تظاهرات و مهاجرت جمعی مهم‌ترین تحولات آفریقا در سال ۲۰۱۹
قاره سیاه در سال ۲۰۱۹ شاهد تحولات مهمی بود که در عرصه‌های مختلف داخلی و خارجی کشور‌های آفریقایی رقم خورد.
به گزارش گروه بین الملل ؛قاره آفریقا در سال سال ۲۰۱۹ اتفاقات زیادی را در میانه تشدید اعتراض‌های مردمی از سر گذراند.سال ۲۰۱۹ برای قاره سیاه ملغمه‌ای از اعتراض‌های گسترده، مهاجرت‌های جمعی، تغییرات سیاسی، بیماری‌ها و گرسنگی و مرگ نماد‌های فرهنگی بوده است. مهم‌ترین تحولات آفریقا در سال پایانی دهه دوم هزاره بیست و یکم عبارتند از:
- سودان: این کشور از ماه‌های پایانی ۲۰۱۸ شاهد شکل گیری اعتراض‌های گسترده مردمی علیه دولت «عمر البشیر»، رئیس جمهور بود. معترضان سودانی در نهایت در ماه آوریل ۲۰۱۹ موفق شدند این رئیس جمهور دیرپا را عزل کنند. «خارطوم»، پایتخت سودان در ادامه میزبان تحصن کنندگانی بود که تلاش داشتند در شکل گیری آینده سیاسی کشور نقش داشته باشند.
محاکمه سران دولت پیشین، مذاکرات گروه‌های مختلف حاضر در اعتراض‌ها برای نقش آفرینی در کابینه آتی، تشکیل کابینه انتقالی، موضوع جنجالی حضور سودانی‌ها در ائتلاف سعودی، مداخله دولت‌های مرتجع عربی و آمریکا در روند تحولات این کشور و ... موضوعات مهم عرصه سیاسی در سودان بودند.
- نیجریه: از مهم‌ترین تحولات سال ۲۰۱۹ در نیجریه می‌توان به اعتراضات روزانه برای آزادی بی قید و شرط «شیخ زکزاکی»، دبیرکل «جنبش اسلامی» و محدودیت‌های غیرقانونی دولت نیجریه برای این گروه اشاره کرد. عمده تظاهرات‌های مسالمت آمیز هواداران شیخ زکزاکی با مداخله پلیس به خشونت کشیده شد و شهادت شماری از معترضان را به دنبال داشت.
- زیمبابوه: «رابرت موگابه»، رئیس جمهور زیمبابوه که در سال ۲۰۱۷ در پی کودتای نظامی پس از سه دهه از قدرت عزل شده بود، در اوایل سپتامبر ۲۰۱۹ در سن ۹۵ سالگی درگذشت.
- تونس: درگذشت «محمد باجی السبسی»، رئیس جمهور ۹۳ ساله تونس در اواخر جولای ۲۰۱۹ سبب آشکار شدن اختلافات داخلی در این کشور شد. تعویق مکرر انتخابات ریاست جمهوری تونس و در نهایت انتخابات دو مرحله ای، «قیس سعید» را به عنوان ساکن جدید «کارتاژ»، کاخ ریاست جمهوری تونس معرفی کرد.
- الجزایر: اعلام آمادگی «عبدالعزیز بوتفلیقه» رئیس جمهور ۸۱ ساله الجزایر برای نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری این کشور، سنگ بنای اعتراض‌های گسترده‌ای شد که به خروج وی از کشور و تعیین تاریخ انتخابات ریاست جمهوری منجر شد. تشکیل دولت موقت، تعویق انتخابات ریاست جمهوری، انتخاب «عبدالمجید تبون» به ریاست جمهوری، معرفی نخست وزیر و محاکمه سران دولت پیشین مهم‌ترین تحولات الجزایر در سال ۲۰۱۹ بودند.
معترضان الجزایری همچنان در خیابان‌ها حضور داشته و دولت جدید را به عنوان زیرمجموعه‌ای از دولت پیشین از خود نمی‌دانند.
- مصر: سیاست خارجی سرزمین فراعنه در سال ۲۰۱۹ مجموعه‌ای از نقش آفرینی منفی در تحولات فلسطین، جاه طلبی در کشور‌های همسایه مانند لیبی، انفعال در موضوع بحران سوریه، جنگ لفظی با ترکیه، تشدید اختلافات با اتیوپی و سودان در موضوع سد «النهضه»، تلاش بی امان برای نزدیکی به آمریکا و همراهی با عربستان و آمریکا در اجماع سازی علیه ایران بود.
معترضان مصری با حضور در خیابان‌های «قاهره»، «اسکندریه» و دیگر شهر‌های مصر، اعتراض شدید خود را به فساد فراگیر دولت این کشور نشان دادند؛ اعتراضی که به شدید‌ترین شکل ممکن و در سایه سکوت مجامع و سازمان‌های بین المللی سرکوب شد. از دیگر تحولات مهم عرصه داخلی مصر می‌توان به مرگ «محمد مرسی»، رئیس جمهور پیشین مصر در اثر بیماری در زندان اشاره کرد.
- اتیوپی: اتیوپی اگرچه در سال ۲۰۱۹ توانست از طریق «ابی احمد»، نخست وزیر خود که نقش میانجی درگیری‌های سودان را ایفا می‌کرد، به جایزه صلح نوبل دست یابد، در عرصه داخلی با بحران‌های خشونت باری مواجه بود.
کودتای اواخر ماه ژوئن در این کشور آفریقایی را باید مهم‌ترین تحول در عرصه داخلی این کشور دانست. سقوط مرگبار «بوئینگ مکس ۷۳۷» در اتیوپی از حوادث دردناکی بود که ابعادی جهانی برای صنعت هوانوردی داشت.
- سومالی: تداوم حیات تروریست‌ها و حملات مرگبار آن‌ها به مردم این کشور و نیرو‌های خارجی در این کشور را باید در زمره مهم‌ترین و پر تکرار‌ترین تحولات این مستعمره فرانسه قرار داد. انفجار مرگبار ماه جاری در ایست بازرسی در «موگادیشو» با قریب به ۹۰ کشته آخرین رویداد مرگبار در این کشور در سال ۲۰۱۹ بوده است.
- لیبی: لیبی که از سال ۲۰۱۱ و سرنگونی «معمر قذافی»، رئیس دیرپای این کشور با موجی از خشونت‌های مرگبار مسلحانه فراگیر مواجه بود، با تشدید اختلافات میان دولت وفاق ملی به ریاست «فائز السراج»، رئیس جمهور دولت تحت حمایت سازمان ملل و «خلیفه حفتر»، فرمانده ارتش لیبی در موضوع تقسیم قدرت و سهم خواهی از درآمد‌های نفتی سبب شد تا دولت «طبرق» به سوی طرابلس حرکت کند.
محاصره طرابلس در روز‌های اخیر تشدید و لیبی عملا به میدان جنگ نیابتی کشور‌های ترکیه، قطر، آمریکا، مصر، عربستان، امارات، فرانسه، روسیه، ایتالیا و ... تبدیل شد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
