اکثریت خاموش در آمریکا
روند تحولات اخیر در آمریکا از بیدار شدن قشر خفته و خاموش این کشور حکایت دارد که سالها است در این شرایط به سر میبرند و نقشی در جهت دهی به سیاستهای کشور خود ندارند.
به گزارش گروه بین الملل ؛ برای بیداری هر جامعهای نیاز به زمان است؛ زمانی طولانی که مردم باید خود را در آن پیدا کنند، پرورش دهند و آنگاه اقدام کنند؛ مردم آمریکا در شرایطی قرار دارند که به آنها میتوان گفت اکثریت خاموش؛ این اکثریت خاموش رفته رفته از خواب زمستانی طولانی بیدار میشود؛ بیداری آنها سالها است به طول انجامیده است.
تنها مواد مخدر و الکل نیست که مردم آمریکا را تحت تأثیر خود گذاشته و آنها را به رخوت واداشته، بلکه رسانههای پرتعداد با شبکههای بسیار و برنامههای فریب، مغز آنها را نیز شست و شو داده به گونهای که آگاهی درستی از دنیای بیرون آمریکا ندارند.
اما هیچگاه برای همیشه، ماه پشت ابر نمیماند و حقایق برای مردم آمریکا که اکثریت خاموش این کشور که هنوز خود را پیدا نکرده است، روشن خواهد شد. اقلیت بیدار در میان مردم آمریکا فعال هستند و اکثریت خاموش را بیدار میکنند، اتفاقاتی که در آمریکا در حال وقوع است، نشانههای بیداری جامعهای است که قرنها در دام فریب سردمداران خود گرفتار بوده است.
حاکمیت آمریکایی، خود را در میان مردم این کشور در قامت یک منجی و نجات دهنده نشان داده، سوپرمنهای فیلمهای هالیوودی یا بتمنهای فیلمهای سینمایی که در چندین قسمت ساخته میشود، همه در تلاش است که آمریکا را یک نیروی خیر نشان دهد و دیگران را شر و اهریمنی و از دل این نیروی خیر، فردی سوپرمن وار وارد عمل میشود تا دنیا را از شر نجات دهد.
شاید هر جامعهای با چنین تبلیغات گسترده فریبنده در سالهای طولانی روبرو میشد، همچون مردم آمریکا مسخ گشته بود و به جای اعتراض به جنایات رژیم حاکم خود در کشور، از آن حمایت میکرد. مردمی که نسبت به جنایات فجیع و غیر انسانی ارتش آمریکا در ویتنام اعتراض نمیکند، قطعاً مشکلی دارد و آن مشکل همانی است که در بالا گفته شد.
جنگ آمریکا علیه ویتنام در حدود ۴ میلیون کشته برجای گذاشت که ۵۸ هزار نفر آن را سربازان آمریکایی تشکیل داده بودند. این جنگ برای آمریکا ۳۰۰ هزار زخمی و معلول نیز برجای گذاشت.
چهار میلیون نفر از مردم ویتنام به دست سربازان آمریکایی کشته شدند، آن هم به فجیعترین روشهای جنگی، که تنها بخش کوچکی از جنایات ارتش آمریکا در ویتنام در برخی فیلمهای سینمایی به نمایش در آمده است که البته در لا به لای آن سعی شده تا ویتنامیها مقصر و جنایتکار جلوه داده شوند.
جنایاتی که آمریکاییها در افغانستان مرتکب شدند، تازگی دارد، چرا که هنوز پایان نیافته و مردم آمریکا جنایات سربازان حافظ صلح و امنیت جهان! را میبینند. افغانستان سالها است که درد و رنج جنگ را به خاطر حضور نظامیان آمریکایی در خاک خود حس میکند.
مردم عراق نیز این درد را دارند؛ دردی مشترک که میان کشورهایی که آمریکاییها به آنها حمله نظامی کرده، سرزمین آنها را اشغال کرده و باعث کشتار فجیع مردم شده است. آن اکثریت خاموش که هنوز برای اعتراض به عملکرد رژیم خود به میدان نیامده اند، در میان شک و تردیدی که در دل آنها شکل گرفته گرفتار گشته اند.
میبینند آنچه از جنایات و فجایعی که سردمداران رژیم کشورشان در دنیا میکنند، اقلیت بیدار در تلاش است آنها را نیز بیدار کند، اکثریت خاموش در آمریکا، آتش زیر خاکستر است، این آتش در حال شعله ور شدن است، نمونههای آن را در واقعه ترور سردار دلاور ایران اسلامی حاج قاسم سلیمانی همگان دیدند، همان اقلیت بیدار در میان مردم آمریکا به میدان اعتراض علیه ترامپ آمدند و خشم خود را نسبت به حکومت تروریستی خود نشان دادند.
مردم آمریکا خسته از جنگ و جنگ افروزیهای رژیم خود هستند. آنها یک جنگ دیگر را بر نمیتابند، اقلیت بیدار مخالف جنگ حکام خود با ایران هستند؛ چرا که از یک سو میدانند ایران، نه افغانستان است، نه ویتنام و نه عراق و از سوی دیگر چهره واقعی و پلید نظام حاکم خود را با وجود ترامپ دیدند، دیدند که آمریکا تا پیش از ترامپ بزک کرده بود و اکنون بدون آرایش تا چه اندازه چهره وقیح، پلید و وحشتناکی دارد.
اکثریت خاموش مردم آمریکا در حال بیداری است، بیدار که شود، کسی جلودار آن نخواهد بود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *