ادعای ترامپ درباره پایان جنگ‌های احمقانه؛ خروج از منطقه یا تغییر آرایش برای غارت نفت سوریه

6:01 - 16 آبان 1398
کد خبر: ۵۶۴۲۳۰
ادعای دونالد ترامپ مبنی بر خروج نظامیان آمریکایی از سوریه در حالی مطرح شده که کاخ سفید همچنان از حضور نظامی در نزدیکی میادین نفتی سوریه خبر می‎دهد.
به گزارش گروه بین الملل ؛ واقعیت غارتگری نفت سوریه توسط آمریکا در سال‌هایی که دمشق با بحران‌های متعدد مواجه بود، در هفته‌ها و روز‌های اخیر و در پی ادعای دروغین واشنگتن مبنی بر خروج نظامیانش از سوریه بیش از پیش برجسته شده است.

گذشت روز‌ها و هفته‌ها نشان داد که ادعای «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا، مبنی بر بازگرداندن نظامیان این کشور از غرب آسیا به خانه و پایان دادن به جنگ‌های احمقانه بی پایان، تنها تلاشی برای تغییر رویکرد ثبات زدای این کشور در منطقه و ایجاد بستری مناسب برای تجاوز نظامی ترکیه به شمال و شرق سوریه بوده است.
 
 
ادعای پایان جنگ‌های احمقانه بی پایان؛ خروج از سوریه یا تغییر آرایش نظامی برای تداوم غارت نفت سوریه
 

آمریکا که با خروج نظامیانش از مناطق شمالی و شرقی سوریه، چراغ سبز تجاوز آنکارا به خاک سوریه را داده و اصلی‌ترین متحدش در نبرد به اصطلاح مبارزه با داعش را قربانی مناسبات با ترکیه ساخته بود، در روز‌های اخیر نشان داد که ادعای خروج از سوریه دروغین بوده و این کشور درصدد است تا آرایش نظامی خود را در سوریه تغییر دهد.

انتشار اخباری مبنی بر ورود کاروان‌های نظامی متعدد به سوریه و به ویژه به مناطق دارای میادین نفتی و نیز طرح‌های واشنگتن برای ایجاد پایگاه‌های کوچک‌تر نظامی در «دیرالزور» و «قامشلی» موید این واقعیت هستند که آمریکا به دلیل داشتن منافع مختلف اقتصادی و سیاسی حاضر به ترک منطقه نیست.
 
 
 
واشنگتن پست در گزارشی به نقل از یک منبع ناشناس آمریکایی شمار سربازان مازاد اعزام شده به این مناطق را کمتر از یک گردان و چیزی میان ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ نفر اعلام کرد.

به نظر می‌رسد ادعای ترامپ مبنی بر خروج نظامیان آمریکا از سوریه به چند دلیل مطرح شد؛ نخست، تلاش برای ارائه وجهه‌ای مطلوب از خود در میانه کارزار‌های انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰، دو، ارائه فرصت به ترکیه برای پیشبرد برنامه‌های جاه طلبانه ارضی و سیاسی، سه، ایجاد فرصت برای چرخش و تغییر آرایش نظامی در سوریه.
 
 
ادعای پایان جنگ‌های احمقانه بی پایان؛ خروج از سوریه یا تغییر آرایش نظامی برای تداوم غارت نفت سوریه
 

در چند هفته اخیر و در پی تحولات مناطق شمال شرقی سوریه، پرده‌ها فرو افتاده و دونالد ترامپ و متعاقب آن «مایک پنس»، معاون وی، صراحتا بر اهمیت اقتصادی نفت سوریه تاکید کردند. در ادامه اظهارات ترامپ مبنی بر سودآوری ۴۵ میلیون دلاری ماهانه نفت سوریه برای آمریکا و لزوم حفظ این منبع اقتصادی، پنس در مصاحبه‌ای گفت "واشنگتن اجازه سیطره بر مناطق نفتی سوریه را به دولت این کشور یا سایر کشور‌های خارجی نخواهد داد."

البته باید توجه داشت که این اعتراف صریح و علنی ترامپ و معاونش در مورد غارت نفت سوریه، ۲ روز پس از آن انجام شد که وزارت دفاع روسیه با انتشار تصاویری ماهواره‌ای از برخی از مناطق سوریه، اعلام کرد نظامیان آمریکایی چتری امنیتی برای قاچاق نفت سوریه فراهم می‌کنند.
 
در تصاویر منتشر شده که در ۲۳ آگوست (یکم شهریور) از میدان نفتی «دامان» واقع در ۴۲ کیلومتری دیر الزور به ثبت رسیده، حدود ۹۰ خودرو ۲۳ نفتکش را اسکورت کرده‎اند.
 
در تصاویر ثبت شده در ۵ سپتامبر (۱۴ مرداد) نیز ۲۵ خودرو از جمله ۲۲ نفتکش در استان «حسکه» حضور داشتند. در تصاویر ۸ سپتامبر (۱۷ مرداد) نیز که از نزدیکی دیرالزور گرفته شد، ۲۶ خودرو شامل ۳۲ نفتکش مشاهده می‌شوند. در همان روز ۴۱ خودرو در میادین نفتی حضور داشتند که ۳۴ دستگاه آن نفتکش‌هایی بودند که در تصاویر قابل مشاهده هستند.

«ماریا زاخارووا»، سخنگوی وزارت خارجه روسیه در این زمینه گفت "آمریکا ماهانه مقادیری نفت به ارزش ۳۰ میلیون دلار از میادین نفتی شمال شرق سوریه و در میانه شعار پایبندی به قوانین بین المللی و در پوشش مبارزه با داعش قاچاق می‌کند."
 
 
ادعای پایان جنگ‌های احمقانه بی پایان؛ خروج از سوریه یا تغییر آرایش نظامی برای تداوم غارت نفت سوریه
 

«سرگئی رودسکوی»، رئیس اداره کل عملیات ستاد کل نیرو‌های مسلح روسیه پیشتر گفته بود نظامیان آمریکایی مستقر در سوریه علاوه بر آموزش افراد مسلح، به غارت تاسیسات و میادین نفتی سوریه در منطقه «الفرات» مشغول هستند و شرکت‌های نظامی خصوصی آمریکا شمار نیرو‌های خود در این منطقه را به بیش از ۳ هزار نفر افزایش داده‎اند.
 
وی در ادامه گفته بود نفت سوریه از میادین «کوناکو»، «العمر» و «تاناک» واقع در کرانه شرقی رود فرات با برنامه‌ای غیرقانونی به سوی مرز‌ها قاچاق می‌شود.

جالب توجه است بدانیم فرآیند قاچاق نفت سوریه توسط آمریکا که نوعی راهزنی بین المللی محسوب می‌شود، در حالی انجام می‌شود که این کشور تحت شدیدترین تحریم‌های واشنگتن قرار دارد.
 

با در نظر داشتن واقعیت‌های مذکور، دیگر نمی‌توان ادعای واشنگتن مبنی بر تعهدش بر جلوگیری از دسترسی داعش به میادین نفتی را حتی دارای رگه‌های از واقعیت دانست. رسانه‌ها پس از اظهارات «مارک اسپر»، وزیر دفاع آمریکا مبنی بر انجام اقدامات ارتش این کشور در راستای تقویت موقعیت خود در دیرالزور و عدم ارائه جزئیات در مورد شمار نظامیان و تجهیزات موجود آنان در منطقه، تخمین می‌زنند ۵۰۰ نظامی با ده‌ها قطعه تجهیزات نظامی در این منطقه مستقر خواهند شد.

براساس گزارش نیوزویک، آمریکا به دنبال اعزام نیمی از گردان تیم رزمی تیپ زرهی ارتش شامل ۳۰ تانک جنگی «آبرامز» به میادین نفتی است. ضمن این که قصد دارد پادگان نظامی خود در «التنف» را با حضور ۱۵۰ تا ۲۰۰ سرباز حفظ کند.

ادعای خروج نظامیان آمریکایی از سوریه تصویری است که رسانه‌های آمریکایی حامی ترامپ تلاش دارند آن را به خورد مخاطبان بدهند و گرنه واقعیت میدانی موید استقرار مجدد و تغییر آرایش نظامی نظامیان آمریکایی در سوریه است؛ زیرا:
 
 
ادعای پایان جنگ‌های احمقانه بی پایان؛ خروج از سوریه یا تغییر آرایش نظامی برای تداوم غارت نفت سوریه
 

۱. در صورت ابقای ۶۵۰ تا ۷۰۰ سرباز در میادین نفتی دیرالزور و التنف، ادعای خروج ۱۰۰۰ سرباز بی معنا است.

۲. دولت آمریکا اعم از ترامپ و وزیر دفاع این کشور تاکید کرده‏‎اند، نظامیان آمریکایی از شمال سوریه و نه از این کشور خارج می‌شوند. ترامپ خروج از سوریه را با کلمه "روند" توصیف کرده است.

۳. کاروان‌های نظامی آمریکایی که در دوران فعالیت عملیات "چشمه صلح" ترکیه از شمال سوریه خارج و وارد عراق شده بودند، اکنون در حال بازگشت هستند. کاروان‌های نظامی آمریکا به همراه نفتکش‌های بزرگ به ویژه در ۲۶ و ۲۷ اکتبر (۴ و ۵ آبان) وارد سوریه شدند.

۴. آمریکا طرح‌هایی برای ایجاد پایگاه در قامشلی و دیرالزور دارد.

۵. مخالفت عراق با ادامه حضور نیرو‌های بازگردانده شده از سوریه در این کشور.

در پایان باید به این نکته نیز اشاره داشت که کنترل بخشی از نفت سوریه شاید تاثیر چندانی بر اقتصاد آمریکا نداشته باشد، اما مسیر‌ها و چشم انداز‌های ویژه و مهمی برای فعالیت‌های منطقه‌ای واشنگتن باز می‌کند و اهرم فشاری بر سوریه خواهد بود.

سوریه که تا پیش از سال ۲۰۱۱ دارای صنعت سودآور نفتی بود، روزانه ۴۰۰ هزار بشکه نفت صادر می‌کرد و میزان ذخایر نفتی اش ۲.۵ میلیارد بشکه تخمین زده می‌شد. اما جنگ، تولید نفت این کشور را ۹۰ درصد کاهش داد و دمشق را ناچار به خرید نفت از سایر کشور‌ها کرد. عمده میادین نفتی سوریه در قسمت شرقی این کشور و در نزدیکی مرز عراق و در امتداد رود فرات هستند. میادین نفتی العمر و «جبیسه» در استان حسکه که در سال ۲۰۱۰ به ترتیب صد و دویست هزار بشکه در روز تولید می‌کردند مناطقی هستند که آمریکا برای آنها دندان تیز کرده است.
 

ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *