رؤسای قوه قضائیه وکیل آنلاین مجله حقوقی

اهمیت خواندن دعای نهمین روز از ماه مبارک رمضان/ فقط باید از خداوند طلب مغفرت کنیم

9:40 - 25 ارديبهشت 1398
کد خبر: ۵۱۷۶۷۵
کارشناس علوم دینی گفت: انسان روزه‌دار در طلب مغفرت از خداوند باید اخلاص داشته باشد، نظرش را از واسطه‌ها بردارد و روی خداوند متمرکز کند و صرفا از پروردگار بخواهد که او را ببخشد.

حبیب‌الله احمدی کارشناس علوم دینی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی درباره دعای نهمین روز از ماه مبارک رمضان گفت: در این روز روزه‌دار از خداوند برای تمامی گناهانی که انجام داده طلب رحمت می‌کند که البته بهترین راه برای تحقق این امر حذف واسطه‌ها است.

وی بیان کرد: در این روز می‌خوانیم: «اللهمّ اجْعَلْ لی فیهِ نصیباً من رَحْمَتِکَ الواسِعَةِ واهْدِنی فیهِ لِبراهِینِکَ السّاطِعَةِ وخُذْ بناصیتی الى مَرْضاتِکَ الجامِعَةِ بِمَحَبّتِکَ یا أمَلَ المُشْتاقین» یعنی خدایا در این روز برایم بهره‌اى از رحمت فراوانـت قرار بده و  در آن به برهان و راه‌هاى درخشانت راهنمائیم کن و  من را در مسیر رضایت همه جانبه‌ات قرار ده بدوستى خود اى آرزوى مشتاقان.

اهمیت خواندن دعای نهمین روز از ماه مبارک رمضان/ فقط باید از خداوند طلب مغفرت کنیم
کارشناس علوم دینی تصریح کرد: انسان روزه‌دار در طلب مغفرت از خداوند باید اخلاص داشته باشد، نظرش را از واسطه‌ها بردارد و روی خداوند متمرکز کند و صرفا از پروردگار بخواهد که او را ببخشد.

وی اظهار کرد: در رابطه با درخواست بخشش گناه طبق آیه «وَمَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ» تنها کسی که گناه را می‌بخشد خدای سبحان است و اگر کسی طلب مغفرت می‌کند باید فقط از خدا بخواهد، چون اختیار بخشش گناهان فقط به دست خداوند متعال است و فقط خالق عالم می‌تواند گناهان را ببخشد.

احمدی تاکید کرد: البته این بدین معنا نیست که به ائمه اطهار (ع) نباید توسل داشت بلکه به این مفهوم است که وقتی به بزرگان دین متوسل می‌شویم باید در توسل هم توجه به خداوند داشتم باشیم و از امامان بخواهیم شفاعت ما را به درگاه خداوند کنند، زیرا امامان نیز در اینجا واسطه هستند.

اهمیت خواندن دعای نهمین روز از ماه مبارک رمضان/ فقط باید از خداوند طلب مغفرت کنیم

وی عنوان کرد: در طلب مغفرت و توسل، ائمه اطهار (ع) به عنوان واسطه برای طلب بخشش، با اخلاص که زمینه‌ساز آمرزیده شدن است در تعارض قرار ندارند و این موضوع مانند داستان فردی است که نزد پیامبر آمد و گفت: «أعقِلُها (أی الدّابة) و أتَوَکَّلُ، أو اُطلِقُها و أتَوَکَّلُ؟» یعنی زانوى اشترم را ببندم و به خدا توکل کنم یا رهایش بگذارم و توکل کنم؟ که پیامبر (ص) فرمودند: با توکّل زانوى اشتر را ببند.

این کارشناس علوم دینی خاطرنشان کرد: این روایت بدین معنا است که بستن زنجیر چرخ در هوای برفی برای هر خودرو ضروری است، ولی نباید امید به قفل فرمان و زنجیر چرخ باشد بلکه باید به خدا توکل کرد و بدانیم این خداوند است که مال، اموال و خانواده ما را در همه حال و همه جا حفظ می‌کند.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *