روایتی کمتر گفته‌شده از نحوه تاسیس بیمارستان بقیه الله(عج)

10:38 - 01 مهر 1399
کد خبر: ۶۵۸۱۳۴
سردار مهدی پور گفت: در جریان یکی از عملیات‌ها بنا داشتیم مجروحان را به بیمارستان امام حسین که هنوز افتتاح نشده بود ببریم که از دانشگاه شهید بهشتی به ما گفتند مجروحان را به بیمارستانی در خیابان ملاصدرا ببرید. ما رفتیم آنجا را تحویل گرفتیم که همان بیمارستان بقیه الله امروزی است و شما امروز امکانات و کیفیت خدمات آنجا را بهتر می‌دانید درحالی که آن زمان ما چنین بیمارستانی نداشتیم.

سردار مهدی پور از رزمندگان و بهیاران دوران دفاع مقدس در گفت‌وگو با میزان، درباره نحوه شکل گیری سازمان بهداری سپاه پاسداران گفت: مدت کوتاهی پس از تاسیس سپاه پاسداران و با شروع دوران دفاع مقدس به موازات گسترش سازمان رزم سپاه بهداری هم با سرعت و دقت و همت جهادی شماری از نیرو‌های جوان آغاز به کار کرد. هیچگاه فراموش نخواهم کرد که خود من در سن بیست و سه سالگی مسوول بهداری یک لشکر شدم درحالی که امروز شاید قابل تصور هم نباشد که یک جوان بیست و سه ساله در چنان مسوولیتی قرار بگیرد. در آن دوران امام و مسوولان توان نیرو‌های جوان را باور کرده بودند و این باور را مسوولان و فرماندهان به جوان‌هایی که در زیرمجموعه هایشان بودند انتقال می‌دادند و این افراد که سابقه‌ای در مدیریت کشوری یا نظامی نداشتند در آن مسوولیت‌های خطیر قرار گرفتند.

سردارمهدی پور درادامه با یادآوری خاطره‌ای از سردارشهیدحسن باقری گفت: زمانی که شهید باقری فرمانده لشکر نصر بودند در مصاحبه‌ای که با ایشان داشتم پرسیدم چطور در این جایگاه قرار گرفتید؟ گفتند: «من در روزنامه جمهوری اسلامی مشغول کار بودم از مدیران روزنامه خواستم مرا یک لایه جلوتر بفرستند تا در منطقه اخبار را جمع آوری کنم و آمدم سوسنگرد و با شهیدکاظمی و شهیدباکری که همه آنجا بودند دوست شدیم و من که هیچ تجربه‌ای در جنگ نداشتم و دوره نظامی ندیده بودم مسوول طراحی عملیات‌های جنگ شدم.» چنین مسایلی نشان می‌دهد اتفاقات آن دوره فراتر از توان جاری یک ملت و حاصل عنایات الهی و توجهات اهل بیت و بعد هم همت مردم و مسوولان بود.

وی در ادامه درباره توسعه فعالیت‌های سازمان بهداری سپاه در دوران دفاع مقدس گفت: در دوره جنگ بهداری سپاه به سرعت از یک ساختار کوچک شهری تبدیل به یک ساختار نظامی شد و سازمان بهداری رزم در یگان‌ها و سازمان‌های سپاه تشکیل شد که شامل دو بخش شهری و نظامی بود که علاوه بر خدمات درمانی در جبهه‌ها در شهر‌ها ساخت و تجهیز بیمارستان‌ها را بر عهده داشت. به یاد دارم در جریان یکی از عملیات‌ها بنا داشتیم مجروحان را به بیمارستان امام حسین که هنوز افتتاح نشده بود ببریم که از دانشگاه شهید بهشتی به ما گفتند مجروحان را به بیمارستانی در خیابان ملاصدرا ببرید. ما رفتیم آنجا را تحویل گرفتیم که همان بیمارستان بقیه الله امروزی است و شما امروز امکانات و کیفیت خدمات آنجا را بهتر می‌دانید درحالی که آن زمان ما چنین بیمارستانی نداشتیم. همه این‌ها نتیجه اعتماد و باور و همت بود.

سردارمهدی پور با تاکید بر لزوم پیگیری مطالبات رهبر معظم انقلاب در خصوص لزوم به کار گیری نیرو‌های جوان گفت: امروز هم مهم است که ما جوان‌ها را باور کنیم همانطور که دوران دفاع مقدس به ما اعتماد شد و به ما اختیار داده شد و ما با تمام توانمان به آن اعتماد پاسخ دادیم الان هم این جوان‌ها چیزی از جوانان آن دوره کمتر ندارند و همانطور که در رهنمود‌های حضرت آقا هم هست باید به این جوان‌ها اعتماد کرد و کار‌ها و مسوولیت‌های مهم از جمله در مسایل فنی و نظامی و... را به آن‌ها سپرد.

سردارمهدی پور در ادامه با یادآوری حمایت‌های سازنده مردمی گفت: امروز هم مانند دوران دفاع مقدس که مردم در دفاع از نظام و میهن اسلامی نقش آفرین شدند در نظام سلامت و برای مقابله با بیماری کرونا نقش آفرین اصلی هستند. همچنانکه در دوره جنگ مادران شهدا از هیچ کمکی دریغ نداشتند و هم فرزندشان را به جبهه می‌فرستادند و هم جبهه‌ها را پشتیبانی و حمایت می‌کردند امروز هم مردم فداکارانه وقت و هزینه صرف می‌کنند و نیازمندان را پوشش می‌دهند که این سرمایه بزرگی برای ماست.

وی درادامه با اشاره به وجود شاخص‌های مشترک میان دوران دفاع مقدس با دوره کنونی گفت: به یاد دارم در جریان عملیات رمضان که توان بندآوردن خونریزی مجروحان را نداشتیم پزشک عمومی را واداشتیم در کانکسی بدون عکس و امکانات مجروحان را مداوا کند و بسیاری از افرادمان را به همین شیوه نجات دادیم. بعد‌ها همین فعالیت‌ها گسترده شد و اورژانس‌های بزرگ بیمارستانی با چند اتاق عمل و تمام امکاناتی که در شهر‌ها بود برای حمایت از رزمندگان و نیرو‌های نظامی فراهم شد. در آن شرایط مردم، ارتش، سپاه و بسیج، NGO ها، هلال احمر، اورژانس‌های شهری همه و همه تمام قد به میدان آمده بودند. من فراموش نمی‌کنم در جریان عملیات بیت المقدس که مجروحان زیادی به شهر‌ها اعزام می‌شد صندلی‌های هواپیمای ۷۴۷ را برداشته بودند و از اهواز مجروحان را فرستاده بودند و ما در تهران در همان هواپیما روی سینه هر مجروح نام بیمارستانی که باید برود را درج می‌کردیم و درواقع همانجا مجروح را پذیرش و به مراکز درمانی اعزام می‌کردیم. درواقع ما مدل اداری نداشتیم بلکه مدل جهادی داشتیم. هم نیرویی که در شهر مشغول کار بود حالت جهادی داشت و هم نیرو‌های مستقر در جبهه ها. با این شیوه ما توانستیم در دوران دفاع مقدس نظام و مملکت را از خطر نجات دهیم.


برچسب ها: دفاع مقدس پزشکی

ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *