نیمی از زنان سرپرست خانوار تحت پوشش هیج نهاد حمایتی نیستند
: مشاور وزیر صنعت، معدن و تحارت در امور بانوان گفت: 2.5 میلیون زن سرپرست خانوار در کشور وجود دارد که از این تعداد تنها یک میلیون نفر از 2.5 میلیون زن تحت پوشش کمیته امداد و حدود سیصد هزار نفر نیز تحت حمایت سازمان بهزیستی کشور قرار دارند.
سهیلا جلودارزاده در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی میزان، در رابطه با وضعیت اشتغال در کشور اظهار کرد: فراهم بودن موقعیت های شعلی مناسب برای همه اقشاز از جمله زنان و مردان جویای کار نه تنها خواسته مردم بلکه مسئولان است، زیرا فردی که دغدغه مسکن و درآمد داشته باشد نمی تواند آن گونه که باید به جامعه و همنوعان خود خدمت کند.
وی در ادامه افزود: 2.5 میلیون زن سرپرست خانوار در کشور وجود دارد که این افراد دغدغه مسکن، درآمد، ادامه تحصیل فرزندان شان ر ادارند. ما برای رفع این نگرانی ها نیازمند برنامه‌ریزی های کوتاه مدت و بلند مدت همچنین مدیریت جهادی جهت حل مشکلات موجود هستیم. البته باید در ابتدا این موارد به خوبی شناسایی و راهکارهای لازم برای حل آن تدوین شود. راه حل هایی که قابلیت اجرایی شدن نیز داشته باشد.
مشاور وزیر صنعت، معدن و تحارت در امور بانوان با تاکید بر اینکه جمعیت سرپرست خانوار کم نیست و اگر به فکر این باشیم که از افراد در تولید کالاها کمک بگیریم، این امر می تواند موجب رونق بخشی در این بخش از صنعت در کشور شود.
جلودارزاده مهمترین نگرانی در گذران معیشت زنان سرپرست خانوار را فراهم نبودن موقیت شغلی مناسب دانست و ادامه داد: تنها یک میلیون نفر از 2.5 میلیون زن سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد قرار دارند. البته حدود سیصد هزار نفر نیز تحت پوشش سازمان بهزیستی کشور هستند که از این تعداد 150هزار نفرشان هم شاغل نیستند.این افراد باید بدون شغل، بیمه و حمایت نهادی که فرصت اشتغال برای آنها ایجاد کند باید روزگار بگذرانند و هزینه های معیشتی فرزندانشان را تامین کنند.
وی با انتقاد از تاکیدات برخی افراد براین موضوع که زنان به علت اشتغال به امور خانه نباید در عرصه اقتصادی حضور داشته باشند، در خاتمه تصریح کرد: درست است که خانواده در صدر اولویت ها قرار دارد، اما این نهاد با در کنار هم بودن مرد و زن در ادراه زندگی چنین جایگاهی دارد. زنان شاید مسئولیت اقتصادی در قبال خانواده خود نداشته باشند ولی در قبال تربیت فرزندان مسئول بوده و باید آنها را با توجه به نیازها و موقعیت های جامعه تربیت کنند که این امر نیز نیازمند مشارکت فعال آنها در امور اقتصادی و اجتماعی است.
