شبیه‌سازی نحوه بلعیده شدن سیارات توسط یک هیولا! / سیاهچاله ساگیتاریوس A چطور عمل می کند؟!
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، در روز دهم آوریل سال جاری یکی از باورنکردنی‌ترین دستاورد‌های علمی دهه گذشته و یکی از بزرگترین رویداد‌های نجومی جهان رقم خورد. دانشمندان موفق شدند با استفاده از تلسکوپ افق رویداد (EHT)، نخستین تصویر از یک سیاه چاله فوق‌العاده بزرگ را ثبت کنند که با هاله نارنجی‌رنگی از پلاسمای گرم سفید احاطه شده است.
دانشمندان این گروه تحقیقاتی به سرپرستی «شپ دوئلمن» (Shep Doelman) در «مرکز اخترفیزیک هاروارد- اسمیتسونین» (CFA)، بیش از ۱۰ سال را به کار کردن با تلسکوپ افق رویداد اختصاص دادند که سیگنال‌های دریافت شده از هشت تلسکوپ رادیویی در سراسر جهان را با یکدیگر ادغام کرد و در نهایت توانست نخستین تصویر را از این سیاهچاله که ۵۵ میلیون سال نوری با ما فاصله دارد، به ثبت برساند.
این سیاه چاله که موسوم به «ساگیتاریوس A » است، ۴۰ میلیارد کیلومتر قطر دارد که سه میلیون برابر قطر زمین است و توسط دانشمندان به «هیولا» تشبیه شده است.
از زمان رصد این سیاهچاله تاکنون محققان پروژه‌های زیادی را در این رابطه انجام داده‌اند.
در این راستا ناسا به تازگی شبیه‌سازی جدیدی از این سیاهچاله ارائه داده است.
این شبیه سازی با استفاده از یک نرم‌افزار سفارشی در «مرکز پرواز‌های فضایی گادِردن» ناسا (Goddard Space Flight Center) و توسط «جرمی شینیتمن» (Jeremy Schnittman) انجام شده و یادآور سیاهچاله «Gargantua» است که نشان می‌دهد جاذبه کهکشانی بر زمان فضایی اطراف سیاهچاله تاثیر می‌گذارد.
سیاهچاله‌ها مناطقی کاملا متراکم از فضا با کشش گرانشی بزرگ هستند. این سیاهچاله‌ها به اندازه‌ای قدرتمند هستند که حتی نور هم نمی‌تواند از آن‌ها فرار کند.
گرد و غبار، زباله‌های فضای و هر چیزی که به واسطه جاذبه سیاهچاله به داخل آن وارد می‌شود، به دور آن می‌چرخد. این پدیده را به نوعی می‌توان به چرخ‌وفلکی خیلی داغ تشبیه کرد که با سرعتی زیاد می‌چرخد.
قرص برافزایشی قسمت قابل مشاهده سیاهچاله است که یک ساختار دیسک مانند از ماده است و به شکل حلقوی به دور یک جسم خاص می‌چرخد.
شبیه‌سازی جدید ناسا باعث شده که شاهد لبه این دیسک باشیم بنابراین نور بالای تصویر در حقیقت از پشت سیاهچاله است.
با نگاه دقیق‌تر به این شبیه‌ساز درمی‌یابیم که سمت چپ دیسک روشن‌تر از سمت راست آن است. دلیل این امر هم با تئوری نسبیت اینشتین مرتبط است که گاز درخشان در سمت چپ در جهت ما حرکت می‌کند. به این ترتیب نور آن افزایش می‌یابد. اثر مخالف این پدیده هم در سمت راست اتفاق می‌افتد.
جرمی شینیتمن که این شبیه‌ساز را طراحی کرده است، در رابطه با کار خود توضیح داد: شبیه‌سازی‌ها و فیلم‌هایی از این دست به ما کمک می‌کند که نظریه اینشتین را متصور شویم. نظری که در آن گفته شده گرانش فضا و زمان را تغییر می‌دهد.
منبع: ایسنا
