۱۰ نظریه برای کنترل تهران کرونا زده

9:23 - 15 مهر 1399
کد خبر: ۶۶۲۴۸۰
تهران در وضعیت «فوق‌هشدار» قرار گرفته است و واکنش دولت به افزایش چشمگیر تعداد مبتلایان و مرگ و میر‌های ناشی از کرونا؛ تعطیلی یک هفته‌ای پایتخت بود، که البته بسیاری از کارشناسان معتقدند این کار تاثیر حداقلی بر افزایش ابتلا دارد.

- روزنامه جام جم نوشت: توصیف وضعیت تهران در روز‌های انفجار کرونا عیان‌تر از آن است که مصداق‌های آن را دوباره تکرار کنیم، واکنش دولت به افزایش چشمگیر تعداد مبتلایان و مرگ و میرها؛ تعطیلی یک هفته‌ای پایتخت بود، تعطیلی مراکزی که البته بسیاری از کارشناسان معتقدند تاثیر حداقلی بر افزایش ابتلا دارد و اجرای آن نمی‌تواند در برابر هجوم موج تازه کرونا در تهران پاسخگو باشد. به سراغ کارشناسان رفته‌ایم تا پیشنهاد‌های کاربردی‌شان را با توجه به همه این محدودیت‌ها بشنویم. این‌که با توجه با اوج فراگیری کرونا در تهران و البته عذر‌های ستاد ملی در ایجاد محدودیت‌ها چه پیشنهادی برای شرایط کنونی دارند؟

محدودیت نقطه‌ای

مسعود یونسیان، اپیدمیولوژیست گفت: بهتر نیست به جای این‌که همه شهر را محدود کنیم، مطالعه کنیم و ببینیم دقیقا محل انتقال اصلی کجاست؟ اگر سالن بدنسازی است، اگر سینماست، اگر فروشگاه زنجیره‌ای است و اگر هرجای دیگری است، به طور اختصاصی آنجا را محدود کنیم.

دولت الکترونیک

مهدی زارع، کارشناس مدیریت بحران در این باره بیان کرد: هر فعالیتی که باعث تجمع افراد می‌شود، مهم‌ترین عامل برای انتشار ویروس است و تمام تاکید متخصصان به فاصله‌گذاری اجتماعی و حفظ حریم تنفسی هر فرد است. اما این‌که چطور باید این اتفاق بیفتد، در شرایط فعلی فقط به گسترش زیرساخت‌های بستر اینترنت بستگی دارد. در چنین شرایطی، بالا بردن کیفیت و توسعه زیرساخت‌های اینترنتی، تنها راهکار برای اجرایی شدن فاصله‌گذاری اجتماعی و دورکاری شاغلان است.

برنامه‌ریزی شهر به شهر

داوود یادگاری‌نیا، عضو کمیته علمی ستاد ملی مبارزه با کرونا گفت: به نظر می‌رسد با تعطیلی یک هفته‌ای و دو هفته‌ای نمی‌شود چنین بحرانی را مدیریت کرد. بر فرض این‌که دو هفته تعطیل شد، بعد از دو هفته چه؟ این موضوع نیاز به یک برنامه‌ریزی حساب‌شده و طولانی مدت دارد تا بتواند به طور مداوم، نتیجه‌های مثبت خودش را بر جامعه بگذارد. ضمن این‌که راهکار مدیریت بحران این روزها، برنامه‌ریزی متفاوت و اختصاصی و شهر به شهر برای مدت طولانی و مشخصی است که بتواند تاثیرگذار باشد.

دورکاری را برگردانید

مینو محرز، عضو کمیته علمی ستاد ملی مبارزه با کرونا خاطر نشان کرد: برای جلوگیری از شیوع بیشتر کرونا، باید دوباره اعمال محدودیت‌های شدید از جمله جلوگیری از هرگونه تجمع و اجرای دوباره طرح دورکاری را در دستور کار قرار دهیم. دولت همچنین باید ضمن تامین ماسک برای اقشار کم‌درآمد، در برخورد با افرادی که ماسک نمی‌زنند نیز جدیت بیشتری به خرج دهد.

محدودیت زمانی

بابک عشرتی، اپیدمیولوژیست عنوان کرد: ایجاد محدودیت برای قطع چرخه سرایت در هر کشوری متفاوت از بوم دیگری است و نمی‌توان هر مدل موفقی در هر جای جهان را قابل تعمیم به ایران دانست. تعطیلی کامل تهران که باعث توقف معیشت مردم می‌شود، شاید شدنی نباشد. اما بسیاری از مراکز تجمع را می‌توان محدود کرد.

تصمیم‌های قاطع

شریف مطوف، کارشناس مدیریت بحران گفت: ما فرصت تعطیلات نوروز را برای اعمال قرنطینه سراسری از دست دادیم و اکنون دیگر نباید فرصت را از دست بدهیم و دولت باید به‌طور قاطع‌تر جلوی فعالیت مراکزی را که ارتباط مستقیمی با معیشت مردم ندارند، بگیرد و از کسب‌وکار‌هایی که مجبور به تعطیلی هستند نیز حمایت کند.

قرنطینه کامل

فریبرز ناطقی الهی، کارشناس مدیریت بحران افزود: ما از همان ابتدا می‌توانستیم با اعمال قرنطینه شدید چهارتا شش‌هفته‌ای جلوی همه‌گیر شدن کرونا را در کشور بگیریم و ناچار نباشیم به مردم بگوییم کرونا تا دو سال آینده مهمان ما خواهد بود. اکنون هم تنها راهکار مهم همان اعمال شرایط قرنطینه است و دولت باید مطمئن باشد که زیان اقتصادی این کار از هزینه‌های سنگینی که در صورت تداوم شیوع گسترده کرونا بر نظام درمانی کشور تحمیل می‌شود، بیشتر نخواهد بود.

ایست به سفر

مسعود مردانی، عضو کمیته علمی ستاد ملی مبارزه با کرونا بیان کرد: همگانی شدن استفاده از ماسک، رعایت دقیق اصل فاصله‌گذاری اجتماعی، پایبندی به بهداشت فردی، پرهیز از سفر‌های غیرضروری و شرکت نکردن در تمام تجمعات مهم‌ترین راهکار برای جلوگیری از شیوع کروناست. در شرایط بحرانی امروز هم دولت باید برای اجرایی شدن این اقدامات، برنامه‌هایی عملی ارائه کند.

تفکیک مشاغل

هادی حق‌شناس، تحلیلگر مسائل اقتصادی گفت: دو گانه سلامت و معیشت، وضعیتی نه فقط برای ما است که برای همه کشور‌های توسعه‌یافته شکل گرفته‌است؛ آنقدر که همه جهان در جست‌وجوی پاسخ برای این سوال هستند. سوالی که پاسخ چندان ساده‌ای هم ندارد. در حال حاضر در شرایطی قرار گرفته‌ایم که نمی‌شود هر دو این ویژگی‌ها را با همدیگر داشت. به نظر می‌رسد تنها راهکار این روزها، دسته‌بندی مشاغل است؛ مشاغلی که می‌توانند فعالیت‌شان را به صورت دورکار انجام بدهند، صددرصدی دورکار شوند و مشاغلی که این امکان برایشان وجود ندارد، به طور صد در صدی، پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند. تا حدودی رعایت کردن و تا حدودی دور کار بودن، پاسخگوی مدیریت بحران این روز‌ها نیست.

ردگیری بیماری

احسان مصطفوی، اپیدمیولوژیست بیان کرد: راهکار مؤثر، شناسایی زودهنگام یا ردیابی بیماران علامت‎دار است. با ردیابی بیماران علامت‏دار و بستری کردن آن‌ها در شرایط ایزوله می‌توان تاحدی شرایط را کنترل کرد.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *