تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۱۲۹

وَلَوۡ جَعَلۡنَٰهُ مَلَکٗا لَّجَعَلۡنَٰهُ رَجُلٗا وَلَلَبَسۡنَا عَلَیۡهِم مَّا یَلۡبِسُونَ ۹
[این مغالطه گران لجوج مى گویند: چرا پیامبر از جنس فرشتگان نیست؟]اگر او را فرشته اى قرار مى دادیم، یقیناً وى را به شکل مردى در مى آوردیم، و قطعاً حقیقت را همان طور که آنان بر دیگران مُشتبه مى کنند [به سزاى لجاجتشان]بر خود آنان مُشتبه مى ساختیم، [تا بر فرض پیامبر قرار دادن فرشته، باز بگویند: چرا پیامبرى از جنس بشر براى ما قرار داده است؟]

 

وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِکَ فَحَاقَ بِٱلَّذِینَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا کَانُواْ بِهِۦ یَسۡتَهۡزِءُونَ ۱۰
مسلماً پیامبران پیش از تو هم مسخره شدند؛ پس بر کسانى که پیامبران را مسخره مى کردند، عذاب و کیفرى که همواره به استهزا مى گرفتند نازل شد و آنان را فرا گرفت

قُلۡ سِیرُواْ فِی ٱلۡأَرۡضِ ثُمَّ ٱنظُرُواْ کَیۡفَ کَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُکَذِّبِینَ ۱۱
بگو: در زمین بگردید، سپس با تأمل بنگرید که فرجام تکذیب کنندگان چگونه بوده است؟

قُل لِّمَن مَّا فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قُل لِّلَّهِۚ کَتَبَ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَۚ لَیَجۡمَعَنَّکُمۡ إِلَىٰ یَوۡمِ ٱلۡقِیَٰمَةِ لَا رَیۡبَ فِیهِۚ ٱلَّذِینَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا یُؤۡمِنُونَ ۱۲
بگو: مالکیّت و فرمانروایى آنچه در آسمان‌ها و زمین است در سیطرۀ کیست؟ بگو: در سیطرۀ خداست که رحمت را بر خود لازم و مقرّر کرده؛ یقیناً همۀ شما را در روز قیامت که تردیدى در آن نیست جمع خواهد کرد فقط کسانى که سرمایۀ وجودشان را تباه کرده اند، ایمان نمى آورند

وَلَهُۥ مَا سَکَنَ فِی ٱلَّیۡلِ وَٱلنَّهَارِۚ وَهُوَ ٱلسَّمِیعُ ٱلۡعَلِیمُ ۱۳
و همۀ موجوداتى که در [عرصۀ]شب و روز آرام دارند، در سیطرۀ مالکیّت خدا هستند؛ و او شنوا و داناست

قُلۡ أَغَیۡرَ ٱللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِیّٗا فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَهُوَ یُطۡعِمُ وَلَا یُطۡعَمُۗ قُلۡ إِنِّیٓ أُمِرۡتُ أَنۡ أَکُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَسۡلَمَۖ وَلَا تَکُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِکِینَ ۱۴
بگو: آیا جز خدا را که آفرینندۀ آسمان‌ها و زمین است، سرپرست و یاور خود گیرم؟ و اوست که روزى مى دهد و خود بى نیاز از روزى است بگو: من مأمورم نخستین کسى باشم که فرمان خدا را گردن نهد، و فرمان یافته ام که: هرگز از مشرکان مباش

قُلۡ إِنِّیٓ أَخَافُ إِنۡ عَصَیۡتُ رَبِّی عَذَابَ یَوۡمٍ عَظِیمٖ ۱۵
بگو: مسلماً اگر پروردگارم را نافرمانى کنم، از عذاب روزى بزرگ مى ترسم

مَّن یُصۡرَفۡ عَنۡهُ یَوۡمَئِذٖ فَقَدۡ رَحِمَهُۥۚ وَذَٰلِکَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡمُبِینُ ۱۶
هر کس در آن روز، عذاب از او برگردانده شود، قطعاً خدا به او رحم کرده، و آن است کامیابى آشکار

وَإِن یَمۡسَسۡکَ ٱللَّهُ بِضُرّٖ فَلَا کَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَۖ وَإِن یَمۡسَسۡکَ بِخَیۡرٖ فَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٖ قَدِیرٞ ۱۷
و اگر خدا تو را آسیب و گزندى رساند، کسى جز او برطرف کنندۀ آن نیست، و اگر تو را خیرى رساند [حفظ و دوامش فقط به دست اوست]؛ پس او بر هر کارى تواناست

وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡحَکِیمُ ٱلۡخَبِیرُ ۱۸
اوست که بر بندگانش چیره و غالب است، و او حکیم و آگاه است