توافق پاریس؛ چرا وضعیت آب و هوایی جهان به مرز هشدار رسیده است؟

– توافق آب و هوایی پاریس در روز ۱۲ دسامبر سال ۲۰۱۵ در جریان کنفرانس سازمان ملل در پاریس به تصویب ۱۹۵ کشور رسید و در سال ۲۰۱۶ طی مراسمی در نیویورک به امضا رسید.

در این تاریخ، کنفرانس تغییر اقلیم سازمان ملل در پاریس برگزار شد و در این نشست سران ۱۹۵ کشور بر سر کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای به توافق دست یافتند.

کشور‌های عضو توافق پاریس متعهد شده اند تا اقداماتی را در راستای کاهش و جلوگیری از انتشار گاز‌های گلخانه‌ای انجام دهند.

روز شنبه ۲۲ آذر، ۱۲ دسامبر و همزمان با پنجمین سالروز این توافق نشستی به میزبانی مشترک سازمان ملل، فرانسه و انگلیس و همکاری شیلی و ایتالیا برگزار شد.

«آنتونیو گوترش»، دبیر کل سازمان ملل در جریان این نشست مجازی از کشور‌های جهان خواست تا وضعیت اضطراری اقلیمی اعلام کنند.

گوترش تاکید کرد در صورتی که مسیر تغییر نکند جهان در حال حرکت به سوی یک فاجعه است.

۵ سال از امضای چشم انداز توافق پاریس برای جلوگیری از انتشار گاز‌های گلخانه‌ای و گرم شدن زمین می‌گذرد، اما اکنون بعد از این سال ها، جامعه جهانی تضمین اندکی درباره این موضوع که می‌تواند از بروز فاجعه آب و هوایی جلوگیری کند، ارائه می‌دهد.

فقدان جزئیات کوتاه مدت در این زمینه به معنای آن است که سیاره زمین همچنان در مسیر یک فاجعه آب و هوایی قرار دارد.

این نشست در حال برگزاری فشار بیشتری را بر «جو بایدن»، پیروز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا قرار می‌دهد چرا که با خروج دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا از این توافق، انتظار می‌رود بایدن به این توافق بازگردد.

پایگاه «تایم آو ایندیا» در گزارشی به بحران آب و هوایی در جهان پرداخته و می‌نویسد «توافق پاریس کافی نیست؛ بحران آب و هوا بسیار مهم‌تر از آن است که تنها به دولت‌ها واگذار شود و باید بخش‌های خصوصی نیز در این زمینه وارد عمل شوند.»

این گزارش می‌گوید «جهان نه تنها به دلیل بحران اقتصادی و کووید ۱۹ رنج می‌برد بلکه بحران آب و هوایی نیز جهان را با مشکلات بسیاری مواجه کرده است.»

سال ۲۰۲۰ احتمالا به عنوان یکی از ۳ سال با بیشترین گرمای زمین ثبت شود و دهه ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰ نیز رکورد گرم‌ترین دهه تاریخ را به نام خود ثبت خواهد کرد.

سال جاری میلادی شاهد افزایش شدید آتش سوزی ها، رکورد افزایش دما در خشکی، دریا و قطب بوده و تعداد طوفان‌ها نیز در اقیانوس اطلس افزایش بسیاری داشته است.

اما این بحران‌ها کشور‌های جهان را از سرمایه گذاری در بخش سوخت‌های فسیلی منصرف نکرده و در سال ۲۰۲۰ کشور‌های عضو گروه ۲۰ در راستای احیای اقتصادی متعهد به ۲۳۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری در بخش صنعت سوخت‌های فسیلی شده اند و این رقم برای بخش انرژی پاک تنها ۱۵۰ میلیارد دلار است.

آمریکا، انگلیس، کانادا، روسیه و هند بزرگ‌ترین توسعه دهندگان تامین سوخت فسیلی در جهان هستند.