قتل جورج فلوید و نمایان شدن اپیدمی نژادپرستی در جامعه آمریکا

– پایگاه «کانورسیشن» در گزارشی به موضوع تبعیض نژادی در جامعه آمریکا و اینکه «اپیدمی‌ها اغلب به تبعیض نژادی علیه گروه‌های اقلیت ختم می‌شوند»، پرداخته است.

این گزارش می‎گوید «اپیدمی‌ها یا همان بیماری‌های همه گیر نه تنها پدیده‌های بیولوژیکی هستند بلکه پدیده‌های اجتماعی نیز به شمار می‌آیند.»

بنابر این گزارش، «در طول تاریخ، اپیدمی‌ها، موتور‌های قدرتمندی در ایجاد تحولات اجتماعی بودند که منجر به نابرابری در توزیع ثروت و خدمات درمانی شده و درخواست‎ها را برای اصلاح نهاد‌های اجتماعی بیشتر کردند؛ از این رو اعتراض‌ها و ناآرامی‌های اخیر در آمریکا پس از قتل جورج فلوید به دست یک افسر پلیس، نشانه آسیب‎های عمیق‌تر اجتماعی است، آسیبی که بحران کرونا این اپیدمی اجتماعی را به پیش رانده است.»

به نوشته «کانورسیشن»، «قتل جورج فلوید، شهروند سیاه پوستی که زیر زانوی افسر پلیس فریاد می‌کشید نمی‌توانم نفس بکشم، شاید در فیلم منتشر شده به خوبی تصویر جان دادن وی مشاهده نمی‎شد اما این فیلم به خوبی صحنه‌ای را در جامعه آمریکا به تصویر کشید که در آن ویروس کرونا، شهروندان سیاه پوست را زیر چکه نابرابری‌ها و تبعیض نژاد‌ی له می‌کند.»

آمارها نشان می‎دهد که به طور متوسط شهروندان سیاه پوست در آمریکا، ۳ برابر بیشتر از سفید پوستان بر اثر ابتلا به ویروس کرونا جان خود را از دست می‎دهند.

همچنین بر اساس آمار، در انگلیس نیز به عنوان کشوری که ریشه نژادپرستی در آن به خوبی قابل مشاهده است، سیاه پوستان چهار برابر بیشتر از افراد سفید پوست به دلیل ابتلا به ویروس کووید ۱۹، قربانی می‌شوند.

این نوع از نابرابری‌ها به دلیل عوامل مختلفی از جمله فقر، ناامنی شغلی و همچنین شرایط استرس زای زندگی سیاه پوستان، نقش مهمی را ایفا می‌کنند.

به عنوان مثال در «واشنگتن دی سی»، میزان مرگ و میر در میان افراد سیاه پوست ۶ برابر بیشتر از سفید پوستان است.

نکته قابل توجه آن است که برای نخستین بار نیست که جامعه آمریکا شاهد نابرابری‌های اجتماعی و تبعیض‌هاست.

در سال ۱۸۴۹ حادثه‌ای مشابه سال ۲۰۲۰ رخ داد؛ بیماری وبا در آمریکا رخنه کرد؛ این بیماری همانند ویروس کرونا ساکنان مناطق فقیر نشین شهرها را به شدت تحت تاثیر قرار داد.

۵ منطقه از شهر نیویورک، جایی که مهاجران ایرلندی در خانه‌هایی که حتی فاقد آب آشامیدنی و فاضلاب بودند، سکونت داشتند، به شدت تحت تاثیر قرار گرفت؛ همچنین ۴۰ درصد از مرگ و میر بر اثر بیماری وبا از جامعه مهاجران ایرلندی رقم خورد.

در سال ۱۸۹۲ نیز زمانی که بیماری تیفوس وارد شهر نیویورک شد، مقام‌های بهداشتی شهر مهاجران را مقصر شیوع این بیماری می‌دانستند و آنها را در جزیره‌ای قرنطینه کردند.