تغییر از آقای خاص به آقای جدید؛ تحول فکری ژوزه مورینیو

به گزارش گروه ورزشی ، حکایت آقای خاص در لندن و اینبار در تاتنهام داستانی متفاوت و فصل جدیدی در دوران مربیگری مردی است که فوتبال باشگاهی اروپا به حاشیه‌های او عادت کرده است. حالا، اما مرد پرتغالی سبک جدیدی را شروع کرده و با ذهنیتی متفاوت در اسپرز مربیگری می‌کند. ۱۱ ماه دوری از زندگی، ۳۳۰ روز دوری از معشوق و نزدیک به ۸۰۰۰ ساعت تخریب شدن، تحمل کردن و دَم نزدن. زمانی که علیه «ژوزه مورینیو» کار کرد تا «تغییر» به اقدامی غیرقابل اجتناب برای «آقای خاص» تبدیل بشود.

آقای خاصی که فهمید در لیگی که یورگن کلوپ و پپ گواردیولا برای رسیدن به قله و قهرمانی در آن به هیچ صغیر و کبیری رحم نمی‌کنند، زخم زبان و طعنه و حتی ایما اشاره، برای نشان دادن موفقیت‌های قبل دیگر محلی از اعراب ندارد. به همین دلیل هم بود که «آقای خاص» را در تاریخ جا گذاشت تا «آقای جدید» را به همه معرفی کند و نشان بدهد دیگر علاقه‌ای به دست گرفتن پلاکاردِ «نفرت‌انگیزِ دوست‌داشتنی» ندارد و از حملِ این پارادوکس دست برداشته است.

برای نشان دادن جدیت خودش هم سر از تیمی درآورد که نه با معیار‌های قبلی‌اش هم‌خوانی داشت، نه کسی فکرش را می‌کرد. به این ترتیب آخرین حریفش به اولین تیمش در دوره‌ی جدید تبدیل شد، تیمی که هیچ اثر و نشانه‌ای از نایب قهرمان اروپا در آن وجود نداشت و در رده چهاردهم جدول فقط در خصوص کسب سهمیه لیگ اروپا رویاپردازی می‌کرد. با این حال پتانسیل اسپرز و میلِ به تغییر در مورینیو، باعث شد یکی از پرسروصداترین اتفاقات دنیای فوتبال در پایتخت انگلستان رقم بخورد و سرمربی پرتغالی پای برگه قرارداد با سفید‌های لندن را امضا کند.

-از او پرسیدند ۴ سال پیش زمانی که سرمربی چلسی بودید آیا یک روز سرمربی تاتنهام خواهید شد و او پاسخ داد: هرگز، من بی از حد عاشق هواداران چلسی هستم.

نیمکت تیمی که سال‌ها قاطعانه از عدم حضور روی آن حرف میزد، به اِلدُورادویِ ژوزه تبدیل شد. حالا دیگه خبری از واژه تحقیر نبود، حالا هر واژه‌ای که بار منفی داشت از دایره لغات مورینیو کنار رفته بود تا «رقابت» و «تلاش برای بهتر شدن» جا آن‌ها را پر کند.

برای اثبات تغییر هم زمان زیادی لازم نبود؛ ژوزه در همان اولین حضورش در تمرین تاتنهام برخورد گرمی با دله آلی داشت تا نشان دهد حرف‌های منفی ستاره انگلیسی علیه خودش در گذشته را فراموش کرده و بعد هم هیونگ مین سون را به آغوش کشید تا مقابل چشم همگان وجه‌ی احساساتی خودش را به تصویر بکشد.

پرده دوم تغییرات در مسابقه تاتنهام و المپیاکوس در لیگ قهرمانان اروپا رقم خورد؛ جایی که مورینیو با چشمانش فِرِیم به فِرِیم حرکات پسرکِ توپ‌جمع‌کن را در ذهنش ثبت کرد و از هوش پسرک حض برد و این مسئله را از هیچکس پنهان نکرد.

پرده‌های نمایش جدید مورینیو، یکی بعد از دیگری روی صحنه رفت و «تغییر» را به ثبت رساند تا دیگر حتی خواندن کاغذ مربی حریف و دریافت کارت زرد، فقط یک لحظه کمدی و دوست‌داشتنی را در ذهن هواداران ثبت کند نه یک نقطه سیاه علیه مورینیو.

او حتی بعد از تحمل دو شکست مقابل تیم‌های سابقش، بر خلاف رویه‌ی گذشته به جای استفاده از واژه‌های تکراری و توجیهات بی‌معنی، اشکال را پذیرفت و به پیشرفت تیمش اشاره کرد؛ به اینکه فرایند بازسازی راحت نیست. ژوزه همین مدت نشان داده با مردی که سابقاً در کنفرانس‌های خبری با واژه‌های نیش و کنایه‌دار مقابل خبرنگار‌ها می‌ایستاد، فرسنگ‌ها فاصله گرفته. او حالا با تمام وجود همه را به این باور رسانده که هر آدمی می‌تواند تغییر کند؛ به شرط اینکه بخواهد، به شرط اینکه برایش تلاش کند.

حالا میتوان لقب "آقای جدید" را برای مرد پرتغالی جایگزین "آقای خاص" کرد.

نویسنده: علیرضا دهقانی