مترانپاژ ماجرای هنجارشکنی و چشم بستن بر عرف جامعه/لودگی، شوخی‌های سخیف و موهن روی صحنه تئاتر+عکس
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، نمایش "ماجرای مترانپاژ" به نویسندگی "الکساندر وامپیلوف" و کارگردانی "محمدحسن معجونی" هر شب در تماشاخانه پالیز تهران روی صحنه می‌رود. حسین امیدی، رضا بهبودی، مهتاب ثروتی، سعید چنگیزیان، حسین حسینیان، مژده دایی، امیر قاسمی که در این نمایش به ایفای نقش پرداخته‌اند.
محمدحسن معجونی که این روزها فعالیتش در تئاتر چندین برابر شده و با وجود سکونت وی در رشت بیشترین تعداد اجرا در میان هنرمندان تئاتر را به نام کرده این بار به سراغ متنی رفته که چهل سال پیش توسط نویسنده روس نگاشته شده است. نمایشی که به زمان پس از انقلاب روسیه و زندگی جوانی جاه‌طلب می‌پردازد.
اما معجونی داستان اصلی را کنار گذاشته و با تاکید ویژه بر نوع زندگی این جوان ابعادی تازه را از این متن به مخاطب عرصه می‌کند. ابعادی که در قالب حرکاتی موهن و مستهجن و به کارگیری الفاظی به دور از شان کشور مخاطب را به هرقیمتی می‌خنداند.
استفاده از ابزاری به نام تخت روی صحنه و بهره‌گیری کاملا جنسی از این دکور در صحنه‌های مختلف به وفور دیده می‌شود تا جایی که شخصیت اصلی پیشنهاد بی‌شرمانه‌ای در طول نمایش به شخصیت زن داستان می‌دهد و کارگردان بی‌هیچ واهمه‌ای و به دور از بررسی‌های استاندارد آن را در صحنه اجرا می‌کند.
اتفاقی که در مترانپاژ و سایر نمایش‌های به اصلاح مدرن این روزهای تئاتر می‌افتد اتفاقی تازه بوده و سعی این کارگردان‌ها در شکستن برخی حریم‌های شخصی و عرف را نشان می‌دهد. بازیگران بدون رعایت هرگونه هنجار اجتماعی به متلک پراکنی و استفاده جملات زشت، مستهجن و شوخی‌های غیر اخلاقی می‌پردازند.
به کارگیری میز و سرو مشروبات الکی توسط نقش دوم مرد به صورت مکرر دیده شده و سعی می‌شود مخاطب با خندیدن که حرکات این بازیگران حتی از این چنین صحنه‌ای لذت ببرد.
کمدی این روزهای سینما و تئاتر ایران به گفته بسیاری از کارشناسان و اهل فن به سمت لودگی، شوخی‌های سخیف و مستهجن رفته و از سمت مسئولین فرهنگی هیچ نظارتی بر این قضیه نمی‌شود. مترانپاژ نمونه‌ای از تعداد زیادی از آثار نمایشی روی صحنه بوده و این آمار نشان می‌دهد که تئاتر ایران افسارگسیخته‌تر از پیش به کار خود ادامه می‌دهد.
حال باید دید این خواب مسئولین فرهنگی و چشم بستن بر هنجارشکنی‌های اجتماعی موجود در تئاتر تا چه زمانی پیش خواهد رفت. اتفاقی که بدون شک آینده تئاتر ایران را به خطر خواهد انداخت. متاسفانه این قبیل اجراها توسط کسانی روی صحنه می‌روند که اکثراً معلم و مربی تئاتر بوده و تربیت نسل آینده هنر نمایش را بر عهده دارند. تربیتی که بدون شک آینده تاریکی به همراه خواهد داشت.
