رزمایشی برای تقویت توان نظامی کشورمان
به گزارش گروه فضای مجازی ، به نقل از روزنامه خراسان، رزمایش دریایی مشترک ایران و دو کشور عضو شورای امنیت (چین و روسیه) در شمال اقیانوس هند، علاوه بر مسائل نظامی، حاوی نکات مهمی در حوزه روابط بین‌الملل و سیاست‌های منطقه‌ای و دیپلماسی است.
۱- اولین نکته اینکه رزمایش اخیر در حالی برگزار می‌شود که آمریکا در سال‌های اخیر و به ویژه در ماه‌های گذشته تلاش زایدالوصفی را صورت داد تا یک ائتلاف به اصطلاح جهانی برای تامین امنیت آب‌راه بین‌المللی تنگه هرمز شکل دهد که البته با استقبال سرد کشور‌های مختلف از جمله دوستانش مواجه شد آخرین افتضاح هم مربوط به حضور نظامی ژاپن در منطقه بود که پس از مشورت با ایران و آن هم خارج از آب‌های خلیج فارس انجام خواهد شد.
در مقابل چنین شکست نظامی و سیاسی، رزمایش کمربند امنیتی دریا با مشارکت دو قدرت بزرگ نظامی جهان انجام می‌شود که به نوعی اعلام شکست سیاست انزوای ایران است که به عنوان یک پروژه آمریکایی – عربی و صهیونیستی طراحی شده بود.
۲- دوم اینکه همه می‌دانیم چین و روسیه در حوزه نظامی پیشرفت‌های شگرفی در این سال‌ها داشته‌اند و امروزه سامانه‌هایی تولید می‌کنند که با توان نظامی آمریکا و غرب برابر است.
همکاری ایران با این دو قدرت برتر نظامی جهان نشان می‌دهد این کشور‌ها نیز توان نظامی و تکنولوژیکی ایران را قبول دارند و کشورمان می‌تواند به خوبی در سطوح بالای تاکتیکی نظامی، رزمایش مرکب برگزار کند.
۳- حضور چین در رزمایش کمربند امنیتی دریا علاوه بر نکات گفته شده نشان دهنده میل بالای این کشور به نمایش استقلال و توان نظامی خود در برابر زیاده خواهی‌های واشنگتن است. آمریکا این روز‌ها از حوزه‌های تجارت بین‌الملل گرفته تا موضوع تایوان و کره شمالی و ... سعی در بالابردن هزینه‌های رقابت برای چین دارد.
- بیشتر بخوانید:
- امیر سیاری: ظرفیت تبدیل‌شدن به قدرت اقیانوسی را داریم
در حقیقت نشانه‌ها موید آن است که در مقابل ائتلاف‌سازی‌های آمریکا علیه چین، پکن نیز به ائتلاف سازی‌های جدی علیه واشنگت‌رو آورده است. به نظر نگارنده می‌توان انتظار داشت که در سال‌های آینده شاهد نگاه جدید چین به منطقه غرب آسیا و آبراهه حساس شمال اقیانوس هند باشیم، نگاه جدید که از حوزه اقتصادی فراتر رود و حوزه‌های امنیتی و راهبردی را نیز در برگیرد.
حضوری که با هماهنگی جمهوری اسلامی می‌تواند توازن نظامی و امنیتی این منطقه را بالا ببرد.
۴-، اما نکته مهم این رزمایش که تایید سیاست اصولی جمهوری اسلامی ایران در منطقه نیز به حساب می‌آید برگزاری رزمایش در منطقه دریای عمان و شمال اقیانوس هند و در فاصله با خلیج فارس است. تهران بار‌ها اعلام کرده که معتقد به امنیتی کردن خلیج فارس نیست و سیاست اعلامی‌اش تامین امنیت خلیج فارس توسط کشور‌های منطقه بوده است.
این سیاست و پافشاری بر این اصول همواره جزو راهبرد‌های ایران به شمار می‌رفته و در این رزمایش نیز به خوبی به نمایش گذاشته شده است. اینکه ایران حتی با دوستانش و با دو قدرت شورای امنیت حاضر نشده در خلیج فارس رزمایش برگزار کند از طرفی بیانگر تطابق کامل سیاست «اعلانی» با سیاست «اعمالی» تهران و از نشانه‌های صلابت و قوام تصمیمات و راهبرد‌های سیاسی و دفاعی ایران است و از طرف دیگر جلوی بهانه‌های بیشتر برای حضور کشور‌های فرامنطقه‌ای در خلیج فارس را می‌گیرد.
۵- اگر روابط نظامی را بالاترین سطح روابط دوجانبه بدانیم که هست، می‌توان نتیجه گرفت که برگزاری رزمایش مرکب میان ایران، چین و روسیه در یکی از راهبردی‌ترین و حساس‌ترین مناطق جهان آن هم زیر گوش پایگاه‌ها و ناو‌های آمریکا، مقدمه مناسبی خواهد بود، برای آینده مناسبات عمیق‌تر سه کشور، روابط از یک سو نشان دهنده آن است که با توجه به یک جانبه‌گرایی آمریکا در دوره اخیر بیش از پیش در پیگیری منافع مشترک این مثلث اثر گذار به کار می‌آید و از سوی دیگر موید این مطلب خواهد بود که این دو قدرت بزرگ جهانی به نوعی به این واقعیت تن داده اند که نمی‌توان منافعی را در یکی از استراتژیک‌ترین نقاط جهان دنبال کرد و ایران را نادیده گرفت.
به عبارتی آن‌ها اگرچه می‌دانند این حضور علنی و قدرت‌نمایی در مقابل آمریکا ممکن است، برای آن‌ها هزینه‌هایی داشته باشد، اما عملا منافع خود را در همراهی با ایران به عنوان قدرت بلامنازع منطقه‌ای دیده‌اند. تمرین نظامی «کمربند امنیت دریایی» مقدمه‌ای برای رزمایش بزرگ‌تر کشور‌های عضو آیونس – نیرو‌های دریایی حاشیه اقیانوس هند – است.
رزمایشی که در آینده نزدیک در سراسر اقیانوس هند با محوریت جمهوری اسلامی ایران به عنوان رئیس دوره‌ای آیونس برگزار می‌شود و عاملی مهم برای تقویت توان نظامی و دیپلماسی دفاعی کشورمان در منطقه با هدف تامین ابعاد مختلف امنیت اقیانوس هند خواهد بود.
