شکست کمپین فشار حداکثری آمریکا علیه ایران؛ سریال اشتباهات واشنگتن با اعزام نیروی نظامی به عربستان
تحلیلگر ارشد مسائل سیاست خارجی آمریکا میگوید اعزام ۱۸۰۰ نظامی مازاد به عربستان توسط آمریکا موید شکست کمپین موسوم به فشار حداکثری دولت آمریکا علیه ایران و سایر سیاستهای شکست خورده واشنگتن در این منطقه است.
به گزارش گروه بین الملل ؛ «پل پیلار»، نویسنده کتاب "چرا آمریکا دنیا را اشتباه میفهمد؟ " در یادداشتی که در پایگاه اینترنتی نشنال اینترست منتشر شده، به بررسی دلیل و پیامدهای اعزام نظامیان آمریکایی به عربستان پرداخته است.
پیلار با اشاره به ناکامی کمپین موسوم به "فشار حداکثری" و به بن بست رسیدن تلاشهای دولت آمریکا برای فشار بر ایران مینویسد، این شکست سبب شده تا «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا، به ویژه در پی عملیات نیروهای یمنی علیه تاسیسات نفتی «آرامکو» عربستان سعودی و اعلام تصمیم خروج نظامیان آمریکایی از سوریه دست به اقداماتی بزند؛ تحولاتی که ایران را به عنوان قدرت منطقهای و برنده رقابت در منطقه معرفی کردند.
نخست، حرکت دوباره به سمت اعمال تحریم ایران؛ آن هم در حالی که واشنگتن پیشتر تقریبا همه موارد قابل تحریم ایران را تحریم کرده است.
دو، اعلام خبر اعزام ۱۸۰۰ نظامی مازاد به عربستان توسط پنتاگون در ازای دریافت هزینههای آنان. «مارک اسپر»، وزیر دفاع آمریکا، با اعلام این خبر اظهار داشت سه دلیل عمده برای اخذ این تصمیم وجود داشته است:
۱) ارسال پیامی روشن مبنی بر حمایت آمریکا از متحدان خود، ۲) اطمینان از جریان آزاد کالاها در راستای حمایت از اقتصاد جهانی و ۳) نمایش تعهد واشنگتن به تبعیت از قوانین بین المللی.
پیلار در نقد هدف اول مطرح شده توسط اسپر مینویسد اولویت حمایت از متحدان منطقهای در مورد عربستان، کمک به حل مناقشه یمن است که شامل پاسخ مثبت به پیشنهاد آتش بس نیروهای یمنی میشود. وی در ادامه و در نقد هدف سوم، به گزارشهای آژانس بین المللی انرژی اتمی در مورد پایبندی ایران به تعهدات خود در چارچوب توافق هستهای ۲۰۱۵ اشاره کرده و مینویسد این آمریکا بود که به طور یکجانبه از این تعهد بین المللی سر باز زد.
نویسنده در ادامه یادداشت آورده است: هنوز مشخص نیست که اعزام نیروهای جدید چه تفاوتی با ماموریت سایر نظامیان آمریکایی خواهد داشت، اما آن چه قابل پیش بینی است، تعریف ماموریت آنها در شکل حضور نظامیان آمریکایی در نبردهای منطقهای عربستان است که موید به خطر افتادن جان نظامیان آمریکایی در نزاعها در منطقهای است که ارتباطی با آمریکا ندارد.
از سوی دیگر با توجه به نگاه مردم منطقه به نظامیان خارجی به عنوان اشغالگران نظامی یا ارتش اشغالگر خارجی ریسک بالایی از هدف قرار گرفتن آنها قابل پیش بینی است. این خطر از گروههای مسلح که به شدت مخالف آمریکا هستند، قابل لمس است. ضمن اینکه باید توجه داشت که حمله نظامی آمریکا به عراق در سال ۱۹۹۰ و در پی تجاوز نظامی بغداد به کویت سبب شکل گیری جریان رادیکالی به ریاست «اسامه بن لادن» شد.
پیلار در پایان مینویسد سریال جنگهای به اصطلاح ضد تروریسم آمریکا نشان میدهد که این جنگها بیش از آن که در راستای مبارزه با تروریسم باشند، به دلایل دیگری آغاز شده و نتایج نامطلوبی داشتهاند؛ استقرار نیروهای مازاد در عربستان نیز فصل دیگری از این سریال است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *