تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۱۴۳

[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/02/02']

وَمَا لَکُمۡ أَلَّا تَأۡکُلُواْ مِمَّا ذُکِرَ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَیۡهِ وَقَدۡ فَصَّلَ لَکُم مَّا حَرَّمَ عَلَیۡکُمۡ إِلَّا مَا ٱضۡطُرِرۡتُمۡ إِلَیۡهِۗ وَإِنَّ کَثِیرٗا لَّیُضِلُّونَ بِأَهۡوَآئِهِم بِغَیۡرِ عِلۡمٍۚ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُعۡتَدِینَ ۱۱۹
چرا از آنچه نام خدا بر آن ذکر شده نمى خورید (و بر خود حرام مى کنید)؟ در صورتى که آنچه خدا بر شما حرام کرده به تفصیل بیان نموده جز آنچه به آن ناگزیر مى شوید که باز حلال است و بسیارى از مردم به هواى نفس خود از روى جهل (دیگران را) به گمراهى کشند همانا خدا به تجاوز کنندگان (از حدود) داناتر است

وَذَرُواْ ظَٰهِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَبَاطِنَهُۥٓۚ إِنَّ ٱلَّذِینَ یَکۡسِبُونَ ٱلۡإِثۡمَ سَیُجۡزَوۡنَ بِمَا کَانُواْ یَقۡتَرِفُونَ ۱۲۰
و هر گناه و عمل زشت را در ظاهر و باطن ترک کنید، که محققا کسانى که کسب گناه کنند به زودى به کیفر آن خواهند رسید

وَلَا تَأۡکُلُواْ مِمَّا لَمۡ یُذۡکَرِ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَیۡهِ وَإِنَّهُۥ لَفِسۡقٞۗ وَإِنَّ ٱلشَّیَٰطِینَ لَیُوحُونَ إِلَىٰٓ أَوۡلِیَآئِهِمۡ لِیُجَٰدِلُوکُمۡۖ وَإِنۡ أَطَعۡتُمُوهُمۡ إِنَّکُمۡ لَمُشۡرِکُونَ ۱۲۱
و از آنچه نام خدا بر آن ذکر نشده نخورید که آن فسق و تبه کارى است و اهریمنان سخت به دوستان و پیروان خود وسوسه کنند تا با شما به جدل و منازعه برخیزند و اگر شما هم از آنان پیروى کنید (مانند آنها) مشرک خواهید شد

أَوَمَن کَانَ مَیۡتٗا فَأَحۡیَیۡنَٰهُ وَجَعَلۡنَا لَهُۥ نُورٗا یَمۡشِی بِهِۦ فِی ٱلنَّاسِ کَمَن مَّثَلُهُۥ فِی ٱلظُّلُمَٰتِ لَیۡسَ بِخَارِجٖ مِّنۡهَاۚ کَذَٰلِکَ زُیِّنَ لِلۡکَٰفِرِینَ مَا کَانُواْ یَعۡمَلُونَ ۱۲۲
و آیا کسى که مردۀ (جهل و ضلالت) بود ما او را زنده کردیم و به او روشنى (علم و دیانت) دادیم تا به آن روشنى میان مردم (سرافراز) رود مثل او مانند کسى است که در تاریکى‌ها (ى جهل) فرو رفته و از آن به در نتواند گشت؟ (آرى) کردار بد کافران در نظرشان چنین جلوه گر شده است

وَکَذَٰلِکَ جَعَلۡنَا فِی کُلِّ قَرۡیَةٍ أَکَٰبِرَ مُجۡرِمِیهَا لِیَمۡکُرُواْ فِیهَاۖ وَمَا یَمۡکُرُونَ إِلَّا بِأَنفُسِهِمۡ وَمَا یَشۡعُرُونَ ۱۲۳
و همچنین ما قرار دادیم که در هر دیارى رؤساى بدکار ستمگر (با مردم آنجا) مکر اندیشند، و در حقیقت مکر جز با خویشتن نمى کنند و به این هم آگاه نیستند

وَإِذَا جَآءَتۡهُمۡ ءَایَةٞ قَالُواْ لَن نُّؤۡمِنَ حَتَّىٰ نُؤۡتَىٰ مِثۡلَ مَآ أُوتِیَ رُسُلُ ٱللَّهِۘ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ حَیۡثُ یَجۡعَلُ رِسَالَتَهُۥۗ سَیُصِیبُ ٱلَّذِینَ أَجۡرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ ٱللَّهِ وَعَذَابٞ شَدِیدُۢ بِمَا کَانُواْ یَمۡکُرُونَ ۱۲۴
و، چون آیتى براى (هدایت) آن‌ها آمد گفتند: ما ایمان نیاوریم تا مانند آنچه به رسولان خدا داده شد به ما نیز داده شود خدا بهتر مى داند که در کجا رسالت خود را مقرر دارد به زودى مجرمان را خدا خوار سازد و عذابى سخت به واسطۀ مکرى که مى اندیشیدند بر آنان فرو فرستد