صدها بمب هسته‌ای که آمریکا بر سر مردم خودش ریخت
به گزارش گروه بین‌الملل ، نشنال اینترست در گزارش خود با عنوان «۱۰۳۲ بمبی که آمریکا بر سر مردم خودش ریخت» می‌نویسد: در نخستین سال‌های آزمایش هسته‌ای پیش‌بینی می‌شد که تسلیحات هسته‌ای تنها در میدان‌های جنگ استفاده خواهند شد و ارتش و سربازان نیز آموزش‌های بیشتری برای استفاده از این تسلیحات در «میدان مبارزه» خواهند دید.
در سال ۱۹۵۲ و در آزمایش هسته ۲ای «شلیک بزرگ» ۱۷۰۰ سرباز آمریکایی در فاصله حدود ۷ هزار یاردی از این بمب هسته‌ای ۳۳ کیلوتنی، در تونل‌ها پناه گرفتند و پس از انفجار این بمب آن‌ها یک عملیات شبیه‌سازی شده را انجام داده و به تا فاصله ۱۶۰ متری نقطه صفر این بمب حرکت کردند.
این آزمایش هسته‌ای و دیگر آزمایش‌های نظیر آن از سوی آمریکا موجب ایجاد انواع سرطان در افرادی شد که در این آزمایش‌های هسته‌ای شرکت کردند.
این تسلیحات هسته‌ای ویژگی‌های شوک‌برانگیزی داشته و قدرت آن‌ها نه تنها از فشار و انرژی پس از انفجار بلکه از طریق اشعه‌های رادیواکتیو نابودکننده و مرگبار آن‌ها اندازه‌گیری می‌شود.
بیشتر بخوانید: بلایی که آمریکا بر سر ساکنان این جزایر آورد
بین سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۹۲ آمریکا ۱۰۳۲ آزمایش هسته‌ای انجام داد تا قدرت این سلاح‌های مرموز را بسنجد.
بسیاری از این آزمایش‌ها امروزه غیر ضروری، بسیار خطرناک و عجیب و غریب در نظر گرفته می‌شوند.
نشنال اینترست در گزارش خود می‌نویسد: تسلیحات آزمایش شده تبعات زیانباری بر روی زمین گذاشت و برای بسیاری از مردم آمریکا آثار زیانبار طولانی‌مدتی در پی داشته است.
بسیاری از این آزمایش‌ها در سایت نوادا انجام شد و این سایت محلی برای ۶۹۹ آزمایش هسته‌ای بود.
علاوه بر تبعاتی که این بمب‌ها بر روی مردم آمریکا در پی داشته، بسیاری از ساکنان جزایر مارشال نیز تبعات جبران ناپذیری از این آزمایش‌های هسته‌ای متحمل شدند.
آمریکا در جزایر مارشال از سال‌های ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۸ آزمایش‌های هسته‌ای بسیاری را انجام داده است و این آزمایش‌ها تبعات جبران ناپذیری برای ساکنان این جزایر در پی داشته است؛ از انواع سرطان گرفته تا کوچ اجباری.
از روز یکم جولای سال ۱۹۴۶ این آزمایشات با پرتاب یک بمب ۲۱ کیلوتنی بر فراز «بیکینی» به عنوان شمالی‌ترین جزیره، مجمع الجزایر مارشال آغاز شد و در طول ۱۲ سال پس از آن آمریکا با این ادعا که آزمایش‌ها «در راستای منافع بشریت» است ۶۷ آزمایش هسته‌ای انجام داد.
قدرت انفجاری غیرقابل باور این آزمایش‌های هسته‌ای به طور میانگین برابر با روزانه ۱.۶ بمب هیروشیما بود.
بین ماه‌های آوریل تا آگوست سال ۱۹۵۸ آمریکا روزانه ۲ بمب هسته‌ای منفجر می‌کرد و یا آزمایش‌های پی در پی را روز به روز انجام می‌داد، در طول کمتر از ۴ ماه ۳۳ بمب اتکی منفجر شدند که نیمی از این انفجار‌ها در بیکینی آتول و «اینوتاک آتول» انجام شدند.
این انفجار‌ها با اسامی رمزی مانند «باتر نوت»، «ژونیپر»، «آسپن» و «رز» که ماهیت مرگبار آن‌ها را مخفی می‌کرد موجب تغییر مکان اجباری بسیاری از ساکنین این جزایر شد. گروهی از ساکنان از این جزایر نقل مکان کرده و به مناطقی ناشناخته و گاهی غیر قابل سکونت رفتند و گروهی نیز در این جزایر ماندند و برفی از اشعه‌های ساکت، اما مرگبار رادیواکتیو بر سر آن‌ها بارید.
این آزمایش‌ها منجر به شیوع گسترده بیماری، سقط جنین و خالی از سکنه شدن این جزایر شدند. بسیاری از جوامع آواره شدند، از سرزمین اجدادی خود جدا و مجبور شدند زندگی جدید را در جزایری ناآشنا آغاز کنند که در آن حقی نداشتند.
در دهه‌های بعد نیز تیروئید، لوسمی، سرطان معده، روده و دیگر انواع سرطان آثاری بودند که از این آزمایش‌های هسته‌ای به جای ماندند.
بزرگترین آزمایش هسته‌ای آمریکا که اسم رمز آن «کستل براوو» Castle Bravo یکم مارس سال ۱۹۵۴ انجام شد. این آزمایش به عنوان یک انفجار سطحی انجام شد و به ۱۵ مگاتن یعنی ۱۰۰۰ برابر قدرتمندتر از بمبی که هیروشیما رانابود کرد، رسید و اشعه‌های رادیواکتیو ناشی از این انفجار تا صدها مایل دورتر بر سر ساکنان جزایر بارید که هیچگونه حفاظتی از آن‌ها در برابر این اشعه‌ها صورت نگرفته بود.
در سال ۱۹۶۲ نیز آمریکا یک آزمایش هسته‌ای انجام داد؛ این آزمایش که نام آن «استرفیش پرایم» بود موجب ایجاد حجم بالایی از پالس‌های الکترومغناطیس بر فراز اقیانوس آرام شد.
این آزمایش در جزیره «جانستون» انجام شد و موجب ایجاد امواجی مصنوعی شد که تا هاوایی و حدود ۸ هزار مایل دورتر رفتند و باعث شدند تا ۳ هزار چراغ در خیابان‌ها خاموش شوند، امواج رادیویی دچار اختلال شوند، آلارم‌های هشدار از کار بیفتند و درب‌های پارکینگ‌ها خود به خود باز شوند.
بیشتر بخوانید: کشور‌های دارای سلاح هسته‌ای کدامند؟
سال ۱۹۶۴ نیز آمریکا یک آزمایش هسته‌ای را به عنوان بخشی از «عملیات وتستون» انجام داد که «سالمون» نام داشت و در آن بمبی ۵.۳ کیلوتنی در ۲۸ مایلی جنوب شرق «هاتیزبرگ» در می‌سی‌سی‌پی انجام داد.
سال ۱۹۶۷ آمریکا با اهداف گمراه کننده صلح‌طلبی بمبی هسته‌ای را در نزدیکی فارمینگتون» در «نیومکزیکو» منفجر کرد. دو آزمایش مشابه دیگر نیز در کلرادو انجام شد. در سال ۱۹۶۵ نیز آزمایشی در آلاسکا انجام شد.
آزمایش‌های هسته‌ای آمریکا در سال ۱۹۹۲ متوقف شدند، اما در سال ۲۰۰۲ «مرکز کنترل بیماری» آمریکا برآورد کرد که عملا هر آمریکایی که تا سال ۱۹۵۱ زندگی کرده درمعرض بارش‌های رادیواکتیو این آزمایش‌ها قرار گرفته است و مردم آمریکا برای این آزمایش‌ها بهایی گزاف و فاجعه‌بار پرداخته است.
