختلالات روانی یا بلایا و حوادث طبیعی، نیازمند مراقبت‌های خاص می‌شوند یا ضروری است دولت‌ها، محیط‌های کالبدی خود را به نحوی مناسب سازی نمایند که امکان دسترسی برابر به تمامی فرصت‌ها و امکانات شهری فراهم گردد.
علیرغم تلاش‌های گسترده بعمل آمده به منظور دسترس پذیری برابر به خدمات حوزه سلامت در کشور عزیزمان ایران، اما به نظر می‌رسد هم چنان فاصله زیادی با استاندارد پوشش همگانی سلامت براى همه بالاخص در ابعاد سلامت روانی و اجتماعی داریم و بهبود این وضعیت، نیازمند هم افزایی، انسجام، تعامل و گفت و گوی مستمر سازمان‌های دولتی- عمومی و غیردولتی حوزه سلامت بالاخص در کلان شهری مثل تهران است.
کلان شهری که به دلیل تمرکز سیاسی- اقتصادی و اجتماعی پایتخت، مهاجرت، تحرک جغرافیایی منطقه‌ای و تغییرات جمعیتی را در کنار سایر مسائل شهری خود تجربه میکند و نه تنها عدم توسعه متوازن در کل کشور تاثیرات غیرقابل انکاری را بر تمامی فرایند‌ها و ذینفعان این شهر گذاشته است، بلکه تمرکز بیشتر خدمات حوزه سلامت در برخی مناطق شهری و کمبود امکانات و فرصت‌های ارائه دهنده خدمات حوزه سلامت در برخی دیگر از مناطق، پیامد‌های منفی کوتاه مدت و بلند مدتی را بر شهر و شهروندان مترتب میکند؛ لذا به نظر می‌رسد ضروری است ضمن پیش بینی سیاست‌های تشویقی به منظور ایجاد مراکز ارائه دهنده خدمات سلامت در مناطق کم‌تر برخوردار به منظور کاهش نابرابری‌های اجتماعی مرتبط با دریافت مراقبت‌های بهداشتی و ارتقاء پوشش همگانی سلامت، تلاش گردد تا نسبت به رفع محدودیت‌های کالبدی در شهر که مانع حضور و مشارکت جدی تمامی شهروندان فارغ از نیاز‌های متفاوتشان می‌شود، اقدام گردد. کودکان، زنان، افراد دارای معلولیت، سالمندان و افراد با نیاز‌های خاص، گروه‌های جمعیتی هستند که در صورت عدم مناسب سازی شهری، بخش قابل توجهی از توان مشارکت اجتماعی و اقتصادی شان از بین مى رود و عدم مشارکت این افراد نه تنها کاهش سلامت جسمی- روانی و اجتماعی را به دنبال دارد، بلکه پیامد‌های ثانویه آن تخریب سرمایه اجتماعی، مالی و انسانی جامعه شهری است.
در ضمن آرزوى بهبود و ارتقاء دسترس پذیرى خدمات حوزه سلامت، لازم می‌دانم این روز را به تمامی بازیگران عرصه سلامت از جمله پزشکان، پیراپزشکان، روانشناسان، مددکاران اجتماعی، تمامی مراقبت کنندگان و امدادگران، بالاخص افرادی که در روز‌های اخیر در مناطق سیل زده کشور عزیزمان ایران حضور داشتند تبریک و خداقوت عرض نمایم. امیدوارم مسئولیت پذیرى فردی و سازمانى، همگرایى و وحدت ملى، اتخاذ رویکرد عدالت محور و مبتنى بر نفع عمومى بتواند امیدبخش روزهایى بهتر براى شهرمان تهران و وطن عزیزمان ایران باشد.
