عقب‌گرد فرهنگی در «زن‌ها فرشته‌اند ۲»/لزوم اکران آثار ضعیف در وضعیت فعلی چیست؟
- سینما طی شش ماه گذشته وضعیت غم انگیزی را پشت سر گذاشته است، این وضعیت از شروع شیوع بیماری کرونا آغاز شد و نه تنها سینمای ایران بلکه سینمای تمامی کشور‌های جهان را به نوعی فلج کرد.
هر چند همچنان سینما در اکثریت کشور‌های جهان تعطیل است، اما سینما‌های کشور از تاریخ یکم تیر ماه سال جاری وارد فاز جدیدی شده و با الزام به رعایت برخی پروتکل‌های بهداشتی بازگشایی شدند، هر چند در ابتدا بسیاری مخالف بازگشایی در وضعیت فعلی بودند، اما برخی دیگر نیز اعتقاد داشتند بازگشایی سینما‌ها روندی است که ناچار باید از آن عبور کرد.
بسیاری از سینماگران و منتقدان معتقد بودند که در صورت بازگشایی سینما‌ها تنها با اکران آثار با کیفیت و ارزشمند می‌توان مخاطبان را به سالن‌های خالی از جمعیت کشاند، آثاری که بتوانند علاوه بر تامین گیشه دغدغه‌مند بوده و مخاطبان را به تفکر وادار کنند.
سینما‌ها بازگشایی شد و همانطور که انتظار می‌رفت استقبال بسیار کمرنگی از آن‌ها صورت گرفت، اکثریت فیلم‌ها خالی اکران شدند و تنها دو فیلم «شنای پروانه» و «خوب بد جلف: ارتش سری» توانستند با وجود بیماری کرونا فروش نسبتا قابل قبولی داشته باشند.
از چهارشنبه هفته گذشته و با شروع موج دوم بیماری کرونا، سه فیلم دیگر به چرخه اکران اضافه شدند، هر چند فیلم سینمایی «پیشی میشی» بسیار سریع از اکران انصراف داد، اما دو فیلم دیگر برای اکران وارد این چرخه شدند، حال مسئله اصلی آنجاست که این فیلم‌ها تا چه می‌توانند در وضعیت فعل به جذب مخاطب کمک کنند.
«زن‌ها فرشته‌اند ۲» یکی از آثاری است که از چهارشنبه هفته جاری اکران خود در سینما‌ها را آغاز خواهد کرد، این فیلم به کارگردانی آرش معیریان ادامه‌ای بر قسمت اول این اثر خواهد بود، اما به واقع اکران این فیلم در شرایط فعلی چه دردی از سینمای راکد کشور دوا می‌کند.
فیلم به سبک آثار سوپر مارکتی ساخته شده و انتشار نخستین تیزر آن نشان از وجود رقص و آواز، زن پوش شدن بازیگران مرد و شوخی‌های مضحک می‌دهد، فیلمی که در همان تیزر اولیه آنچنان رنگ ابتذال به خود گرفته که واکنش منفی اکثریت اهالی سینما را به دنبال داشته است.
این فیلم با خوانش آواز‌های خوانندگان لس آنجلسی تیزری را منتشر کرده که نشان می‌دهد آرش معیریان همچنان اصرار به ساخت آثار اتوبوسی دارد، اتوبوسی به آن معنا که اکثریت فیلم‌های سوپرمارکتی همچون زن‌ها فرشته‌اند که اکثرا در اتوبوس‌های مسافرتی پخش می‌شوند و بیش از این مکانی برای اکران پیدا نمی‌کنند.
حال مسئله اصلی اینجاست، در حالی که تکلیف آرش معیریان به عنوان یک کارگردان طی سال‌های گذشته مشخص بوده و کارنامه کاری وی انتظار هرگونه اثر با کیفیت را از مخاطب گرفته، مسئولین فرهنگی در فیلم سینمایی «زن‌ها فرشته اند ۲» چه المانی را دیده اند که باید آن را در زمانی که مخاطبان سینما به سختی وارد سالن می‌شوند اکران کنند.
فیلمی که سراسر عقب گرد فرهنگی بوده و اتفاقا می‌تواند تاثیر مخربی بر سینما در زمانه‌ای که به مخاطب نیاز دارد بگذارد. حال باید دید شورای صنفی نمایش و نهاد‌های سینمایی برای ادامه راه سینمای پساکرونا چه برنامه‌هایی خواهند داشت و آیا در کل می‌توان امیدی به سینمای کشور در سال جاری پیدا کرد یا خیر.
