«نقش دین در زندگی بشر» اثر آیت‌الله آصفی منتشر می‌شود
به گزارش گوه فرهنگی ، کتاب «نقش دین در زندگی بشر» نوشته آیت‌الله محمدمهدی آصفی ترجمه شده و به زودی از سوی دفتر نشر معارف منتشر می‌شود.
این کتاب ترجمه «دور الدین فی حیات الانسان» است که به همت دکتر سید مهدی نوری کیذقانی (عضو هیأت علمی دانشگاه حکیم سبزواری) و ریحانه پور شجاعی ترجمه شده است و در مرحله آماده سازی برای چاپ است.
این کتاب در دو بخش تدوین شده است: دیدگاه‌های مختلف نسبت به دین (که در آن دین به عنوان یک پدیده متافیزیکی و تئوری های جهل، ترس و فطرت بررسی می شود) و نقش دین در زندگی بشر.
نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب می‌نویسد: «در فصل نخست، حقیقی بودن اعتقاد به دین، به عنوان پدیده‌ای متافیزیکی مورد پرسش واقع شده است. آیا دین از فطرت انسان سرچشمه می‌‌گیرد و یا از هستی او و یا این‌که منشأ دین، شرایط ویژه و خاص زندگی اوست؟ آیا دین همان ایمان، به معنای واقعی کلمه است که شامل هیچ شک و ردی نمی‌شود و یا این‌که دین، توهمی است که انسان در شرایط خاصی از زندگی با آن روبرو می‌شود، اما با تغییر شرایط روانی و فکری از بین می‌رود؟ آیا انسان در اعماق وجودش واقعاً به جهان غیب ایمان دارد و یا این‌که چنین اعتقادی، صرفاً توهمی است که در مرحله‌‌ای از مراحل زندگی بر انسان عارض می شود؟
در فصل دوم به دور از واقعیت متافیزیکی دین و ارتباط آن با خدا و یا ضرورت وجود دین برای هماهنگ شدن زندگی و علایق انسان و فراهم شدن فرصتی برای رشد و تکامل او، به پرسش درباره نقش دین به عنوان یک پدیده متافیزیکی در زندگی بشر و تأثیر آن بر رفتار و اندیشه انسان پرداخته شده است.»
آیت‌الله محمد مهدی آصفی، عالم مجاهد و متفکری نواندیش بود که در سال 1316 شمسی در خاندانی که به علم و تقوا مشهور بوده‌اند، چشم به جهان گشود. پدر ایشان «آیت الله شیخ على محمد بروجردى آصفى» از علما و مجتهدین حوزه علمیه و از عارفان روزگار خود بود. وی پس از طی مراحل تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به فراگیری علوم دینی پرداخت که مقدمات و سطح را در نجف در محضر والد و جمعی از بزرگان حوزه فراگرفت. همچنین خارج فقه و اصول را در همین حوزه در درس بزرگان عصر خود حاضر می‌شد و از گنجینه معارف آن‌ها بهره می‌برد. دروس دانشگاهی را نیز تا مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه بغداد گذراند.
آیت الله آصفی در حوزه علمیه نجف و قم خارج فقه و اصول و فسفه و خارج تفسیر قرآن را تدریس کرده و در اغلب علوم اسلامی بویژه تفسیر و کلام و فقه صاحب‌نظر بودند.
در سال 1393 هجری قمری از مرحوم آیت‌الله العظمی حاج شیخ میرزا هاشم آملی و یک سال بعد از آیت‌الله شیخ مرتضی آل یاسین در نجف اجازه اجتهاد گرفت.
ایشان در فقه، اصول، تفسیر و فلسفه و برخی مسائل اقتصادی و اجتماعی صاحب نظر و دارای تألیفات بود و کتاب‌های ایشان به زبانهای فارسی، اردو، ترکی، انگلیسی، فرانسوی و کردی ترجمه شده است.
این عالم مجاهد و متفکر نواندیش در مسائل سیاسی نیز ایشان بیش از 25 سال علیه رژیم بعث عراق فعالیت کرد و عضو کادر رهبری حزب الدعوة این کشور بود و بیش از ده سال سخنگویی رسمی این تشکیلات را نیز به عهده داشت.
همواره ساده زیستی و زهد کم نظیر آیت الله آصفی نیز زبانزد خاص و عام بود.
آیت الله آصفی پس از سقوط رژیم بعثی صدام حسین به عراق بازگشت و در حوزه علمیه نجف اشرف به فعالیت های علمی مشغول شد. وی همچنین به عنوان «نماینده رهبر معظم انقلاب اسلامی در نجف اشرف» و عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) نیز انجام وظیفه می کرد. علامه آصفی در 14 خرداد 1394 مصادف با 16 شعبان 1436 درگذشت.
