تروریسم اقتصادی و بی‌شرمی نوکیسه‌ها/ ترویج تجمل‌گرایی و مصرف‌زدگی با ابزار تحریم!
گروه سیاسی ؛ «یکی از موانع مهم، عیوب اساسی در سبک زندگی ما است؛ این دیگر مربوط به مسئولین نیست، مربوط به خود ما و شما آحاد مردم است. ما در سبک زندگی مشکلاتی داریم: یکی از مشکلات ما، مصرف‌گرایی است؛ یکی از مشکلات ما، اسراف و زیاده‌روی و زیاد خرج کردن است؛ یکی از مشکلات ما رفاه‌طلبیِ افراطی است؛ یکی از مشکلات ما اشرافیگری است. اشرافیگری متأسّفانه از طبقات بالا سرریز میشود به طبقات پایین؛ آدم متوسّط هم وقتی می‌خواهد میهمانی بگیرد، وقتی می‌خواهد عروسی بگیرد، مثل اشراف عروسی می‌گیرد. این عیب است، این خطا است، این ضربه‌ی به کشور می‌زند. زیاد مصرف کردن، زیادی خواستن، زیادی خوردن، زیادی خرج کردن، جزو عیوب مهمّ ما است در سبک زندگی‌مان»، این بخشی از بیانات رهبر انقلاب در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی در نخستین روز از سال ۹۷ است.
آفت تجمل‌گرایی
میل به تجمل و اشرافیگری و مصرف‌گرایی پاشنه آشیلی است که علاوه بر ایجاد بی‌عدالتی در جامعه و نابود کردن اقتصاد ملی، نوعی میانبر برای دشمن جهت پیشبرد اغراضش در جنگ اقتصادی و روانی علیه مردم به شمار می‌رود.
کالاهای غیرضرور وارد شده از آمریکا !
در سال ۹۷، بالغ بر ۱۴۲ میلیون دلار کالای عمدتا لوکس و غیرضرور از آمریکا وارد ایران شد کالا‌هایی نظیر لنز نامرئی، پروتز دندان، مکمل‌های غذایی و ...؛ این آماری است که به صورت رسمی از ناحیه گمرک منتشر شده و با یک جستجوی ساده اینترنتی بدست می‌آید.
این امر در حالی است که در سال ۹۷، سردمداران رژیم آمریکا در دو مقطع، ۴ مرداد و ۱۳ آبان اقدام به تحریم ایران در زمینه‌های حساسی و راهبردی نظیر حمل و نقل دریایی، هوایی، ریلی، خودروسازی، طلا و فلزات گرانبها، فلزات خام و نیمه خام، خرید دلار، نفت و مراودات بانکی کردند.
یک سوال کلیدی؟
حال سوالی که مطرح است آنکه چرا آمریکایی‌ها که در این ۴۰ سال هر روزه بر بسته‌های تحریمی خود علیه ایران افزوده‌اند و در سال ۹۷ نیز شدت و شتاب این تحریم‌ها را دو چندان کرده‌اند، هیچگاه مانع ورود کالاهای لوکس خود به ایران نمی‌شوند؟
تحریم نفتی، بانکی، دریایی، دارویی و ... ایران
سردمداران رژیم آمریکا، صنعت نفت ایران را - که به گفته یکی از اعضای کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی به صورت مستقیم و غیرمستقیم، ۶۷ درصد بودجه سال جاری کشور به آن وابسته است - تحریم کرده‌اند و صریحا اعلام داشته‌اند با هدف فشار معیشتی به مردم ایران می‌خواهند درآمد‌های نفتی کشورمان را به صفر برسانند.
آمریکایی‌ها همچنین حمل و نقل دریایی کشورمان که ۹۰ درصد تجارت ما از این طریق انجام میشود را زیر ضربه تروریسم اقتصادی خود قرار داده‌اند. این آمار را یکی از فعالان حوزه بنادر مطرح کرده است.
مایک پمپئو وزیرخارجه رژیم آمریکا، ۱۷ آبان ۹۷ در مصاحبه با رسانه ضد ایرانی بی‌بی‌سی فارسی، صریحا از هدف نهایی رژیم متبوعش در تحریم ایران پرده برداشت و گفت: «اگر مقامات ایران می‌خواهند مردم این کشور، غذا برای خوردن داشته باشند، باید دست از فعالیت‌های منطقه‌ای بردارند»!
وزارت خزانه‌داری آمریکا، در تاریخ ۲۴ مهر ۹۷ نیز۲۰ شرکت و بانک بزرگ ایرانی را در فهرست تحریم‌های یکجانبه و جدید خود قرار داد. در این میان یک بانک خصوصی ایرانی نیز که نقش عمده‌ای در واردات دارو به کشور داشت، تحریم شد.
در تاریخ ۲۰ فروردین ۹۸، رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، صریحا اعلام کرد، جمعیت هلال احمر ایران برای کمک به سیل‌زدگان ایرانی نمی‌تواند هیچگونه منابع مالی را به دلیل تحریم‌های آمریکا دریافت کند.
موارد ذکر شده، تنها بخش‌هایی از تروریسم اقتصادی رژیم آمریکا علیه مردم ایران است؛ تروریسمی که در قالب تحریم‌های نامشروع و یکجانبه بروز و ظهور می‌یابد و جامعه هدفش فقط مردم ایران بویژه از طبقات متوسط و کمتربرخوردار هستند.
مجوز آمریکایی ورود کالاهای لوکس به ایران!
حال به سوالی که در سطور بالا ذکر شد، بپردازیم؛ چرا آمریکایی‌ها که در این ۴۰ سال هر روزه بر بسته‌های تحریمی خود علیه ایران افزوده‌اند و در سال ۹۷ نیز شدت و شتاب این تحریم‌ها را دوچندان کرده‌اند، هیچگاه مانع ورود کالاهای لوکس و غیرضروری خود به ایران نمی‌شوند؟
دلیل این امر کاملا واضح و مبرهن است؛ استراتژیست‌های آمریکاییِ اعمال تحریم علیه ایران، درصدد هستند به موازات تنگ کردن معیشت و زندگی اکثریت مردم ایران، سبک زندگی مبتنی بر تجمل‌گرایی و مصرف‌زدگی را در جامعه ایران ترویج کنند؛ لذا برای صدور کالاهای لوکس خود به ایران مانع ایجاد نمی‌کنند تا طبقه مرفه جامعه ایرانی این کالا‌ها را خریداری کند و با مانور تجمل، مصرف آن‌ها را در جامعه اسلامی ما ترویج کند؛ امری که به منزله سرریز شدن اشرافیگری از طبقات بالا به طبقات پایین است.
محمدرضا پورابراهیمی در هیمن زمینیه به خبرنگار میزان می‌گوید: آمریکایی‌ها در ارتباط با تحریم ایران از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تا سال ۱۳۹۰ یک ادبیات را در تحریم‌های اقتصادی پیگیری می‌کردند و از سال ۹۰ ادبیاتشان در تحریم اقتصادی علیه ایران تغییر کرد. ادبیات تحریم‌های اقتصادی آمریکا از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۹۰ تحریم در قالب اقدامات مقطعی و موردی بود مثلا می‌گفتند که هواپیما ممنوع است و ما آن را نمی‌فروشیم. از سال ۱۳۹۰ به سمت طراحی تحریم‌های اقتصادی هوشمندانه حرکت کرد.
اعتراف معمار آمریکایی تحریم‌های ضدایرانی
ریچارد نفیو که از او به عنوان معمار تحریم‌ها علیه ایران در هیئت حاکمه آمریکا یاد میشود، در کتاب «هنر تحریم‌ها» می‌نویسد: آمریکا در طراحی تحریم‌ها، کالاهای لوکس از جمله اتوموبیل‌های گران‌قیمت را از فهرست اقلامی تحریمی خارج کرد تا با واردات این اقلام به ایران اولا ذخیره ارزی این کشور به سرعت کاهش یابد و ثانیا احساس درد و تبعیض به جامعه ایرانی القاء شود.
رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در این زمینه نیز با تاکید بر اینکه طراح تحریم‌های هوشمندانه علیه ایران در دولت اوباما بود و بانی این طرح هم ریچارد نفیو نام داشت، می‌افزاید: ریچارد نفیو نویسنده کتاب هنر تحریم‌هاست. در طراحی تحریم علیه ایران، آمریکایی‌ها ابتدا آمدند شبکه‌های اصلی، محور‌ها و اولویت‌های اصلی کشور را پیدا کردند و بر این اساس سامانه تحریم‌ها تعریف شد. یکی از برنامه‌ها در قالب این نوع تحریم‌ها این بود که آن چیزی که باعث افزایش مصرف میشود و در برخی کالا‌ها موجود است نباید در اولویت تحریم‌ها قرار گیرد و آن چیزی که در کشور امکان تولید ندارد باید جز اولویت تحریم‌ها باشد چرا که از این طریق تقاضای بخش واردات کشور متوقف نمی‌شود و به نوعی تولید در کشور پا نمی‌گیرد.
واردات کالاهای لوکس و اثر ادراکی تحریم‌ها
در واقع، از منظر آمریکایی‌ها، واردات کالاهای لوکس به ایران به موازات فشار به معیشت مردم ایران، ایجاد کننده اثر ادراکی تحریم‌ها است؛ بدین معنا که طبقات مرفه ایرانی، این کالاهای لوکس را خریداری و مصرف آن‌ها را در جامعه ترویج می‌کنند؛ سپس میل بهره‌گیری از این کالاهای غیرضرور و تجملاتی در طبقات میانی و پایینی جامعه ما نیز احساس میشود؛ ایجاد این احساس، چون با امر واقع در تضاد است، یعنی مردم عادی توانایی مالی خرید چنین کالاهای لوکس و غیرضرور را ندارند، این حس کاذب و مصنوعی در آن‌ها ایجاد میشود که در حال تحمل درد تحریم‌ها هستند و این امر در تسهیل و تسریع هدف آمریکایی‌ها برای اعمال فشار روانی به مردم ایران موثر است.
نفیو در بخش دیگری از کتاب خود صریحا اعلام می‌کند که «هدف نهایی از اعمال تحریم‌ها علیه ایران، فشار به مردم این کشور و ناراضی ساختن آن‌ها از اوضاع است».
پورابراهیمی به این نکته نیز تاکید می‌کند که آمریکایی‌ها در تحریم علیه ایران همه نقاط و نکات را دیدند، قطعا یکی از پیامد‌های این نوع تحریم‌ها انداختن طبقات به جان هم است. آمریکایی‌ها در این نوع تحریم‌ها به دنبال این هستند از سویی مصرف‌گرایی و از سویی دیگر تجمل‌گرایی شکل گیرد بنابراین آنچه که کاملا محرز است، اینکه آمریکایی‌ها در تمام تصمیمات تحریمی خود علیه ایران کاملا با دقت عمل می‌کنند و هر اقدام آمریکایی‌ها در حوزه تحریم علیه ایران دقیق و محاسبه شده است.
بی‌شرمی نوکیسه‌های لوکس‌سوار
البته در این میان، نباید جنبه دیگر تصمیم آمریکایی‌ها مبنی بر مانع ایجاد نکردن بر سر ورود کالاهای لوکس به ایران را نادیده گرفت؛ آن جنبه، ناظر بر دوقطبی کردن و ایجاد حس تبعیض و بی‌عدالتی در جامعه ما است؛ حسی که خوی تَفَرعُن و اشرافیگری و خودبرترپنداری را آن چنان در وجود عده‌ای نوکیسه می‌پروراند که وقتی با اتوموبیل لوکس خود کورس مستانه در خیابان می‌گذارند و موجب کشته شدن یک انسان می‌شوند، با وقاحت و بی‌شرمی تمام می‌گویند: «کشتیم که کشتیم، دیه‌اش را می‌دهیم!» البته طبق گفته رئیس مرکز اطلاع‌رسانی پلیس استان اصفهان راننده متواری پورشه که تحت تعقیب قرار گرفته بود در محدوده خیابان احمدآباد اصفهان بازداشت شده است.
حضرت علی(ع) در بخشی از نامه به امام حسن(ع) چه زیبا می‌نویسد: همانا دنیاپرستان چونان سگ‌های درنده٬ عوعوکنان برای دریدن صید در شتابند٬ برخی به برخی دیگر هجوم آ‌ورند و نیرومندشان٬ ناتوان را می‌خورد و بزرگ‌تر‌ها کوچک‌تر‌ها را؛ و یا چونان شترانی هستند که برخی از آنان پای بسته و برخی دیگر در بیابان رها شده٬ که راه را گم کرده و در جاده‌های نامعلومی در حرکتند و در وادی پر از آفت‌ها و در شن‌زاری که حرکت با کُندی صورت می‌گیرد٬ گرفتارند؛ نه چوپانی دارند که به کارشان برسد و نه چراننده‌ای که به چراگاهشان ببرد. دنیا آن‌ها را به راه کوری کشاند و دیدگانشان را از چراغ هدایت بپوشاند. در بی‌راهه سرگردان و در نعمت‌ها غرق شده‌اند که نعمت‌ها را پروردگار خود قرار دادند. هم دنیا را به بازی گرفته و هم آن‌ها با دنیا به بازی پرداخته و آخرت را فراموش کرده‌اند. اندکی مهلت ده٬ به زودی تاریکی برطرف میشود٬ گویا مسافران به منزل رسیده‌اند و آن کس که شتاب کند به کاروان خواهد رسید. پسرم بدان آن کس که مرکبش شب و روز آماده است همواره در حرکت خواهد بود هرچند خود را ساکن پندارد و همواره راه می‌پیماید هر چند در جای خود ایستاده و راحت باشد. (بخشی از نامه ۳۱ نهج‌البلاغه - نامه حضرت علی (ع) به امام حسن (ع) - سال ۳۸ ه. ق. - وقتی حضرت از جنگ صفین باز می‌گشت).
