آلودگی هوا تا چه اندازه می‌تواند آمار تلفات کرونا را بالا ببرد؟

سید محمد مهدی میرزایی قمی، سرپرست مرکز ملی هوا وتغییر اقلیم در گفت‌وگو با میزان گفت: مواجهه طولانی مدت با PM۲.۵ با بسیاری از عوارض جانبی از جمله بیماری‌های قلبی عروقی و ریه که با مرگ در بیماران مبتلا به COVID-۱۹ همراه است، مرتبط است.

 

میرزایی قمی گفت: قرار گرفتن در معرض PM۲.۵ با افزایش خطر بروز پیامد‌های شدید در بیماران مبتلا به بیماری‌های تنفسی عفونی خاص، از جمله آنفلوانزا، ذات الریه و سارس همراه است. قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا به عنوان التهاب و آسیب سلولی شناخته شده است و شواهد نشان می‌دهد که ممکن است ایمنی زود هنگام بدن در مواجهه با عفونت را مختل کند.

وی ادامه داد: نتایج نشان می‌دهد مواجهه طولانی مدت با ذرات ریز (PM۲.۵) با افزایش خطر مرگ COVID-۱۹ در ایالات متحده همراه است. در تجزیه و تحلیل صورت گرفته، ۲۰ عامل احتمالی موثر از جمله اندازه جمعیت، توزیع سن، تراکم جمعیت، زمان آغاز شیوع بیماری، زمان آغاز قرنطینه خانگی، تعداد تختخواب‌های بیمارستانی، تعداد افراد آزمایش شده، آب و هوا و متغیر‌های اجتماعی-اقتصادی و رفتاری مانند چاقی و سیگار کشیدن بررسی شد. یک برش تصادفی از ایالت به منظور توضیح همبستگی بالقوه در شهرستان‌های همان ایالت درنظر گرفته شد و بیش از ۶۸ آنالیز حساسیت اضافی انجام شد.

سرپرست مرکز ملی هوا وتغییر اقلیم اظهار کرد: افزایش تنها ۱ میکروگرم بر متر مکعب غلظت PM۲.۵ با افزایش ۸ ٪ در میزان مرگ و میر ناشی از COVID-۱۹ همراه است. در واقع افزایش اندک در مواجهه طولانی مدت با PM۲.۵ منجر به یک افزایش قابل توجه در میزان مرگ و میر ناشی از COVID-۱۹ می‌شود. با وجود محدودیت‌های ذاتی در طراحی مطالعات زیست محیطی، نتایج حاکی از تاکید بر اهمیت ادامه اجرای قوانین کاهش آلودگی هوای موجود به منظور محافظت از سلامت انسان هم در طول بحران COVID-۱۹ و هم بعد از آن می‌باشد.