عکاسی فرانسوی که سقوط شاه را پیش بینی کرد+عکس

: میشل ستبون فرانسوی، عکاسی است که در نوفل لوشاتو همراه امام بود و هنگامی که امام به ایران می آمد نیز همراه ایشان بود و با همان هواپیما به ایران آمد و این فرصتی استثنایی برای او بود تا بتواند لحظاتی را ثبت کند که کمتر کسی چنین امکانی برایش فراهم شد.او عکس هایی را به ثبت رساند که پیش از این نمی دانستیم ، عکاسش کیست. «ستبون» حدود بیست هزار عکس رنگی و سیاه و سفید از انقلاب به ثبت رسانده است. او سال گذشته هم به ایران آمده بود ولی امسال نمایشگاهی از آثارش در خانه هنرمندان برپا شده است و 79قطعه عکس به انتخاب خودش از میان بیست هزار عکس انقلاب را برای این نمایشگاه انتخاب کرده و از نظر خودش این سخت ترین کاری بود که باید انجام می داد.

به گزارش و به نقل از "خراسان" ستبون معتقد است: عکاس خوب شدن ، کار سختی نیست اما عکاس خبری خوب شدن ، سخت است چون عکاس باید نسبت به کارش تعلق خاطر داشته باشد.به بهانه حضورش در ایران و برگزاری نمایشگاه و همچنین مستندی که از این عکاس به نمایش در آمده ، گفت و گوی کوتاهی با وی داشتیم که می خوانید.

اتفاقات سیاسی متفاوتی در اقصی نقاط جهان رخ داده که قابلیت ثبت و عکاسی داشته اند ، چرا عکاسی را با انقلاب ایران و امام خمینی (ره) آغاز کردید؟

با این که تحصیلاتم در رشته معماری است اما همیشه به عکاسی خبری فکر می کردم . در نقاط مختلفی هم که جنگ بوده مثل پرتغال و آنگولا، من در آن جا هم حضور داشتم وبه صورت حرفه ای عکاسی کردم اما مهمترین نکته ای که در مورد انقلاب ایران وکار عکاسی من اتفاق افتاد ،این بود که شانس با من یار بود و یکی از اولین کسانی بودم که پیش بینی کردم رژیم شاه سرنگون می شود و انقلاب در ایران رخ می دهد .حتی این اتفاق برای خیلی از ایرانی ها غیر قابل پیش بینی بود و خیلی از عکاسان بین المللی چند روز قبل از اتفاق میدان ژاله از ایران رفتند و فکر می کردند اتفاقی نمی افتدو یکسری ناآرامی هایی است که می گذرد و من می گفتم که بمانید چون انقلاب در حال رخ دادن است.عکاس خوب شدن کار سختی نیست و هرکسی می تواند سعی کند که عکاس خوبی شود اما وقتی کسی می خواهد کار خبری خوب انجام بدهد باید نسبت به کارش تعلق خاطر داشته باشد.

با توجه به آن زمان هایی که درایران بودید ، از چه رخدادهایی عکس گرفتید؟

قبل از شروع انقلاب به ایران سفر کرده بودم وحدود هشت ماه در ناآرامی های ایران بودم . البته دوباره به فرانسه برگشتم اما از ماه ژوئن و جولای(خردادو تیرماه) 1978که تظاهرات اصلی شکل گرفت ونیز هنگام تسخیر اول لانه جاسوسی، در ایران بودم که البته مثل تسخیر دوم سفارت آمریکا نبود و در تسخیر دوم در ایران نبودم. در واقع سفارت آمریکا دوبار تسخیر شد و بار دوم منجر به خروج نیروهای آمریکایی شد ومن عکس هایی از تسخیر اولیه سفارت را ثبت کردم.

با توجه به اتفاقاتی که در آن سال ها افتاد و شما شاهد این جریانات بودید ، با گذشت 35سال از پیروزی انقلاب ، چقدراز دید هنری ، انقلاب ایران برایتان مهم است ؟

امروزه اینترنت کمک زیادی به برقراری ارتباط می کند و عکاسی هم در این زمینه مستثنی نیست.ایران از آن سال ها تاکنون خیلی تغییر کرده ولی برای نشان دادن این تغییرات نیازمند فرصت هستم .

زمانی که در ایران عکاسی می کردم و انقلاب در حال شکل گیری بود، تعداد عکاسان خارجی بیشتر از عکاسان ایرانی بود اما این روزها می بینم که عکاسان ایرانی هم در سطح و اندازه عکاسان سایر کشورها، فعال هستند.

قصد ندارید دوباره از ایران عکاسی کنید و تغییرات را نشان بدهید؟

الان عکاسان ایرانی زیادی هستند که کار می کنند و شاید نتوانم کارچندان متفاوتی ارائه کنم ، مگر این که موضوع خاصی برای عکاسی پیدا کنم ولی تمایل زیادی دارم که روی پروژه خاصی کار کنم اما فعلا کاری را برای ایران در دست ندارم و اگر وزارت فرهنگ و ارشاد از من چنین پروژه ای را بخواهد ، خوشحال می شوم که کار کنم.

شما در فرانسه حضور داشتید و به امام نزدیک بودید،چه تعریفی از این شخصیت دارید؟

ایشان شخصیت آرامی داشت اما خیلی متمرکزبود و یکی از ویژگی های ایشان این بود که بر حرفش مصمم بود.