متن کامل مناجات الذاهدین + صوت و ترجمه

0:50 - 15 آذر 1399
کد خبر: ۶۷۳۴۹۱
مناجات الذاهدین یکی زا مناجات پانزدگانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده است.

- الذاهدین در لغت نامه به معنی پارسایان است. مناجات الذاهدین یکی از مناجات‌هایی است که از امام سجاد (ع) نقل شده است و در این مناجات درباره خواننده از خداوند درخواست زهد و پاک دامنی می‌کند و از او می‌خواهد که لذت انس با خودش را بچاشند.

مناجات الذاهدین در کتاب بحارالنوار نقل شده است که همین می‌تواند سند معتبری برای این دعا باشد.

متن کامل مناجات الذاهدین + صوت و ترجمه

مضامین این دعا عبارتند از:

نسان در دنیا، همانند کسی است که در مکانی ترسناک و درون گرداب هلاک افتاده است.
انسان در برابر دام فریب دنیا، پناهی جز خدا ندارد.
مقامزهد و وارستگی از دنیا را باید از خدا طلبید.
درخواست، کمک خداوند و عهده‌داری و تدبیر کار‌های انسان.
درخواست عطای درک لذت انس با خدا، محبت به او و لقاء و شهود جمال کبریایی‌اش.

 صوت کامل مناجات الذاهدین

دانلود صوت مناجات الذاهدین

متن کامل مناجات الذاهدین                                                                                  

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است؛

إِلٰهِى أَسْكَنْتَنا داراً حَفَرَتْ لَنا حُفَرَ مَكْرِها، وَعَلَّقَتْنا بِأَيْدِى الْمَنايا فِى حَبَائِلِ غَدْرِها، فَإِلَيْكَ نَلْتَجِئُ مِنْ مَكَائِدِ خُدَعِها، وَبِكَ نَعْتَصِمُ مِنَ الاغْتِرارِ بِزَخَارِفِ زِينَتِها، فَإِنَّهَا الْمُهْلِكَةُ طُلَّابَهَا، الْمُتْلِفَةُ حُلَّالَهَا، الْمَحْشُوَّةُ بِالْآفاتِ، الْمَشْحُونَةُ بِالنَّكَبَاتِ

خدایا، ما را در خانه‌ای ساکن نموده‌ای که گودال‌های فریبش را برای ما آماده ساخته و در شبکه‌های خیانتش به دست‌های مرگ آویخته، از دام‌های فریبش به تو پناه می‌آوریم و چنگ می‌زنیم از مغرور شدن به زیورهای آراسته‌اش به عنایت تو که این دنیا خواهندگانش را هلاک می‌سازد و واردینش را نابود می‌کند، آکنده به آفت‌هاست، انباشته از نکبت‌هاست،

إِلٰهِى فَزَهِّدْنا فِيها، وَسَلِّمْنا مِنْها بِتَوْفِيقِكَ وَعِصْمَتِكَ، وَانْزَعْ عَنَّا جَلابِيبَ مُخالَفَتِكَ، وَتَوَلَّ أُمُورَنا بِحُسْنِ كِفايَتِكَ؛ وَأَوْفِرْ مَزِيدَنا مِنْ سَعَةِ رَحْمَتِكَ، وَأَجْمِلْ صِلاتِنا مِنْ فَيْضِ مَواهِبِكَ، وَاغْرِسْ فِى أَفْئِدَتِنا أَشْجارَ مَحَبَّتِكَ، وَأَتْمِمْ لَنا أَنْوارَ مَعْرِفَتِكَ، وَأَذِقْنا حَلاوَةَ عَفْوِكَ وَلَذَّةَ مَغْفِرَتِكَ، وَأَقْرِرْ أَعْيُنَنا يَوْمَ لِقائِكَ بِرُؤْيَتِكَ، وَأَخْرِجْ حُبَّ الدُّنْيا مِنْ قُلُوبِنا كَما فَعَلْتَ بِالصَّالِحِينَ مِنْ صَفْوَتِكَ وَالْأَبْرارِ مِنْ خَاصَّتِكَ، بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، وَيَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ.

خدایا ما را به دنیا بی‌رغبت کن و به توفیق و عصمتت ما را از آن سلامت بدار و جامه‌های مخالفت را از هستی‌مان برکن و با حسن کفایتت امور ما را سرپرستی فرما؛ و فزونی سهم ما را از رحمت گسترده‌ات کامل گردان و از چشمه‌سار مواهبت عطای ما را نیکو گردان و در سرزمین دل‌های ما درختان محبتت را بکار و انوار معرفتت را بر ما کامل کن و شیرینی گذشت و لذّت آمرزشت را به ما بچشان و دیدگان ما را در جهان دیگر به دیدارت روشن فرما و محبّت دنیا را از دل ما بیرون کن، آن‌گونه که درباره نیکوکاران برگزیده‌ات و خاصان نیکوکردارت انجام دادی، به‌حق مهربانی‌ات ای مهربان‌ترین مهربانان و ای گرامی‌ترین گرامیان.

 

 


برچسب ها: دعا

ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *