از تردد کامیون‌ها تا وصل کردن دوچرخه به خودروی در حال حرکت
به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، در این گزارش با آئین نامه راهنمایی و رانندگی آشنا شده و میتوانید آموخته‌های خود را بازیابی کنید.
تاریخچه مقررات
اولین قانون در زمینه استفاده از وسایل نقلیه درتهران، سال ۱۲۸۵ هجری قمری تدوین شد که در آن به قوانین درشکه‌ها و دوچرخه‌ها اشاره شده بود.
پس از آن، اولین آئین نامه کامل قاونین راهنمایی و رانندگی سال ۱۳۱۸ به تصویب رسید. این آئین نامه در ۱۳ فصل و ۱۰۲ ماده تهیه شد و از آن به عنوان مادر قوانین راهنمایی و رانندگی یاد میشود.
پس از سال ها، این آئین نامه با توجه به تغییرات ایجاد شده در تمام ابعاد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، مورد بازنگری قرار گرفت و در هشتم تیرماه ۱۳۸۴، آئین نامه جدید در ۲۲۳ ماده و ۲ پیوست در ۱۰ فصل به تصویب رسید.
در ادامه مواد ۱۹۵ تا ۲۰۵ از فصل دهم آئین نامه راهنمایی و رانندگی را می‌خوانید:
فصل دهم - مقررات مختلف
ماده ۱۹۵- عبور وسایل نقلیه سنگین که حداکثر سرعت آن‌ها از ۱۵ کیلومتر در ساعتتجاوز نمی‌کندمانند تراکتور‌های زنجیری و غلطک‌های جاده کوبی و ... باید پیش ازرسیدن آن‌ها به اولین پست راه آهن یاایستگاه، خبر داده شود تا تدارک احتیاطی لازم برای عبور بی خطر آن‌ها از تقاطع راه آهن فراهم گردد.
ماده ۱۹۶- رانندگان این گونه وسایل نقلیه موظفند هنگامی که عبور آن‌ها از تقاطع راهآهن مجاز است‌پیش از رسیدن به آن توقف کامل کنند و پس از دیدن دو طرف و اطمینان ازنبودن خطر احتمالی از آنجابگذرند.هنگامی که نزدیک شدن قطار به وسیله علایم یا صدای لکوموتیو اعلام میشود، تا عبورقطار نباید ازتقاطع عبور نمایند.
ماده ۱۹۷- هرگاه مأمور راهنما در محل تقاطع راه آهن حضور داشته باشد، عبور ازتقاطع باید با فرمان‌او انجام گیرد.
ماده ۱۹۸- هیچکس حق ندارد وسیله نقلیه‌ای را که متعلق به او نیست یا راننده آن‌نمی‌باشد، بدون‌اجازه کسی که آن را در اختیار دارد از محل خود حرکت دهد یا با آنرانندگی کند، مگر مأموران انتظامی بارعایت قوانین و مقررات و در چارچوب وظایفقانونی.
ماده ۱۹۹- هیچکس حق ندارد به شخصی که گواهی‌نامه رانندگی ندارد اجازه رانندگی باوسیله نقلیه‌خود را بدهد.با متخلف برابر مقررات کیفری رفتار خواهد شد.
ماده ۲۰۰- هیچکس حق ندارد وسیله نقلیه‌ای را که طبق نظر کارشناس راهنمایی ورانندگی و یا پلیس‌راه دارای عیب و نقصفنی بوده یا وسایل ایمنی کامل مقرر در اینآیین‌نامه را نداشته باشد، در راه‌ها براند.
ماده ۲۰۱- مأموران راهنمایی و رانندگی یا پلیس راه، حسب مورد، پس از اعلام مراجعصلاحیت داربه منظور پیشگیری از حوادث مکلفند از عبور و مرور در راه‌هایی که به علتخرابی، جاری شدن سیل، ریزش کوه و بهمن و یا علت‌های دیگر خطرناک می‌باشند تا تعمیر و رفع علت‌های خطر، جلوگیری به عمل‌آورده و یا از حرکت وسایل نقلیه غیر مجهزبه تجهیزات لازم ممانعت به عمل آورند.
ماده ۲۰۲- صدور مجوز جا به جایی مسافر در شهر‌ها و حومه آن‌ها با شهرداری محل‌می‌باشد.
ماده ۲۰۳- حمل مسافر با وسایل نقلیه باربری ممنوع است.همچنین حمل مسافر با وسایل نقلیه‌ای که دارای پلاک شخصی بوده و پیشتر مجوز لازمبرای جا به جایی‌مسافر از وزارت راه و ترابری و یا شهرداری دریافت ننموده باشند.ممنوع می‌باشد مگر در شرایط اضطراری‌و با اجازه پلیس راه و یا راهنمایی ورانندگی.
ماده ۲۰۴- در صورت نبود امکانات لازم برای رساندن مجروحان به مراکز درمانی، کلیهرانندگان‌مکلفند همکاری لازم را برای رساندن مصدومان تصادفات رانندگی به اولینمرکز درمانی انجام دهند.
ماده ۲۰۵- هیچکس حق ندارد در حالی که سوار دوچرخه یا کفش‌های چرخ دار یا سهچرخه‌های‌بدون رکاب مانند اسکیت و اسکوتر یا اتومبیل‌های اسباب بازی است به وسایلنقلیه در حال حرکت تکیه‌نماید و آن‌ها را وسیله حرکت خود یا حرکتوسیله‌ای که بر آنسوار است قرار دهد.تکیه نمودن و آویزان شدن اشخاص نیز به وسایل نقلیه ممنوع است.
