۲۶ مرداد؛ نماد ۱۰ سال مجاهدت در اختناق/ توصیه‌های سیدالاسراء در اسارت
گروه سیاسی ؛ روز ۲۶ مرداد ۱۳۶۹، ایران اسلامی شاهد حضور کبوتران سبکبالی بود که پس از سال‌ها تحمل اسارت و زندان و شکنجه‌های سخت و طاقت فرسا در اسارتگاه‌های رژیم بعث صدام قدم به خاک پاک میهن اسلامی خود گذاشتند.
امروز سالگرد بازگشت آزادگان سرافراز به میهن است؛ آزادگانی که سال‌ها رنج اسارت در اردوگاه‌های مخوف رژیم بعث را تحمل کردند و سرافرازانه به میهن بازگشتند.
در ۵ اسفند ۱۳۶۴ (۲۴ فوریه ۱۹۸۶) قطعنامه ۵۸۲ توسط شورای امنیت سازمان ملل به تصویب رسید؛ بند ۴ این قطعنامه به موضوع رسیدگی به وضعیت اسرای جنگ ایران و عراق اختصاص داشت و در آن تصریح شده بود که دو طرف باید با همکاری کمیته بین‌المللی صلیب سرخ نسبت به تبادل اسرا اقدام کنند.
عراقی‌ها با توجه به افزایش شمار اسرایشان بویژه در ماه‌های پایانی جنگ، نسبت به اجرای بند ۴ قطعنامه ۵۸۲ اهتمام داشتند؛ در ۱۷ مرداد سال ۶۹، مقامات کشورمان طی نامه‌ای به صدام که نسبت به برقراری صلح ابراز تمایل کرده بود، مفاد عهدنامه ۱۹۷۵ الجزایر را گوشزد کردند؛ رئیس رژیم بعث عراق در پاسخ به این نامه تصریح کرد «مبادله فوری و همه جانبه اسرای جنگ به هر تعدادی که در عراق و ایران به سر می‌برند، از طریق مرز‌های زمینی و از راه خانقین - قصرشیرین و راه‌های دیگری که مورد توافق قرار می‌گیرد صورت خواهد گرفت و ما آغازگر این اقدام خواهیم بود و از روز جمعه ۱۷ اوت ۱۹۹۰ [برابر با ۲۶ مرداد ۱۳۶۹]به آن مبادرت خواهیم کرد... با این تصمیم، دیگر همه چیز روشن شده و بدین ترتیب همه آنچه را که می‌خواستید و بر آن تکیه می‌کردید، تحقق می‌یابد.»
مجلس شورای اسلامی ایران نیز در آذر ماه ۶۸ مصوبه حمایت از آزادگان را تصویب کرد؛ به موجب این مصوبه در ۲۲ مرداد سال ۶۹، ستاد رسیدگی به امور آزادگان تشکیل شد؛ ستاد مزبور با ساماندهی بیش از ۲۷۰ واحد به آماده سازی مقدمات استقبال از آزادگان پرداخت.
سرانجام نخستین گروه از آزادگان سرافراز کشورمان در ۲۶ مرداد سال ۶۹ به میهن بازگشتند؛ حضور آن‌ها بار دیگر همچون دوران پیروزی انقلاب اسلامی و دوران دفاع مقدس فضای جامعه ایران را به شمیم ایثار و شهادت عطرآگین کرد.
در طی ۸ سال دفاع مقدس، حدود ۴۵ هزار رزمنده ایرانی به اسارت ارتش متجاوز بعث درآمدند؛ از این تعداد تنها ۴۰ هزارتن در نتیجه تبادل اسرا به میهن بازگشتند. حدود ۵ هزار نفر از اسرای ایرانی نیز یا در اردوگاه‌های رژیم بعث در نتیجه شکنجه‌های ظالمانه مزدوران بعثی به شهادت رسیدند و یا با عدم همکاری رژیم صدام، نامشان در لیست مفقودالاثرین جای گرفت.
اگرچه همه آزادگان ایرانی نماد تابناک و درخشنده‌ای از ایثار و صبر هستند اما در میان آن‌ها، حاج آقا علی اکبر ابوترابی‌فرد معروف به سیدالاسراء ، از درخشندگی خاصی برخوردار است؛ روحانی جلیل‌القدری که بیش از ده سال رنج اسارت را به جان خرید اما در اسارت نیز از تبلیغ حق و انجام رسالت هدایت، بازننشست و در مخوف‌ترین اردوگاه‌های رژیم بعث نیز با کلام استوار و مرصوص خود، پشت گرم و دل آرام آزادگان بود.
مقام معظم رهبری در قسمتی از حکمی که در آن، حجت‌الاسلام علی‌اکبر ابوترابی فرد را به سمت نماینده خود در امور آزادگان منصوب کردند، مرقوم فرمودند: «خدا را سپاسگزارم که دوران مرارت‌بار اسارت، آزادگان سرافراز عزیز ما را مستحکم تر و آماده تر و در مدارج کمال انسانی برتر و والاتر ساخت و شما که قریب به ده سال در کوره شدائد گداخته و جوهر پاک خود را نمایان ساخته و بر افتخار مجاهدات خود در دوران اختناق و پس از پیروزی انقلاب، فصل جدید و درخشانی افزودید؛ به حمدالله سهم وافری از برکات برهه ده ساله داشته اید و امید است همواره در صراط مستقیم حق و صدق که پوینده آن می باشید، به توفیقات الهی نایل گردید».
حسن نوری معروف به زیدالله در سال ۱۳۴۵ در تهران به دنیا آمد و سوم فروردین ماه سال ۶۱ در عملیات فتح‌المبین در منطقه تپه چشمه جبهه دشت عباس و در عمق ۷۰ کیلومتری ایران به اسارت نیروهای رژیم بعث عراق درآمد و به مدت ۸ سال در زندان‌های این رژیم روزگار گذراند؛ الانبار، الرمادی، الرمادی ۲ و موصل ۱، چهار اردوگاهی بود که این آزاده سرافراز ایران اسلامی، اسارت خود را در آن‌ها گذراند.
نوری در مرداد ۹۵، در مصاحبه‌ای که با خبرنگار گروه سیاسی داشت،گفت: حدود ۵ سال با حاج آقا ابوترابی در یک اردوگاه بودیم؛ حاج آقا به ما می‌گفتند خودتان را به خاطر دیگران در سختی بیاندازید و خودشان نیز همواره به این حرف عمل می‌کردند؛ حاج آقا عملا واژه ایثار را برای اسرای دربند رژیم بعث معنا کردند و با این کار این مرد بزرگ، الفت میان اسرا بیشتر شد.
علی اصغر رباط جزی در سال ۶۱ و درحالیکه ۲۳ سال سن داشت به اسارت رژیم بعث درآمد؛ ۸ سال در زندان‌های موصل ۱ و موصل ۴، حضور داشت. وی در مصاحبه‌ای که پیش‌تر با خبرنگار گروه سیاسی داشت، اظهار کرد: یک سال در معیت حاج آقا ابوترابی بودیم؛ همه ویژگی‌های مثبت و ممتاز حاج آقا ابوترابی یک طرف، اخلاق و اخلاق مداری شان یک طرف؛ ایشان نعمتی در میان آزادگان بودند؛ منش و روش ایشان تمام آزادگان را شیفته کرده بود؛ حتی می‌توانم بگویم اگر حاج آقا ابوترابی نبودند، خیلی از اسرا اسارت را دوام نمی‌آوردند؛ ایشان حتی مستحبات نماز را نمی‌خواندند تا به سوالات اسرا پاسخ دهند.
