کاهش خسارات اقتصادی مستقیم حوادث تا سال ۲۰۳۰

13:23 - 21 مهر 1397
کد خبر: ۴۵۹۴۴۵
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور با تاکید بر ضرورت استفاده از فناوری‌ها و تجهیزات نوین در پیش بینی، پیشگیری، مقابله و بازسازی و بازتوانی گفت: پژوهش نیز نقش مهمی در مدیریت بحران دارد و نباید از ظرفیت پژوهشی که در دانشگاه‌ها و موسسات علمی و پژوهشی وجود دارد غافل شویم.

کاهش خسارات اقتصادی مستقیم حوادث تا سال ۲۰۳۰به گزارش گروه جامعه اسماعیل نجار معاون وزیر و رئیس سازمان مدیریت بحران کشور در خصوص روز بین المللی کاهش خسارات سوانح اظهار داشت: مجمع عمومی سازمان ملل متحد ۱۳ اکتبر را به عنوان روز بین المللی کاهش خسارات سوانح نامگذاری نموده است. این نامگذاری به منظور ترویج فرهنگ جهانی در زمینه اقداماتی نظیرجمله پیشگیری و کاهش اثرات و افزایش آمادگی در برابر حوادث بوده و فرصتی است تا به پیشرفت قابل توجهی در کاهش آسیب پذیری وخسارت به زندگی، معیشت و سلامتی جوامع بدست یافت.

رئیس شورای هماهنگی مدیریت بحران کشور افزود: در سال ۲۰۱۶، دبیر کل سازمان ملل " ۷ کمپین سندای" را برای ترویج هر یک از هفت هدف اصلی چارچوب سندای، طی هفت سال راه اندازی کرد که شعار امسال "کاهش خسارات اقتصادی مستقیم حوادث در رابطه با تولید ناخالص داخلی جهانی (GDP) تا سال ۲۰۳۰" تعیین شده است.

نجار با بیان اینکه حوادث طبیعی باعث زیان‌های اقتصادی و آسیب به بسیاری از بخش‌های اقتصادی در کشور‌های آسیب دیده می‌شود اظهار داشت: این امر موجب کاهش سرمایه گذاری در زمینه‌هایی نظیر آموزش، بهداشت و سلامتی که برای دستیابی به توسعه پایدار و ریشه کنی فقر حیاتی هستند، می‌شوند.

معاون وزیر کشور با اشاره به برآورد ۵۲۰ میلیارد دلاری بانک جهانی از خسارت حوادث غیر مترقبه به اقتصاد جهانی تصریح کرد: این روند هر ساله موجب فقر ۲۶ میلیون نفر در جهان می‌شود بر همین اساس و با توجه به تأثیر بلایای طبیعی بر زندگی و رفاه مردم، تاکید شعار امسال بر کاهش هزینه‌های انسانی و ضرر‌های اقتصادی این حوادث می‌باشد.

رئیس سازمان مدیریت بحران کشور در ادامه به خطرات حوادث طبیعی در مناطق طبیعی، کلانشهر‌ها و سکونتگاه‌های غیراستاندارد اشاره کرد و گفت: در همین راستا لازم است که دستگاه‌های مذکور با به کارگیری تدابیر علمی و هماهنگی میان یکدیگر برنامه‌های کاهش خطرات را اجرا کنند.

رئیس سازمان مدیریت بحران کشور با تاکید بر اینکه تقویت سیستم‌های پاسخگویی و بازتوانی در برابر حوادث نیازمند درک صحیح از آسیب پذیری‌ها، حوادث احتمالی و داشتن برنامه عملیاتی مشخص برای هر حادثه است، گفت: باید تمام ابعاد آسیب پذیری فیزیکی، اقتصادی و زیست محیطی را در سطوح ملی و محلی شناسایی کنیم. چرا که عدم توجه به هر یک از این عوامل باعث تشدید خسارات و پیامد‌های حادثه می‌شود.

وی با تاکید بر اینکه ابزار‌های فرهنگی و هنری نیز می‌توانند در کاهش خطرپذیری و همچنین افزایش تاب‌آوری شهر‌ها نقش بسزایی داشته باشند، گفت: به وسیله گروه‌های مرجع و استفاده از تاثیرگذاری آنان می‌توان تاب‌آوری را در جامعه افزایش داده و فرهنگی ایمنی را نیز در میان اقشار مختلف جامعه گسترش داد.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *