خانم موگرینی! ایران برجام را حفظ کرده است نه شما
گروه سیاسی ؛ اکنون در این که اروپا نیز همچون آمریکا نسبت به تعهدات خود در برجام بی‌عمل است شکی نیست.
آمریکا نزدیک به یکسال است که رسماً از برجام خارج شده و آن را اجرا نمی‌کند، انتظاری هم از ایالات متحده نمی‌رفت که به توافق هسته‌ای یا حتی هر توافق دیگری پایبند باشد. هشدار منتقدین هم همین بود.
خوب روشن است که اکنون زیان دیده ماجرای برجام تنها ایران است و بس، اگر قرار بر همین است که ایران پایبند بماند و حتی با اصرار و تأکید اروپا به «اف‌ای‌تی‌اف» هم بپیوندد و هیچ بهره‌ای هم نبرد، معادله طراحی شده اشتباه است یا این که مخصوصاً اشتباه طراحی شده است.
در هر صورت اکنون که اروپا خود را سینه چاک ماندگاری توافق هسته‌ای نشان می‌دهد باید این پایبندی ظاهری یک خروجی برای جمهوری اسلامی ایران داشته باشد.
اروپا با وجود ظاهرسازی در میان افکار عمومی، اما هیچ اقدام عملیاتی در برجام از خود نشان نداده است.
حتی «اس پی وی و اینستکس» که از سوی اروپا برای اجرای برجام به ایران ارائه شده است، هیچ تناسبی با توافقی که میان ایران و ۱+۵ انجام شده ندارد.
با این وجود اروپا تأکید دارد که اگر قرار بر اجرای اینستکس باشد ایران باید به «اف‌ای‌تی‌اف» بپیوندد و کنوانسیون‌های زیر مجموعه این سازمان را اجرا کند؛ حساس‌ترین کنوانسیونی که در اف‌ای‌تی‌اف وجود دارد «سی اف تی» است، هر چند پالرمو نیز دست کمی از «سی اف تی» ندارد.
برنامه پیشنهادی اروپا برای اجرای برجام تازه‌ای که آن‌ها می‌خواهند پیاده کنند، بر اساس نفت در برابر دارو و غذا است، این موضوعی است که اروپا اعلام کرده در حالی که برجام لغو تحریم‌های اقتصادی و بانکی را باید باعث شود.
با وجود چنین شرایطی که با برجام ایجاد شده اکنون آیا باید ایران طلبکار باشد یا اروپا و آمریکا؟
این که خانم موگرینی مدام از پایبندی اروپا به برجام می‌گوید و به تازگی نیز با لحن طلبکارانه گفته است اکنون چه کسانی توافق را حفظ کردهاند، فرار رو به جلو است.
یکی از اعضای هیئت ایرانی در نشست امنیتی مونیخ از موگرینی می‌پرسد؛ به نظر می‌رسد اروپا در ارتباط با آمریکا بر سر ایران در ماجرای توافق هسته‌ای ضعیف عمل می‌کند و آمریکا در حال تحقیر اروپا است. موگرینی پاسخ داده است که؛ اکنون فکر می‌کنید چه کسانی توانسته اند توافق هسته‌ای را حفظ کنند، اگر ما نبودیم، اگر کشور‌های بزرگ اتحادیه اروپا (انگلیس فرانسه و آلمان) نبودند برجام همان یک سال پیش لغو می‌شد.
آیا چنین لحنی از سوی فردی که بدعهد است و بدهکار، درست است؟ در حالی که پس از گذشت بیش از دو سال از امضای برجام و اجرای تعهدات از سوی دو طرف، تنها یک طرف ماجرا همچنان تعهدات را اجرا می‌کند و طرف دیگر نه تنها تعهدات خود را اجرا نکرده بلکه تلاش دارد تحریم‌های تازه‌ای را علیه ایران اعمال کند.
اکنون خانم موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، توقع دارد که جمهوری اسلامی ایران در برابر چنین سخنی سر تعظیم و سپاس فرود آورد؟
آیا اروپا اعتقاد دارد به خاطر توافق هسته‌ای در مقابل آمریکا از خودگذشتگی به خرج داده یا جانفشانی کرده است؟ و به همین خاطر مستحق تقدیر و تشکر از سوی ایران است؟
خانم موگرینی و کشور‌های بزرگ اروپا (انگلیس، فرانسه و آلمان) باید متوجه باشند که ایران اکنون از حق قانونی خود محروم است، هر چند اعتقاد دارد تأثیر تحریم‌های اقتصادی تنها ۳۰ درصد است، اما نمی‌تواند به خاطر ضایع شدن حق خود همچنان به تعهدات پایبند باشد.
چنین انتظاری از جمهوری اسلامی ایران نمی‌تواند ادامه پیدا کند و طرح‌ها و برنامه‌های اروپا هم هیچ انگیزه‌ای برای ایران ایجاد نکرده که بخواهد تعهدات هسته‌ای را ادامه دهد.
اروپا باید به این درک برسد که روند کنونی نمی‌تواند ادامه پیدا کند و اگر تمایل به ادامه برجام و تعهدات هسته‌ای ایران دارد باید برجام را کامل اجرا کند حتی اگر آمریکا از آن خارج شده است.
ضمناً خانم موگرینی باید به این موضوع نیز توجه داشته باشد که جمهوری اسلامی ایران است که همچنان برجام را حفظ کرده نه اروپا و کشور‌های بزرگی همچون انگلیس و فرانسه و آلمان.
