برخی پزشکان و توصیه برای مراجعه به برخی مراکز تشخیصی
- شاید شما هم دچار این مشکل شده باشید زمانی که به پزشک معالج مراجعه می‌کنید او اصرار بر آن دارد باید به این آزمایشگاه یا هر رادیولوژی یا داروخانه مراجعه کنید!
پزشکان در کشور هر یک سبک و سیاق خود را دارند و از یک منشور و راه استفاده نمی‌کنند.
شاید در وهله نسخت بیمار مراجعه کننده تصور می‌کند که این دکتر چقدر حساس و به فکر بیمار خود است که اصرار و تأکید دارد باید به این آزمایشگاه مراجعه کنید در غیر این صورت نتایج آزمایش برای او پذیرفتنی نیست!
اما اینگونه نیست، چرا که نمی‌توان میان آزمایشگاه‌هایی که در کشور به ویژه کلانشهرهایی، چون تهران تفاوت زیادی قائل شد.
همه آزمایشگاه‌ها، مراکز تصویر برداری و داروخانه‌ها با مجوز وزارت بهداشت فعالیت می‌کنند و قطعاً بر روی آن‌ها نظارت صورت می‌گیرد.
اگر هم زمانی نظارت ضعیف شد و نتایج آزمایش‌های بالینی که با دستور پزشک به دست آمده است، غلط از آب در آمد، مراکز آزمایشگاهی باید پاسخگو باشند چرا که این مسئله با جان مردم سر و کار دارد.
پزشکان معمولاً عادت دارند تا برای تشخیص بیماری نسخه‌های گرانقیمت برای آزمایش، عکس و دیگر ابزار‌های تشخیصی بپیچند که البته همین امر باعث بار هزینه زیاد به مردم می‌شود و البته باعث افزایش استفاده از مراکز تشخیصی می‌شود که با هزینه گران تهیه شده و یا وارد شده است.
فیلم رادیولوژی، سی تی اسکن و دیگر لوازم نیاز این کار از خارج وارد می‌شود که در این شرایط تحریمی و کرونایی باری بر دوش نظام سلامت می‌گذارد و البته مردم نیز از تبعات آن بی‌بهره نیستند.
اما چرا برخی از پزشکان اصرار دارند که نسخه آن‌ها باید در فلان آزمایشگاه یا فلان مرکز تصویر برداری و یا حتی داروخانه پیچیده شود؟
برخی اعتقاد دارند که پزشکانی هستند که با اینگونه مراکز قرارداد نانوشته دارند، یعنی بیمار را به این مراکز معرفی می‌کنند تا تعداد مراجعه کنندگان آن‌ها افزایش یابد و درآمد بیشتری کسب کنند.
از این رهگذر سهمی هم به پزشکی می‌رسد که بیماران را به آن مراکز معرفی کرده و تأکید کرده که حتماً باید آزمایش یا عکسی که در نسخه نوشته شده از در این مراکز تهیه شود.
این اتفاق در حالی می‌افتد که وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی چنین رفتاری از برخی پزشکان نمی‌پسندد و آن را رد می‌کند،، اما برای جلوگیری از چنین اقدامی راهکاری وجود ندارد جز آن که مردم به اینگونه توصیه‌های پزشکان توجه نکنند.
به واقع پزشک معالج جرم مشهود و خلاف قانونی مرتکب نشده است، اما اجبار بیماران برای مراجعه به مراکز پیشنهادی آن‌ها از نظر حرفه پزشکی کاری غیر اخلاقی است.
مردم از بیمه‌های گوناگون برخوردارند و برخی نیز هیچ بیمه‌ای ندارند و باید هزینه‌های درمان را آزاد پرداخت کنند.
بیمه‌ها عمدتاً با مرکز درمانی آزمایشگاهی و تشخیصی قرار داد دارند و بخشی از هزینه‌ای آن را تقبل می‌کنند.
برخی از بیمه‌ها مانند بیمه تأمین اجتماعی به خاطر دارا بودن مراکز درمانی مختص خود از بیمه شدگان هزینه‌ای دریافت نمی‌کنند و در واقع رایگان است.
بیمه‌های تکمیلی نیز برای جبران بخشی از هزینه‌های سنگین درمانی تأسیس شده است.
با وجود اینگونه مراکز هستند پزشکانی که توصیه می‌کنند و حتی اجبار که به مراکز درمانی دولتی و بیمه‌های پایه مراجعه نکنید.
اینگونه رفتار‌ها از سوی برخی پزشکان نشان می‌دهد که آن‌ها در صورت مراجعه بیمار خود به اینگونه مراکز، سهمی نخواهند داشت، اما آزمایشگاه‌ها و مراکز تشخیصی خصوصی می‌توانند در این زمینه با پزشکان تبانی داشته باشند.
این مشکل برای بسیاری از مردم کشور وجود دارد، دست بیمار زیر ساتور برخی پزشکان است که اگر جلوی اینگونه روش‌ها گرفته نشور گسترش خواهد یافت و به یک اپیدمی تبدیل خواهد شد که زیان آن به مردم در شرایط بد اقتصادی وارد خواهد شد.
