همه دلایل ناکامی احتمالی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰

به گزارش گروه بین الملل ؛ کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا در حالی رسما آغاز شد، که از جمهوری خواهان «دونالد ترامپ» و از دموکرات‌ها حدود ۲۰ کاندیدا برای شرکت در این رقابت اعلام آمادگی کردند.

کمپین انتخاباتی دونالد ترامپ فعالیت خود را با برگزاری گردهمایی در «اورلاندو» ایالت فلوریدا رسما آغاز کرد. با مشاهده چالش‌های متعدد آمریکا در عرصه‌های داخلی و خارجی و نیز نتایج نظرسنجی‌ها از موقعیت نامطلوب ترامپ در یک و سال نیم باقی مانده تا انتخابات، بررسی کارنامه رئیس جمهور غیرمعمول آمریکا ضروری به نظر می‌رسد.

 

 

ترامپ که در سال ۲۰۱۶ با شعار "عظمت را مجددا به آمریکا بازگردانیم" موفق شد با برتری در آرای الکترال، «هیلاری کلینتون» رقیب دموکرات خود را شکست داده و کلید اتاق بیضی شکل کاخ سفید را در دست بگیرد، در برنامه‎های خود وعده‌های متعددی برای تحقق شعار مذکور و ایده "اول آمریکا" مطرح کرده بود. عدم تحقق یا تحقق ناکامل این وعده‌ها نقش مهمی در بی اعتمادی جامعه آمریکا به ترامپ و بروز شکاف‌های متعدد در حلقه سیاستگذاران در واشنگتن داشته است.

ریاست جمهوری ترامپ از همان بدو امر با چالش‌های مهم و نفس گیری همراه بوده است. رسوایی جنسی و پرداخت حق السکوت که در نهایت به محکومیت وکیل ترامپ به زندان منجر شد، به موازات اتهام مداخله روسیه در پیروزی وی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ که همچنان پس لرزه هایش را در آمریکا شاهد هستیم، هنوز پاشنه آشیلی برای وی محسوب می‌شوند که با هر بار طرح موضوع استیضاح از سوی مخالفان با شدت مجددا مطرح می‌شود.

 

ترامپ که در دوران ریاست جمهوری خود به دفعات شمشیر داموکلس استیضاح را بر سرش احساس کرده که بنا به اظهارات نزدیکانش گاهی سبب اضطراب بیش از حد وی می‌شده، به دلیل شخصیت نامتوازن و غیرمعمولش کابینه‌ای متزلزل و بی ثبات داشته است. تغییرات مکرر مهره‌های کلیدی کابینه به دلایل عمدتا شخصی و اختلاف نظر ناشی از مخالفت این افراد با تندروی‌های ترامپ، ضمن ثبت رکوردی تاریخی در این زمینه، شکاف‌های داخلی در کشور را نیز تشدید کرده‏‎اند.

 

 

 

اتخاذ سیاست "تحمل صفر" برای مقابله با موج مهاجران به کشور علاوه بر انتقادات بین المللی و داخلی و طرح مباحث نقض قوانین انسان دوستانه توسط آمریکا، در نهایت به تعطیلی ۳۵ روزه دولت آمریکا منجر شد. این سیاست که در راستای تحقق وعده انتخاباتی دیوار مرزی آمریکا و مکزیک اتخاذ شده بود، ترامپ را به مواجهه با کنگره واداشت. مخالفت کنگره با تصویب بودجه حدودا ۶ میلیارد دلاری احداث دیوار مرزی، تعطیلی ۳۵ روزه دولت آمریکا با پیامد‌ها و هزینه‌های سنگین اقتصادی را در پی داشت. ترامپ که در ۲۲ دسامبر سال ۲۰۱۸ (۱ دی ۱۳۹۷) دولت را تعطیل کرد، در نهایت مجبور شد به دلیل مقاومت کنگره و دموکرات‌های مجالس نمایندگان و سنا موضع خود را تعدیل کند.

 

سیاست ضد مهاجرتی ترامپ از سوی دیگر، سفیدبرترانگاری و محدودیت‌های متعدد برای رنگین پوستان به ویژه سیاهپوستان را در پی داشت. به نظر می‌رسد این سیاست تنها مرهمی برعقده‌های فروخورده "آمریکایی‌های فراموش شده" یا همان طبقه کارگر سفیدپوست بوده و نتیجه‌ای جز هزینه‌های اقتصادی و سیاسی متعدد و به ویژه قربانی شدن کودکان مهاجر نداشته است.

بلایای طبیعی اعم از سیل و آتش سوزی در دولت ترامپ به سنگ محک دیگری برای دولت وی تبدیل شدند. ناتوانی دولت وی در مهار این بلایا، شمار زیاد تلفات و خسارات و تاخیر در بازسازی مناطق حادثه دیده به دلایل سیاسی و نوعی تلافی جویی به محلی برای مناقشات داخلی مبدل شد.

 

اصلاح متمم دوم قانون اساسی در مورد حمل اسلحه و حذف اوباماکِر که به کرات در وعده‌های انتخاباتی ترامپ مطرح می‌شد، هر دو با شکست مواجه شدند. در مورد نخست ترامپ در پی مواجهه با مخالفت کمپین‌های ضد اسلحه، اعتراضات گسترده مردمی، مخالفت برخی از ایالت‌ها با مداخله دولت فدرال در امور داخلی خود و نرخ رو به رشد جنایات با اسلحه از موضع خود مبنی بر آزادی حمل سلاح در همه ۵۰ ایالت آمریکا عقب نشینی کرد. اما حذف اوباماکر که مراقبت‌های بهداشتی و پزشکی ارزان تری را در اختیار مردم قرار می‌داد، تصویب طرح جایگزین را به دنبال نداشته و هزینه درمانی و بهداشتی سنگینی را بر طبقات نیازمند وارد ساخت.

 

 

 

 

نتیجه همه این ناکامی‌ها در نهایت در انتخابات میان دوره‌ای کنگره در سال ۲۰۱۸ خود را به شکل واضح آشکار کرد؛ دموکرات‌ها ضمن بهبود موقعیت خود در سنا، کنترل مجلس نمایندگان را در دست گرفتند.

بررسی الگوی رفتاری سیاست خارجی آمریکا در دوران دونالد ترامپ و دیپلماسی توییتری وی، نشان دهنده سیاست‌های تهاجمی بی حاصلی است که در موارد متعدد شکست خورده یا بی نتیجه رها شده اند.

 

 

ترامپ تاکنون درگیری‌های متعددی را با کشور‌های مختلف پدید آورده است که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

• جنگ تجاری با چین که به حوزه‌های مختلف روابط دو کشور سرریز شده و باز کردن گره کور تنش‌های واشنگتن و پکن در موضوعات دریای چین جنوبی، تایوان، هوآوی، و ... را بیش از پیش دشوار می‌کند.

 

 

 

• فرآیند خلع سلاح هسته‌ای کره شمالی به رغم برگزاری ۲ نشست سران واشنگتن و پیونگ یانگ و تعارفات مبالغه آمیز ترامپ که در نهایت با بازگشت «کیم جونگ اون» به آزمایش‎های موشکی و استیصال واشنگتن در مقابل آن بی نتیجه ماند.

• به رسمیت شناختن سرکرده شورشیان ونزوئلایی به عنوان رئیس جمهور رسمی این کشور و تهدید کاراکاس به مداخله نظامی که در نهایت با ناکامی کودتا‌های طراحی و هدایت شده در واشنگتن به لفاظی علیه دولت قانونی «نیکلاس مادورو» محدود شد.

• خروج یکجانبه از توافق هسته‌ای ایران و اعمال مجدد تحریم‌های لغو شده. واشنگتن در پی این اقدام در راستای به انزوا کشاندن ایران و وادار ساختن این کشور برای حضور پای میز مذاکره برای توافق جدید از طریق ایجاد کمپین فشار حداکثری بر ایران، تشکیل کارگروه اقدام علیه ایران، اتخاذ سیاست به صفر رساندن صادرات نفت ایران و اخیرا تشدید تنش‌ها با تهران در خاورمیانه، تلاش‌های بسیاری انجام داد که جملگی ناکام ماندند. اعطای معافیت‌های تحریمی، عقب نشینی از شروط ۱۲ گانه، ارائه شماره تماس برای برقراری ارتباط و اقداماتی از این دست موید شکست سیاست‌های خصمانه آمریکا علیه ایران بوده است.

 

 

• جنگ تعرفه‌ای علیه کشور‌های مختلف از جمله هند، مکزیک و اتحادیه اروپا

• اصرار بر ادامه روابط دوستانه با عربستان و امتناع از لغو قرارداد تسلیحاتی با ریاض در پی قتل «جمال خاشقجی» روزنامه نگار منتقد سعودی و به رغم انتقادات جهانی از جنایات جنگی عربستان در یمن

• نقض معاهدات و پیمان‌های بین المللی از جمله؛ معاهده منع موشک‌های میان برد هسته ای، برنامه جامع اقدام مشترک، توافق اقلیمی پاریس، توافق تجاری نفتا، خروج از شورای حقوق بشر سازمان ملل، پیمان تجاری اقیانوس آرام (TPP)، یونسکو، پیمان مهاجرتی سازمان ملل موسوم به نیویورک، ...

• مانع تراشی در مسیر قرارداد تسلیحاتی ترکیه با روسیه و تهدید آنکارا

 

 

• ناکامی طرح به اصطلاح صلح موسوم به معامله قرن

• تشدید و تعمیق شکاف‌ها و اختلاف نظر‌ها با اتحادیه اروپا و کشور‌های اروپایی به عنوان متحدان سنتی

• و ...

بررسی کارنامه ترامپ در مسند ریاست جمهوری از ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷ (۳۰ دی ۱۳۹۶) تا ۱۸ ژوئن ۲۰۱۹ (۲۸ خرداد ۱۳۹۸) همزمان با آغاز به کار کمپین انتخاباتی وی حاکی از ناکامی رئیس جمهور آمریکا در دستیابی به اهداف و وعده‌های اعلام شده در انتخابات دور پیشین است، اما پیش بینی نتایج انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا همچنان کار دشواری به نظر می‌رسد.