جنایت سیستماتیک علیه زنان و دختران بومی آمریکا؛ اپیدمی خاموش در سکوت قانون

– امضای قانون «ساوانا» در آمریکا، پس از سال‌ها توقف پشت در‌های کنگره، کورسوی امید پایان اپیدمی قتل و ناپدید شدن زنان و دختران بومی این کشور را احیا کرد.

 

قانون مذکور نام خود را از نام «ساوانا لافونتین»، دختر بومی ناپدید شده در «داکوتای جنوبی» گرفته است.

 

به گزارش «هالند و کالچرال سروایول»، نرخ بالای قتل و ناپدید شدن زنان و دختران بومی در آمریکا در سال‌های متمادی مورد بی توجهی رسانه‌ها و سازمان‌های مسئول در این کشور قرار گرفته است.

 

عمده‌ترین دلیل متوقف نشدن این روند، عدم همکاری و هماهنگی میان آژانس‌های اجرای قانون فدرال، ایالتی، قبیله‌ای و محلی است.

 

زنان بومی آمریکا در برخی از ایالت‌های این کشور، با نرخی ۱۰ برابر بیشتر از همتایان غیر بومی خود کشته می‌شوند یا مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند.

 

نکته قابل توجه این است که این جرایم عمدتا توسط افراد بیرون از جامعه بومیان آمریکایی رخ می‌دهد.

 

بررسی این روند خشونت بار در سال‌های گذشته نشان دهنده عدم تغییر در این روند است.

 

براساس نظرسنجی سال ۲۰۱۰، بیش از ۸۴ درصد زنان بومی آمریکا معادل یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر در طول زندگی خود خشونت را تجربه می‌کنند، ۶۷ درصد آنان نگران امنیت خود هستند و ۴۱ درصد نیز توسط مردان آشنا خشونت جسمی را تجربه کردند.

 

بررسی مجدد این موضوع در سال ۲۰۱۸ نشان داد که این روند نه تنها بهبود نیافته بلکه اوضاع بدتر نیز شده است.

 

تنها در سال ۲۰۱۸، گزارش‌ها نشان دهنده مفقود شدن ۵ هزار و ۷۱۲ زن و دختر بومی بود که تنها ۱۱۶ پرونده از این تعداد در پایگاه وزارت دادگستری آمریکا ثبت شده بودند و در سال ۲۰۱۹ نیز مشخص شد که وزارت دادگستری این کشور اساسا اطلاعات مربوط به زنان و دختران بومی گمشده یا ناپدیدشده را ثبت نکرد.

 

این اعداد و ارقام مایه حیرت است. اما باید بدانیم که در سال ۲۰۱۶، قتل، سومین دلیل مرگ و میر زنان بومی زیر ۲۰ سال و ششمین علت اصلی مرگ و میر زنان بومی بین ۲۰ تا ۴۴ سال بوده است.

 

ضمن این که زنان بومی در آمریکا، ۱۰ برابر بیش از سایر همتایان خود در معرض خطر قتل قرار دارند.

 

در آمریکا، زنان بومی ۲ برابر بیشتر از همتایان خود خشونت را تجربه می‌کنند.

 

از هر ۳ زن بومی یک زن در طول زندگی خود مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرد و ۶۷ درصد این خشونت‌ها توسط افراد غیر بومی انجام می‌شود.

در سال ۲۰۱۴ اعلام شد قتل هزار زن و دختر بومی در بازه زمانی ۳۰ ساله ثبت شده است؛ این در حالی است که قتل زنان غیر بومی در سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۵ کاهش یافته است.

 

براساس مطالعه بهداشت شهری در سال ۲۰۱۸ در ۷۱ شهر در ۲۹ ایالت، زنان بومی در آمریکا نه تنها در مناطق قبیله‌ای در شهر‌ها به قتل می‌رسند و «سیاتل»، «واشنگتن»، «آلبوکرک»، «نیومکزیکو»، «آنکورج»، «آلاسکا»، «توسان»، «آریزونا»، «بیلینگز» و «مونتانا» بالاترین نرخ را در این مورد داشتند.

 

بررسی داده‌های ۷۱ شهر در ادامه مقیاس بزرگ این فاجعه را آشکار کرد.

 

این اپیدمی نامرئی زمانی هولناک‌تر می‌شود که بدانیم این قشر از جامعه آمریکا، به دلیل بی توجهی و تبعیض سیستماتیک، اقدام به پنهان کردن جنایت رفته بر خود می‌کنند.

 

با وجود این، گزارش‌ها و آمار‌های ارائه شده نمی‌توانند تصویر درستی از این بحران را ارائه کنند؛ زیرا گزارش‌های فدرال، ایالتی و قبیله‌ای عمدتا ناقص بوده و شمار زنان و دختران کشته و ناپدید شده قطعا بیش از آمار ارائه شده است.