وقت، وقت جنگ است؛ مدرسه ماندن ننگ است

0:01 - 01 فروردين 1399
کد خبر: ۶۰۱۲۰۷
دسته بندی: سیاست ، دفاعی و مقاومت
سال ۶۶ وقتی از اسدآباد برای اعزام به سپاه می‌رفتیم، شعار می‌دادیم: «وقت، وقت جنگ است، مدرسه ماندن ننگ است».

وقت، وقت جنگ است؛ مدرسه ماندن ننگ استگروه سیاسی ؛ انتقال صحیح و بدون تحریف ارزش‌های دوران هشت ساله دفاع مقدس به نسل‌های آینده، نیازمند دقت، صحت و نگاه هنرمندانه و فرهنگی به مقوله دفاع مقدس است.

تحریریه سیاسی در همین زمینه، ۱۶ بُرش از کتاب «مشاهدات فرهنگ جبهه» را که به اهتمام «سید مهدی فهیمی» و «محسن مهرآبادی» گردآوری شده است، منتشر می‌کند.

وقت، وقت جنگ است
سال ۶۶ وقتی از اسدآباد برای اعزام به سپاه می‌رفتیم، شعار می‌دادیم: «وقت، وقت جنگ است، مدرسه ماندن ننگ است».

با بچه‌ها در سپاه مشغول خوردن ناهار بودیم. پدر و مادر‌ها آمده بودند و سعی می‌کردند فرزندان‌شان را برگردانند. من تنها فرزند خانواده بودم و پدرم تلاش می‌کرد متقاعدم کند که عاقلانه نیست بروم. من هم از او زرنگ‌تر بودم. به جای اینکه با او درگیر شوم گفتم فقط تا همدان می‌روم و دوستانم را بدرقه می‌کنم و بر می‌گردم. رفتن به همدان همان و از آنجا راهی غرب شدن همان!

بیشتر بخوانید:



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *