پنجاهمین نشست داووس؛ محلی برای تقابل‌ها و تعارض‌ها زیر پوشش مبارزه با بحران اقلیمی
پنجاهمین نشست چهار روزه اقتصادی جهانی داووس در حالی در سوئیس با محوریت مبارزه با بحران اقلیمی آغاز به کار کرد که این موضوع در کشور‌های صنعتی مقوله‌ای فراموش شده است.
به گزارش گروه بین الملل ؛ پنجاهمین نشست سالانه «داووس» امروز سه شنبه، یکم بهمن در «ژنو» کار خود را آغاز کرد.نمایندگانی از ۱۱۷ کشور شامل ۱۲۱ ملیت مختلف در این نشست جهانی ۴ روزه در سوئیس با محوریت بحران اقلیمی شرکت خواهند داشت.
پنجاهمین نشست اقتصادی جهانی داووس، با حضور ۳ هزار تاجر، سیاستمدار و دیگر مقامات آغاز به کار کرد؛ از جمله شرکت کنندگان سرشناس حاضر در این نشست، روسای جمهور عراق، آمریکا، صربستان، برزیل، صدراعظم آلمان، نخست وزیر ایتالیا و «گرتا گوتنبرگ»، فعال زیست محیطی هستند.
موضوع بحران اقلیمی در حالی به عنوان محور اصلی نشست امسال معرفی شد که فعالان زیست محیطی در یک سال گذشته به دلیل اعتراض به عملکرد دولت هایشان در این زمینه به ویژه در اروپا با برخورد ننیرو‌های امنیتی مواجه و بازداشت شدند؛ ضمن این که تغییری در سیاست‌های کشور‌های صنعتی که نقش عمده‌ای در تولید گاز‌های گلخانه‌ای دارند نیز مشاهده نشد.
باید توجه داشت که انتقادات زیادی به پنجاهمین نشست جهانی اقتصادی داووس وارد شده که برخی از آن‌ها عبارتند از:
- عدم دعوت از سران برخی از کشور‌ها مانند «محمد جواد ظریف»، وزیر خارجه ایران و «نیکلاس مادورو»، رئیس جمهور قانونی ونزوئلا و در مقابل دعوت از «خوان گوایدو»، سرکرده شورشیان ونزوئلا. عدم دعوت از مدیر عامل شرکت «آدیداس» و نیز مدیرعامل «تامسون رویترز» از دیگر انتقاداتی است که به سازمان دهندگان این نشست وارد شده است.
- همزمانی دعوت از «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا و «گرتا تونبرگ». در حالی که «ترامپ» بار‌ها تردید خود را در مورد بحران اقلیمی بیان کرده و از توافق اقلیمی پاریس خارج شده، «تونبرگ» به دلیل تلاش‌های خود برای هشدار در مورد بحران فزاینده اقلیمی شناخته شده است؛ نکته قابل تامل سخنرانی این دو نفر در مراسم افتتاحیه این نشست است.
- عدم درک نخبگان دعوت شده از مشکلات جهانی
در واقع داووس و مباحث مورد بحث در آن و البته بیانیه پایانی اش، نشان دهنده وضع آشفته موجود جهان است؛ مذاکرات در مورد مباحث بسیار مهم در میان افرادی انجام می‌شود که نه تنها درکی از موضوع ندارند بلکه تعهدی به حل و فصل آن نیز در خود احساس نمی‌کنند.
به نظر می‌رسد نشست داووس ۲۰۲۰ بیش از آن که محملی برای بحث در مورد بحران اقلیمی باشد، فرصتی برای کشور‌های حاضر در نشست خواهد بود تا تحولات بین المللی را مورد بحث و بررسی قرار داده و وجهه بین المللی از دست رفته خود را پشت ادعا‌ها و ژست‌های زیست محیطی ترمیم کنند.
این امر با مشاهده مشکلات گسترده اقتصادی، فجایع زیست محیطی مانند آتش سوزی استرالیا، تنش‌های سیاسی، جنگ‌های تعرفه‌ای و تجاری و به طور خلاصه بحران‌های سیاسی و اقتصادی متعدد بین المللی قابل تایید است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
