زندگی پس از سیل/ معلمی در دورترین و محروم‌ترین روستای گیلان/ افزایش آب سد بارزو – شیروان

15:39 - 16 ارديبهشت 1398
کد خبر: ۵۱۵۵۵۰
زندگی پس از سیل، معلمی در دورترین و محروم‌ترین روستای گیلان، افزایش آب سد بارزو – شیروان، جشنواره بادبادک‌ها در کرمانشاه و کوچ عشایر گزیده‌ای از تصاویر درج شده در تصویر روز است.

به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، زندگی پس از سیل، معلمی در دورترین و محروم‌ترین روستای گیلان، افزایش آب سد بارزو – شیروان، جشنواره بادبادک‌ها در کرمانشاه و کوچ عشایر گزیده‌ای از تصاویر درج شده در تصویر روز است که در ادامه مشاهده می‌کنید.

 

• زندگی پس از سیل
نزدیک به ۴۰ روز از بارش باران‌های سیل آسا می‌گذرد. می‌گویند ۴۰ شب است که راحت نخوابیده ایم، ۴۰ روز است که نتوانسته ایم با خیال راحت نفسی تازه کنیم، خانه‌هایمان تا یک متر و نیم آب گرفت و از ما خواستند که خانه روستا محل زندگی مان را ترک کنیم، اما مگر می‌توانستیم؟ خانه‌هایمان خسارت دید، اسباب وسیله‌هایمان از بین رفت، ورشکست شدیم از زندگی عقب افتادیم، اما هنوز می‌جنگیم. /مهر

زندگی پس از سیل/ معلمی در دورترین و محروم‌ترین روستای گیلان/ افزایش آب سد بارزو – شیروان

• معلمی در دورترین و محروم‌ترین روستای گیلان
«داریوش خدابنده» معلمی که ساکن رشت است و فاصله حدود ۲۰۰ کیلومتری را که حدود بیش از ۵۰ کیلومتر صعب العبور را به وسیله موتور سیکلت طی می‌کند تا به محروم‌ترین روستای گیلان محل کار خود برساند. روستای دگاسر اخرین روستا بخش عمارلوی رودبار گیلان در فاصله حدود ۲۰۰ کیلومتری مرکز استان گیلان رشت واقع شده است که از مبتدی‌ترین امکانات مانند برق، آب، بهداشت و تلفن بی بهره است. این روستا در مواقع بدی آب و هوا، جاده‌ها مسدود و طغیان آب رودخانه‌های همجوار باعث محبوس شدن ساکنان می‌شود بطوری که در زمستان سال گذشته حدود ۷۰ روز را در منازل خود گذراندند. دبستان دولتی دگاسر یک نفر در پایه پیش دبستانی و دو نفر در پایه اول ابتدایی و یک نفر سوم و یک نفر در پایه ششم، در مجموع پنج دانش‌آموز دارد. مدرسه این روستا شامل دو کانکس حدود ۱۰ متری است. این حرف‌های زنان و مردان ترکمن بود، میگویند ما تلاش می‌کنیم و می‌جنگیم به امید روز‌های بهتر بعد از سیل، این روز‌ها که حال ترکمن صحرا به خوبی قبل نیست تلاش‌های مردم و گروه‌های جهادی می‌تواند مرهمی بر زخم‌های این مردم باشد. /ایرنا

زندگی پس از سیل/ معلمی در دورترین و محروم‌ترین روستای گیلان/ افزایش آب سد بارزو – شیروان

• افزایش آب سد بارزو - شیروان
سد بارزو شیروان در سال ۱۳۸۱ با هدف مهار و کنترل سیلاب‌های فصلی و تامین قسمتی از آب صنعت، شرب شهری شیروان و کشاورزی اراضی پایاب آن به بهره برداری رسید؛ و توان ذخیره سازی حجم آب این سد در شهرستان، ۹۲ میلیون مترمکعب است که در حال حاضر حجم تراز و ایمنی پایدار سد بارزو شیروان، ۸.۵ میلیون متر مکعب است. توان تنظیم آب توسط این سد سالانه ۴۴ میلیون متر مکعب و گنجایش مخزن آن ۹۲ میلیون متر مکعب است. سد بارزو شیروان در ۴۰ کیلومتری شمال این شهر خراسان شمالی قرار گرفته است. /تسنیم

زندگی پس از سیل/ معلمی در دورترین و محروم‌ترین روستای گیلان/ افزایش آب سد بارزو – شیروان

• جشنواره بادبادک‌ها در کرمانشاه
جشنواره پرواز بادبادک‌ها در پارک جنگلی سراب قنبر کرمانشاه توسط معاونت فرهنگی شهرداری کرمانشاه برگزار شد. /تسنیم

زندگی پس از سیل/ معلمی در دورترین و محروم‌ترین روستای گیلان/ افزایش آب سد بارزو – شیروان

کوچ عشایر

این روز‌ها عشایر استان فارس به دنبال یافتن فضا‌ها و آب و هوای مناسب برای اسکان و زندگی عشایری خود در حال کوچ هستند. / برنا

زندگی پس از سیل/ معلمی در دورترین و محروم‌ترین روستای گیلان/ افزایش آب سد بارزو – شیروان

• آهنگری سنتی؛ هنری رو به خاموشی
«آهنگری سنتی» از جمله هنر‌های قدیمی و سنتی است که در «بازار آهنگران قزوین» از چندین سال پیش از آن برای ساخت ابزار و‌ادوات کشاورزی، دامداری و مایحتاج زندگی مردم استفاده می‌شده است. داس، وسایل شخم‌زنی، تبر، چکش، ساتور، تیشه، میخ طویله، نعل، ابزار بافت قالی، زنجیر، انواع قیچی، جوالدوز، چفت، حلقه و میخ در، قفل و کلید و سیخ تنور از جمله وسایل پرکاربرد زمان‌های قدیم بود که این هنرمندان چیره‌دست ابزار را تولید و با رونق به فروش می‌رساندند که امروزه به دلیل ورود ابزار و ماشین‌آلات جدید صنعتی این هنر رونق گذشته را ندارد و حتی می‌توان گفت: در حال رکود و گوشه‌گیری از جرگه صنایع است. /فارس

زندگی پس از سیل/ معلمی در دورترین و محروم‌ترین روستای گیلان/ افزایش آب سد بارزو – شیروان

• عبور از رودخانه با پوست گوسفند
گَزِستان روستایی درشهرستان کوهرنگ، بخش «بازُفْتْ» و در استان چهارمحال و بختیاری است. این روستا در سال‌های اخیر تغییرات قابل توجهی داشته، ولی با وجود تغییر نسبی بافت بیرونی و داخلی، آئین و سنت‌های این روستاییان و سبک زندگی آن‌ها تغییر عمده‌ای نداشته است. عشایر این منطقه برای عبور از رودخانه از پوست گوسفندان بَلَمْ ساخته و ازآن عبور می‌کنند. اغلب عشایر منطقه از این وسیله برای عبور و مرور از رودخانه استفاده می‌کنند. /فارس

زندگی پس از سیل/ معلمی در دورترین و محروم‌ترین روستای گیلان/ افزایش آب سد بارزو – شیروان



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *