امام سجاد (ع) از علم لدنی برخوردار بودند/ صحیفیه سجادیه، مناجات ارزشمند حضرت زین العابدین (ع) را به همراه دارد

سلمان محمدی کارشناس مذهبی در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی گفت: حضرت زین العابدین (ع) در پنجمین روز از ماه شعبان در مدینه به دنیا آمدند.

وی ادامه داد: دو سال پس از تولد امام چهارم (ع) حضرت امیرالمومنین (ع) به شهادت رسیدند و پس از آن حضرت امام حسن مجتبی (ع) به امامت رسیدند که حوادث بسیاری در مدت امامت ایشان روی داد.

محمدی تصریح کرد: پس از واقعه عاشورا، حوادث دردناکی در دوره امامت امام سجاد (ع) روی داد که از جمله آن‌ها می‌توان به واقعه حره و همچنین تقیه کردن شیعیان و سپری کردن روزگار در شرایطی بسیار دشوار اشاره کرد.

وی در ادامه صحبت‌های خود اظهار کرد: امام سجاد (ع) سجده‌های طولانی مدتی داشتند و به همین دلیل لقب سجاد برایشان گذاشته شد چرا که سجاد به معنای سجده کننده بسیار و فردی است که در برابر خدا بسیار سجده می‌کند.

این کارشناس مذهبی توضیح داد: علم یکی از بارزترین ویژگی‌های امام چهارم (ع) است که در مورد امامان معصوم از این علم، به علم لدنی تعبیر می‌شود و به معنای علمی است که از منبع فیض و ذات حق سرچشمه می‌گیرد. امام سجاد (ع) به اندازه‌ای بر احکام اسلامی واصول اعتقادی احاطه داشتند که در مقابل هر پرسش، پاسخی دقیق ومحکم ارائه می‌دادند.

محمدی یادآور شد: امام چهارم (ع) در طول زندگی خود همواره مناجات‌های بسیاری با پروردگار داشتند و بخشی از شهرت این حضرت نیز به دلیل کثرت مناجات ایشان است. دعا‌ها ومناجات‌های امام سجاد (ع) در کتابی با عنوان صحیفیه سجادیه گردآوری شده است که این کتاب به نام‌های دیگری مانند انجیل اهل بیت (ع)، زبور آل محمد (ع) و اخت القرآن نیز مشهور شده است.

وی خاطرنشان کرد: همچنین تواضع داشتن و فروتن بودن در عبادت، سیادت و عظمت، فروتنی، دستگیری از ستم دیدگان و نیازمندان وتلاش برای اصلاح و ارتقای وضعیت جامعه از دیگر ویژگی‌های امام سجاد (ع) به شمار می‌رود.