اشغال مهران توسط رژیم بعث عراق در جریان جنگ تحمیلی (۱۳۶۵)

- یک بامداد ۲۷ اردیبهشت ۱۳۶۵ عراق در منطقه مهران دست به تهاجم زد و این شهر و حومه آن و برخى از ارتفاعات منطقه را تصرف کرد و با پشت سرگذاشتن شهر مهران تا پشت جاده کمربندى مهران، یعنى بیش از ۲۰ کیلومتر در عمق خاک ایران، پیشروى کرد و موضع گرفت.

 

در این زمان ارتش جمهورى اسلامى ایران، مسئولیت خطوط پدافندى را به عهده داشت و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز به دلیل مقابله با تهاجم دشمن در خطوط مختلف عملیاتى، پشتیبانى از این منطقه را به طور کامل بر عهده نگرفته بود.

 

دشمن بعثى با تبلیغات گسترده‌اى سعى داشت اشغال مهران را همسان پیروزى فاو قلمداد کند. از این رو اعلام کرد که تنها در مقابل عقب‌نشینى جمهورى اسلامى از عراق و مشخصا فاو، مهران را باز پس خواهد داد!

برخى شواهد نشان مى‌داد که با وجودى که دشمن در حملات قبل از آن (فکه، شرهانى، زبیدات و حاج عمران) ناموفق بوده است، از حملات زمینى خود دست بر نداشته و با عنوان دفاع متحرک همچنان در محورهایى خود را آماده تک مى‌کند و چنانچه نیروهاى خودى به دشمن زمان مى‌دادند، علاوه بر از دست دادن نقاط استراتژیک و بعضى شهرهاى مرزى، در روحیه نیروهاى خودى نیز اثر سوء بگذارد. تبعات سیاسى نیز براى نظام به دنبال داشت و تصرف هر نقطه شبیه مهران، باعث تقویت روحیه دشمن مى‌شد. علاوه بر ضرورت سیاسى - نظامى انجام عملیات علیه تهاجمات دشمن، امام (ره) نیز درباره مهران سوال مى‌کردند.