یک کوه به بزرگی دماوند درگیر با پدیده چند سرپرستی/ نابسامانی در دماوند جولان می‌دهد
به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، دماوند کوهی در شمال کشور، بلندترین کوه کشور و بلندترین آتشفشان آسیا و خاورمیانه است. این کوه در سی تیر ۸۷ به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در قالب میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملّی ایران ثبت شد. دماوند همچنین در شمار مناطق چهارگانهٔ ارزشمند از نظر حفاظت محیط زیست است.
اواسط تیر تا شهریور فصل صعود به قله دماوند است و کوهنوردان زیادی داخلی و خارجی به قله دماوند می‌آیند؛ این حجم وسیع گردشگر به بازاری دیگر زیر رونق می‌بخشد، بازار سود جویان در میانه پازل خالی نظارت ارکان‌های دولتی.
کوهنوری در دماوند شیوه‌ای متفاوتی از زندگی است. مسجد صاحب زمان در ارتفاع ۳ هزار متر بارگاه سوم قدیم و جدید در ارتفاع ۴ هزار و ۲۰۰ متر سیمرغ تخت فریدون و جان پناه‌های فلزی ۴ هزار و ۵ هزار متری پناهگاه‌های دماوند هستند. با این وجود دماوند چندین متولی دارد و هر کدام هم دلایلی برای اثبات فعالیتشان دارند. اما هم اکنون دماوند، بلند قامت‌ترین کوه ایران قامتش زیر بار چند متولی گری و نامبسامنی و زباله در حال خم شدن است.
چند روز قبل دو کوهنورد ایتالیایی به نام‌های الساندرو و پاتریتزیا با انتشار عکسی از دماوند از وضعیت نامناسب کمپ دماوند ابراز تاسف کرده و خواستار حفظ این کوه شدند.
این دو کوهنورد نوشتند:
این آن چیزی است که در کمپ بارگاه سوم دماوند پیدا کردیم. دماوند یک میراث جهانی است، آن را تمیز نگه دارید و از آن محافظت کنید.
این عکس متعلق به دومین کمپ مسیر جنوبی دماوند است. انتظار می‌رود که فدراسیون کوه نوردی و کوه نوردان در باره این معضل فکری کنند تا توریست‌هایی که برای اولین بار به ایران می‌آیند سفر آخر خود را تجربه نکنند. متاسفانه با وجود چهار متولی کسی پاسخگوی وضعیت کمپ‌ها و مسیر‌های دماوند نیست!
صادقی راد، رئیس شورای شهر رینه درباره این وضعیت گفته است: وقتی به دلیل شرایط جغرافیایی مردم رینه خود به خود مشغول مشکلات دماوند هستند. باید بتوانند برای جایگزنی هزینه‌های شهر درآمدی داشته باشند.
شهرداری برای خود در ورودی‌ها و پناهگاه‌های درآمد ایجاد کرده است.
اما به راستی دماوند چند سرپرست دارد؟
سرپرست اول این کوه سازمان محیط زیست است؛ دماوند در سال ۱۳۸۱ به‌عنوان اثر طبیعی ملی انتخاب شد، اثر طبیعی ملی یکی از مناطق چهارگانه تحت حفاظت سازمان محیط زیست است و به موجب این آیین نامه سازمان محیط زیست وظیفه حفظ و حراست از این کوه را دارد و، اما سرپرست دوم دماوند با توجه به اینکه در ۱۳ تیر ۱۳۸۷ دماوند به عنوان نخستین اثر طبیعی کشور در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت و طبق آیین نامه مصوب آثار ملی، دولت و وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری وظیفه حفظ و نگهداری از این آثار را دارد. سومین متولی دماوند شهرداری شهر رینه است که اقدام به ایجاد راهبند در مسیر سعود به قله دماوند کرده و به ازای هر خودرویی که مجوز ورود به منطقه را دارد مبلغی اخذ می‌کند. چهارمین متولی دماوند فدراسیون کوهنوردی از هر کوهنورد غیر ایرانی که قصد صعود دماوند را دارد مبلغ ۵۰ دلار آمریکا بابت اجازه صعود اخذ می‌کند.
اما در عمل سازمان محیط زیست و وزارت گردشگری هیچ دخالتی در امور مربوط به ورود و خروج کوهنوردان از قله دماوند نمی‌کند و احتمالا وظیفه مدیریت کوه دماوند را به سازمان و یا وزارت خانه دیگری واگذار کرده اند.
شهرداری رینه با ایجاد یک راهبند در مسیر جنوبی کوه فقط از کوهنوردان به ازای هر خودرویی که مجوز ورود به منطقه را دارد مبلغی اخذ می‌کند، اما دیگر هیچ نظارتی بر تعداد گردشگر‌های ورودی ندارد، به عبارت ساده‌تر شهرداری رینه توسط ایجاد راهبندی که از اساس ماهیت آن زیر سوال است فقط از کوهنوردان مبلغ ورودیه دریافت می‌کند. فدراسیون کوهنوردی ایران به عنوان متولی کوهنوردی کشور دو قرارگاه کوهنوردی در پلور و رینه دارد، این دو قرارگاه در مسیر جنوبی کوه دماوند است. فدراسیون یک پناهگاه کوهنوردی در ارتفاع ۴۲۵۰ متری در مسیر جنوبی دماوند نیز دارد و از گردشگران مبلغی را به عنوان ورودی اخذ می کند.
کوه دماوند در حالی که یک اثر طبیعی و ملی ثبت شده در آثار کشور است هنوز سرپرست مشخصی ندارد و تمامی دستگاه‌ها فقط اقدام به اخذ ورودیه از گردشگران می‌کنند بدون اینکه هیچ خدماتی به گردشگران ارائه دهند و یا حداقل چند سطل زباله در مسیر کوهنوردان برای جمع آوری زباله تعبیه کنند تا حداقل شاهد چهره زشت این زباله‌ها در کوه و انتشار عکس‌هایی در بعد بین المللی درباره یک اثر ملی ایران نباشیم.
