«بانوی آبی‌ها» زندگینامه داستانی بانویی با مهارت‌ها و توانایی‌های منحصر به فرد است/ از کودکی خلبانی و پرواز را دوست داشتم/ آبی رنگ عشق و آرامش
راضیه تجار از بانوان نویسنده است که کتاب‌های پرطرفدار و مخاطبان پروپاقرص می‌نویسد. وی در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی ، درباره یکی از این آثار که با عنوان «بانوی آبی‌ها» منتشر شده توضیحاتی ارائه کرده است.
میزان-چطور شد که «بانوی آبی‌ها» را نوشتید؟
قرار شد چند نفر درباره بانوانی که از نظر شخصیتی نادر هستند کتاب بنویسند و من چهار کتاب در با محوریت زن نوشتم که با عنوان «بانوی آبی‌ها»، «بانوی برف و آتش»، «بانوی لاله‌ها» و «بانوی رنگین کمان» منتشر شد. شخصیت‌های این آثار همه آدم‌های شاخص هستند.
میزان-«بانوی آبی‌ها» درباره چه کسی است؟
این کتاب یک زندگینامه داستانی درباره اولین بانوی خلبان ایران است.
میزان-چطور شد که تصمیم به نگارش این کتاب گرفتید؟
از آنجا که این بانوی ایرانی جسارت، مهارت، توانایی، مبارزه با ترس و اولین بودن را داشت شخصیتش برایم خیلی جذاب بود. وی در مجموع شخصیتی منحصر به فرد و زنانه دارد و بعد از مصاحبه هم متوجه شدم خواهر شهید است.
برای خودم جالب بود یک بانو جسورانه و غیرقابل پیش‌بینی عمل می‌کرد.
میزان-روند نگارش چطور انجام شد؟
برای نگارش کتاب درباره یک شخصیت همیشه کسی را برای انجام مصاحبه می‌فرستم و اگر در حین نگارش سوالی برایم مطرح شود شخصا آن را فردی که کتاب درباره وی است، می‌پرسم.
در «بانوی آبی‌ها» اول کتاب را نوشتم و بعد شهلا ده بزرگی (اولین بانوی خلبان) را دیدم، ولی آنچه برایم جالب بود این بود که این بانوی خلبان وقتی کتاب را مطالعه کرد می‌گفت که چقدر شخصیت‌پردازی به وی نزدیک بوده و چقدر با آن همذات‌پنداری کرده است. وقتی چنین اتفاقی می‌افتد نشان از این است که کار از آب در آمده بنابراین طبیعی است که بر دل هم بنشیند.
میزان-چرا از میان شخصیت‌های شاخص بانوی خلبان را انتخاب کردید؟
از کودکی خلبانی، پرواز و برفراز بودن را دوست داشتم و برای همین هم درباره شهید شیرودی و شهید بابایی کتاب نوشته‌ام، ولی از آنجا که این زن به روح من نزدیک‌تر است، تصمیم گرفتم درباره بانوی خلبان ایرانی هم کتاب بنویسم.
میزان-چقدر نگارش و گرفتن مصاحبه‌ها طول کشید؟
نوشتن «بانوی آبی‌ها» حداقل ۶ ماه طول کشید.
میزان-چرا مصاحبه‌ها را خودتان انجام ندادید؟
من معمولا مصاحبه نمی‌کنم بلکه کسی را می‌فرستم و چندان هم اصرار به دیدن آن شخص ندارم و بعد که از راه مصاحبه و احیانانا در حین نوشتن و برای تکمیل کار مطرح می‌کنم، اما خودم را محدود به دیدار نمی‌کنم، چون ممکن است دافعه داشته باشد و روند کار را تغییر دهد.
کتاب‌هایم را بر اساس شاکله‌ای که از یک شخصیت در ذهنم ساخته می‌شود یا آنچه در مصاحبه‌ها گفته است، می‌نویسم و جالب این است که بعد از نگارش هم تایید می‌شود. من به برداشت، دریافت و حسم اعتماد می‌کنم و به آن وفادار می‌مانم.
میزان-هدفتان از نگارش این کتاب چه بود؟
چون یک خانم هستم، دوست دارم درباره شخصیت‌های مشخصی که در سطح جامعه حضور دارند و برای نوشتن درباره آن‌ها فقط نیاز به تخیل نیست، کتاب بنویسم.
اگر قرار باشد که یک آدم را که در جامعه وجود دارد معرفی کنیم یک عبارت دو خطی می‌شود بنابراین مخاطب آنچنان که باید به عمق شخصیت و عملکرد آن پی نمی‌برد و خیلی از ناگفته‌ها و گفته‌ها مغفول می‌ماند بر همین اساس با ورود نویسنده و آغاز نوشتن تصویر جامع‌تری از روحیات، عملکرد، اهداف آن فرد ارائه می‌شود.
میزان-بازخورد مخاطب نسبت به این کتاب چه بود؟
این کار را خیلی دوست دارم و کسانی هم که خوانده‌اند همیشه ابراز رضایت می‌کنند و می‌گویند این کار خیلی به دلشان نشسته است.
میزان-چه ضرورتی برای پرداختن به زندگی یک بانوی خلبان وجود داشت؟
ما نیاز داریم زنان کشور قهرمانان خود را که اکثرا ناشناخته هستند، بشناسند.
برای خودم جالب بود یک بانو جسورانه و غیرقابل پیش‌بینی عمل می‌کرد. اینکه یک زن با همه ترس و لرزی که بنابر روحیات زنانه در وجودش است، خلبان شود و جزو اولین‌ها باشد و به خانواده‌اش به اندازه کارش اهمیت دهد، بسیار کار ویژه‌ای است.
شروع خلبانی برای شهلا ده بزرگی قبل از انقلاب است چراکه بعد از انقلاب بانوان ایرانی زیادی وارد سطوح مختلف جامعه شدند، اما در برهه پیش از انقلاب اسلامی این اتفاق نادر بود و صرفا این بانو خلبانی کرد. این حرکت خیلی خاص بود.
میزان-عنوان بانوی آبی‌ها برچه اساس انتخاب شد؟
اسم کتاب را خودم انتخاب کردم. بانو به معنای خانم است و آبی‌ها به کسی که به آسمان ورود پیدا می‌کند و از ساحت زمین کنده می‌شود، نسبت داده شده است. ما با رنگ آبی آسمان را می‌شناسیم و رنگ عشق، آرامش با این رنگ در ذهنم می‌آمد، لذا این عنوان را برای کتابم انتخاب کردم.
