آیین نامه جدید اردوهای دانش آموزی کارایی نداشت/ دانش آموزان، قربانی بی نظارتی مسئولان آموزش و پرورش

به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، پس از حادثه غرق شدن دانش آموزان دبستانی در پارک شهر برای اولین بار اردوهای دانش آموزی به طور موقت  لغو شد تا شاید تیتر اخبار تلخ ناشی از مرگ 7 دختر دبستانی در دریاچه مصنوعی پارک شهر، از اذهان عمومی فراموش شود.

اردیبهشت ماه سال 81 و سیاه پوش شدن تعدادی خانواده راه به جایی نبرد و تنها به چند روزی تعویق برای بی توجهی به فاجعه ای دلخراش محدود شد.

اتفافات یکی پس از دیگری تکرار می شود. واژگونی اتوبوس دانش آموزان هرمزگانی در مسیر داراب برای دومین بار اردوهای دانش آموزی را موقتا لغو کرد. این بار تاوان ندانم کاری مسئولان، 9 جسم بی جان را بر روی دستان  خانوداه های داغدار گذاشت و 2 دختر قطع عضو را با آینده ای گنگ تنها گذاشته است.

این بار دیگر کاغذ رضایت نامه اردوهای دانش آموزی بی اعتبار شده و قانون هم جوابگوی نگرانی خانواده ها نسبت به تصمیمات مسئولان آموزش و پرورش نیست. امیدوار بودیم با تغییر در آیین نامه های اردویی شاید تصمیمی برای اعتماد به حرف مسئولان باشد . بر این اساس فعالیت مرکز کنترل سفرهای برون استانی اولین قدمی بود که با کنترل و بهینه سازی اردوها، حوادث احتمالی را کاهش دهد . در حواشی اصلاحات قوانین مربوط به اردوی دانش آموزی، ادعا شد همه سفرهای برون استانی در فواصل بیش از 20 کیلومتر از حاشیه شهر، در مرکز سفرهای برون استانی به صورت 24 ساعته کنترل می شود.

قرارها حاکی از آن است که همه عوامل تاثیرگذار بر سفرها ازجمله وضعیت جوی، وضعیت راه ها، کنترل سرعت ناوگان حمل دانش آموزان، مدیریت امداد رسانی در حوادث احتمالی به دقت بررسی می شود اما دقت های بالا تا حدی پیش رفت که فاجعه این بار دامن استان البرز را گرفت و حادثه ای ، 4 کشته بر جای گذاشت و 40 دانش آموز مصدوم را به خانه نشینی کشاند.

تا کنون با وجود اسکورت اتوبوس حامل دانش آموزان، تفاوتی در کاهش حوادث احساس نمی شود. گویا مسیر سوسنگرد در نقشه مرکز کنترل  سفرهای برون استانی جایگاهی نداشته و مسئولان  بی اطلاع تر از کاربرد آیین نامه جدید اردویی به روند اداره سفرها ادامه می دهند. 

طفره رفتن از مصاحبه و عدم پاسخ به سوالات مردم نسبت به این بی مسئولیتی ها، تنها راهی است که این روزها در قبال کم کاری های وزارت آموزش و پرورش از سر گرفته شده و مسئولیت پذیری این سیستم آموزشی در قبال جان فرزندان را بیش از همیشه در هاله ای از ابهام قرار داده است.

با شروع ایام امتحانات جای خالی دانش آموزان محروم شده از کلاس درس و آینده ای که می توانست روشن باشد، ترس از اعتماد به وعده وعیدهای ناکارآمد را به جان شهروندان انداخته و به اجبار ملاقات از مصدومان حوادث ناشی از اردوها را به یک وظیفه روزانه برای مسئولان آموزش و پرورش تبدیل کرده است؛ بی آنکه اقدامی جدی برای ساماندهی اردوها انجام شود.

و در آخر  پشت خط در انتظار پاسخگویی تلفن مسئولان آموزش و پرورش همچنان منتظر جواب مانده ایم.

گزارش از مرضیه فرزعلیان